کوهکن:باز هم می گویم بهتر از باهنر نداریم

جلسه‌اي از اعضاي جبهه پيروان تشكيل شده بود و آقاي باهنر هم حضور داشت، در اين جلسه من اين حرف را گفتم و ويژگي‌هاي آقاي باهنر را شمردم. تعداد قابل توجهي از برادران در جلسه كه نماينده ١٥ تشكل هم حضور داشتند، عرايض من را تاييد كردند. البته راي‌گيري انجام نشد. بنده در ارتباط با شاخص‌ها و ويژگي‌هاي مهندس باهنر آمادگي دارم با هر كسي كه مصداق ديگري را مناسب مي‌داند و در هر رسانه‌اي حاضر هستم، مناظره كنم و دلايل خود را بگويم. برخي خبرگزاري‌ها اين مطلب را به نوعي مطرح كردند كه گويا اين مساله در جبهه پيروان مطرح شده و به جمع‌بندي رسيده است. جبهه پيروان به بحث تعيين مصداق و پيشنهاد ورود نكرده است. عموم دوستان در جبهه پيروان هم استدلال دارند كه در شرايط موجود مناسب‌ترين گزينه آقاي باهنر است. البته سه روز گذشته كه مجمع عمومي نخستين جلسه جامعه اسلامي نمايندگان را داشتيم و سخنران جلسه آقاي باهنر بود، تاكيد كرد كه قصد كانديداتوري ندارد. بنده همانجا در مورد ويژگي‌هاي مناسب آقاي باهنر براي كانديداتوري صحبت كردم و گفتم كه شما ببينيد تكليفي احساس مي‌كنيد يا خير. ايشان در مقابل سكوت كرد و مطلبي نگفت اما دوستاني كه آنجا بودند كسي مخالف حرف بنده نبودند و حتي عده زيادي اين مطلب را تاييد مي‌كردند. الان هم معتقد هستم از تمام كساني كه براي رياست‌جمهوري مطرح هستند آقاي باهنر از هر نظر يك سر و گردن بالا‌تر است.

آقاي باهنر در آن جلسه اشاره كرد كه در رسانه‌ها از قولش مطلبي را نوشته‌اند و تاكيد كرد كه چنين قصدي ندارد. او وقتي چنين مطلبي را گفت، بنده نزديك يك ربع صحبت كردم و عرضم به آقاي باهنر اين بود كه شما ويژگي‌هايي داريد كه آنها را مي‌شمارم اگر آنها را قبول نداريد رد كنيد و اگر ويژگي‌ها را قبول داريد، ببينيد كه درباره كانديداتوري در انتخابات مجلس احساس تكليف مي‌كنيد يا خير. الان هم به صورت خودجوش كمپيني از برخي محافل دانشجويي و برخي ديگر از همكاران براي دعوت از آقاي باهنر به كانديداتوري در انتخابات ٩٦ تشكيل شده است. برخي دوستان هم با آقاي باهنر صحبت مي‌كنند و به او فشار مي‌آورند كه اگر هم سوالي در مورد كانديداتوري مي‌پرسند، نگوييد كه كانديدا نمي‌شوم و لااقل سكوت كنيد.

جريان اصولگرا بايد در يك فرآيند همگرايي به يك نامزد واحد برسد. بحث من شخص آقاي باهنر است. نخستين ويژگي آقاي باهنر اين است كه در مراحل مختلف ٥ برنامه توسعه كشور حضور داشته است و كاملا محاط به ٥ برنامه كشور است. برنامه ششم هم كه با آقاي باهنر صحبت كردم كاملا مسلط است. در بين داوطلبين ديگر اصولگرا كدام را سراغ داريد كه چنين ويژگي‌اي داشته باشد؟ زماني هست كه فردي از روي پنج برنامه توسعه كشور خوانده است. حرف من اين نيست بلكه قدرت تحليل و ارزيابي عملكرد برنامه‌اي است كه اهميت دارد. در اين زمينه بين تمام كساني كه مطرح هستند آقاي باهنر رتبه يك را دارد. آقاي باهنر سال‌ها مسووليت داشته است؛ از معاونت استانداري تا چندين دوره مجلس بوده است و در تمام اين مدت هيچ گونه مسائل حاشيه‌اي اقتصادي ندارد. آن هم در زماني كه مساله فساد امروز حساسيت ايجاد مي‌كند. آقاي باهنر حتي به مرد لابي مجلس معروف بود. او قدرت تعامل با مخالفين، موافقين و منتقدينش را دارد و اين قابليت را دارد كه با منتقدان خود دوستانه و حتي در قالب مزاح و به دور از مسائل جنجالي بحث كند.

