چرا شعبان بی‌مخ؟!

تاریخ و مرور آن موجب می‌شود تا علاوه بر شناختن و برخورد با انسان‌های برجسته در زمینه های گوناگون، گذر زمان را در انسان‌های بزرگ و یا کسانی که فریفته پول، قدرت و ثروت شده اند ببینیم.

گذشته و تاریخ کشور ما نیز خالی از این آدم‌ها نیست و هر برهه‌ای داستانی پر از شخصیت‌های مختلف را در برمی‌گیرد. یکی از این مقاطع دوران انقلاب اسلامی است. مقطعی که مدتی است با پخش مجدد سریال «معمای شاه» حال و هوای روزهای نه چندان دور سرزمینمان را با افراد موثر در آن زمان روایت می‌کند.

شعبان جعفری که با عنوان «شعبان بی‌مخ» معروف شده است و نادر سلیمانی نقش او را در سریال «معمای شاه» ایفا می‌کند، از کسانی است که آشوب‌ها و اغتشاشات بسیاری را در طول تاریخ و حکومت پهلوی راه انداخت.

لقب شعبان بی مخ از زمانی به وی اعطا شد که او در زمان تحصیلش به علت شرارتی که داشت مدارس عنصری، بصیرت و اسلام را در مقاطع گوناگون رها کرد و وارد ورزش زورخانه ای شد.

شعبان به جهت همان شر بودنش در ۱۵ سالگی به زندان افتاد و پس از بهم زدن نمایش «مردم» به کارگردانی عبدالحسین نوشین در تئاتر فردوسی توجه حکومتی‌ها را به خود جلب کرد و هر ازگاهی به درخواست آن ها ایجاد اغتشاشات عمدی می‌کرد.

وی در زمان مصدق همزمان با صحبت ملی شدن صنعت نفت برای حمایت از مصدق به همراه گروه اراذل و اوباش خود در روز ۱۴ آذر ۱۳۳۰، به دفتر روزنامه‌‏های چپ و توده‌ه‏ای و مخالف دولت دکتر مصدق مانند چلنگر، مردم، شورش، بدر و... حمله و آن ها را ویران کرد، بعد هم برای مدتی در زندان قصر حبس شد.

در جریان ۳۰ تیر ۱۳۳۱ نیز وی برای مدتی به فعالیت برای بازگرداندن دکتر مصدق به نخست‏ وزیری پرداخت اما به فاصله کوتاهی از مصدق روی برگرداند و ماجرای ۹ اسفند ۱۳۳۱ پیش آمد. در همین راستا شاه که به پیشنهاد مصدق قصد خروج از کشور و سفر به عتبات را داشت با تجمع گروه شعبان مقابل کاخ مرمر روبه رو شد و از سفر بازماند.

پس از این اتفاق وی تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ حبس شد و بلافاصله پس از آزادی با رهبری اوباش در پیروزی خیابانی طرفداران شاه و ارتش در مقابل نیروهای چپ و ملّی طرفدار دکتر مصدّق نقش مهمی را ایفا کرد.

وی به جهت این اتفاق با شاه ملاقاتی کرد و زمینی برای تاسیس باشگاه ورزشی به وی اهدا شد، همچنین جعفری پیشنهاد تشکیل گروهی با عنوان جمعیت جوانان جانباز را برای مواقع لازم ارائه کرد.

نمایش ورزش‌های باستانی در مراسم ۴ آبان با حضور بسیاری از مهمانان حکومتی و خارجی در ورزشگاه مذکور از فعالیت‌های وی به شمار می‌رفت، اما بعد از مدتی در جریان وقایع ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، باشگاه جعفری آتش زده شد و او نیز با جمعیت جوانان جانباز خود به تلافی در روز ۱۶ خرداد به خیابانها ریختند و ایجاد رعب و وحشت کردند.

این وقایع ادامه داشت تا اینکه پس از انقلاب شعبان خان از ترس به اسرائیل گریخت و برای مدتی پس از رفتن به ترکیه با گروه ارتشبد آریانا بر علیه حکومت جمهوری اسلامی اقداماتی را انجام داد.

شعبان بی مخ در نهایت بعد از سفر به آمریکا همانجا ماند و در سن هشتاد و پنج سالگی و در روز ۲۸ مرداد ۱۳۸۵ فوت کرد.