سال پرتنش در انتظار بازارهای نفت

در این فضای انتظار بدون شک تمام چشم‌ها به سوی کاهش دهندگان است. نخستین اظهارنظر سال جدید به کابینه عربستان سعودی رسید که در یک بیانیه تاکید کرد که برای هیچ کشور صادر کننده نفت راهی جز کاهش تولید توافق شده در آخرین ماه سال قبل، وجود ندارد. این تأکید که رویترز ساعتی قبل آن را روی تلکس خود قرار داد، ناشی از انتقاداتی‌ست که برخی در داخل عربستان نسبت به پیشگام شدن این کشور در کاهش تولید و صادرات داشتند.

وزارت نفت ایران هم از نخستین ساعات روز دوم ژانویه (به وقت شرق آمریکا) بر تیتر خبرهای انرژی نشست. اسوشیتدپرس خبر انتشار نام 29 شرکت از سوی وزارت نفت ایران به‌عنوان شرکت‌هایی که صلاحیت همکاری با ایران را دارند، منتشر کرد. نیویورک‌تایمز این اسامی را حاوی بزرگان صنعت نفت مانند شل، توتال، انی و گازپروم دانست که احتمالا به‌زودی به ایران خواهند رفت. این روزنامه آمریکایی عقد قراردادهای تازه را از دستاوردهای توافق هسته‌ای (برجام) ذکر کرد و یادآور شد که فرم تازه قراردادهای نفتی که در آن اجازه برداشت 20 ساله و استهلاک تمام هزینه‌ها داده می‌شود، از جمله دلایلی‌ست که شرکت‌های مهم خارجی آماده کار با ایران شده‌اند. نیویورک‌تایمز در عبارتی طعنه‌آمیز، این فرم تازه را راهی برای جلب سرمایه‌های خارجی دانست که ابتدا با یک شرکت داخلی امضا شد.

سوژه دیگری که در این تعطیلات در محافل رسانه‌ای با اقبال همراه بوده، مسئله روسیه و مشکلات مالی این کشور است. الشرق‌الاوسط، چاپ لندن، در مطلبی به بررسی چندباره تولید و مشکلات بودجه روسیه پرداخته و متذکر شده که روس‌ها تا قبل از تحریم‌های 2015 غرب، در نظامی خاص، بودجه‌های خود را با چشم‌انداز سه‌ساله می‌بستند اما از زمان تحریم‌ها، این بودجه‌ها یک‌ساله شده و این احتمال وجود دارد که آنها با سودجویی از افزایش قیمت نفت به دنبال طرح کاهش تولید، از فرصت پیش آمده استفاده و کاهش 300 هزار بشکه‌ای که وعده داده‌اند در نیمه نخست سال 2017 انجام می‌دهند را مسکوت بگذارند. این درحالی‌ست که نویسنده این مطلب خود با مقایسه آمارها نشان داده که تولید نفت ماه نوامبر (آذر95) روسیه نسبت به ماه دسامبر (آبان95) کاهش داشته است.