دو هفته پيش با يكي از دوستان صحبت مي‌كردم كه مي‌گفت آقاي باهنر را براي انتخابات سال ١٤٠٠ بگذاريد. من پاسخ دادم كه فرض محال كه محال نيست. چنانچه در انتخابات ٩٦ دو گزينه يعني آقاي باهنر و آقاي روحاني را رو در روي هم داشته باشيم، بحث‌هاي بسيار داغ مناظره‌اي در مي‌گيرد كه به دور از هر گونه هيجان و جو‌سازي است و مردم به واقعيت خيلي از مسائل پي مي‌برند. تسلط آقاي باهنر در اين گونه بحث‌ها به حدي است كه مناظره اخلاقي و جدي كه به نفع مردم باشد، شكل مي‌گيرد و نگراني امنيتي وجود نخواهد داشت. ديگر ويژگي آقاي باهنر كه آن را در كمتر كسي ديده‌ام اين است كه عاشق پست و مقام نيست و از آن فرار مي‌كند. در دوره هفتم مجلس اگر آقاي باهنر مي‌خواست رييس مجلس شود، رايش از آقاي حداد عادل بيشتر بود. بنده جايي اين مطلب را گفتم آقاي حداد عادل، برادر محترم مقداري دلخور شده بودند. نبايد ايشان دلخور شود؛ من واقعيت را عرض مي‌كنم. آقاي باهنر آن زمان لااقل ٢٠ راي بيشتر داشت. با اينحال آقاي باهنر ايستاد و گفت كساني كه مي‌خواهند به من راي دهند به آقاي حداد عادل راي دهند.

آقاي باهنر در يك دوره مجلس هشتم براي نايب‌رييسي راي نياورد. آقايان ابوترابي و صدر راي آوردند. خاطرم هست كه آقاي باهنر به اين دليل كه راي نياورده فضا را رها نكرد. در همان دوره در صحن علني مجلس تلاش كرد كه نظر نمايندگان را جلب كند كه به چه كسي راي دهند. آقاي باهنر به خرد جمعي معتقد است. زماني بود كه آقاي باهنر در فراكسيون براي نايب‌رييسي راي آورد و آقاي ابوترابي راي نياورد. من شاهد و ناظر بودم كه او آقاي ابوترابي را قسم كفاره‌دار مي‌داد كه كانديدا بشود. بنده هشت سال با آقاي باهنر در هيات رييسه بودم، در مواقع حساسي در تصميم‌گيري‌ها برخي آقايان به سمت تصميم‌هاي مصلحتي مي‌رفتند. من نديدم باهنر تصميمي بگيرد كه مصالحي غير از مصالح نظام مدنظرش باشد.

شما سراغ هركسي كه برويد به هر جهت اهل رفيق و رفيق‌بازي است و رييس‌جمهور شود دوستان و اطرافيانش را مي‌آورد. اگر شهردار شود اطرافيانش سر كار مي‌گذارد. آقاي باهنر تركيب همكاران را به نوعي بر مباني مطرح مي‌كند كه نشان مي‌دهد اهل رفيق و رفيق بازي نيست. يكي از دلايل واجد شرايط بودنش اين است كه مي‌گويد حاضر نيستم به صحنه بيايم. او گرفتاري‌ها و سختي‌هاي كار رييس‌جمهور را مي‌شناسد. او فرد امتحان پس‌داده‌اي است و نظام به او اعتماد دارد. آقاي باهنر داراي ذهن دوار است. از اين جهت كه كسي كلاه نمي‌تواند بر سرش بگذارد. در اين هشت سال نديده‌ام كسي بتواند با زرنگي بر سر او كلاه بگذارد. آقاي روحاني هم نماينده مجلس بوده و اين به عنوان يك ويژگي مشترك اين دو فرد محسوب مي‌شود. كسي كه نماينده مجلس باشد به اقتضاي شغلش اطلاعات و دانش زيادي در حوزه‌هاي مختلف دارد.

حتي در يك جلسه كه شركت داروسازي دولتي آقاي باهنر را براي سخنراني دعوت كرده بود. او آنجا يك بحث تخصصي در مورد داروسازي و پزشكي را مطرح كرد. اصولگرايان شخصي و فردي بهتر از مهندس باهنر ندارند. دليل پافشاري‌ام بر كانديداتوري آقاي باهنر اين است كه او را از نزديك و دقيق مي‌شناسم و توانمندي‌هايي را در او مي‌بينم كه در فرد ديگري نمي‌بينم. كساني كه تا به حال مايل به كانديداتوري بوده‌اند، برادران خوب ما هستند و ويژگي‌هاي مثبتي نيز دارند اما در آقاي باهنر مجموعه ويژگي‌هاي آنها را به اضافه توانايي‌هايي كه ديگران ندارند، مي‌بينم.