از کتک زدن خبرنگار تا محرومیت ۶ ماهه سرمربی تیم ملی

سپهر خرمی - تحریریه پارسینه | دعوای لفظی کارلوس کی روش و برانکو ایوانکویچ باعث شد تا کارشناسان زیادی در این باره اظهارنظر کنند و هر کدام تحلیل های خودشان را در این خصوص بیان کنند.

امیر حاج رضایی که همیشه از حامیان سرمربی تیم ملی بوده نیز در این باره موضعش تغییر کرده است: « من از حامیان کی‌روش هستم و دوست دارم او به لحاظ فنی در فوتبال ایران کار کند اما با ادبیات و موضع‌گیری‌های سرمربی تیم ملی موافق نیستم. برانکو مربی متشخص و قابل احترامی است و نباید در قبال او چنین ادبیاتی به کار برد. در اینجا حق را به برانکو می‌دهم، چرا که بازیکنان باید در تمرینات تیم باشگاهی خود شرکت کنند، چیزی که در فوتبال مدرن اتفاق می‌افتد. به هیچ عنوان رفتار کی‌روش را نمی‌پسندم که مدام بیانیه داده و از ادبیات بدی استفاده می‌کند. مربیان جوان با این شرایط چطور الگوهایشان را انتخاب کنند؟ آیا از این رفتارها ناامید نمی‌شوند؟ توقع از مربی جهانی چون کی‌روش بیشتر از اینهاست و او می‌توانست مؤدبانه صحبت کند.

برانکو ایوانکویچ که از تعطیلی های لیگ برتر توسط کارلوس کی روش و برگزاری اردوهای تیم ملی در زمان های خارج از « fifa day » به ستوه امده بود در انتقاد به برنامه ریزی های سازمان لیگ، گفت: « برگزاری این اردو واقعا چه دلیلی دارد که باز هم من نمیتوانم بازیکنانم را در اختیار داشته باشم».

همین انتقاد سرمربی پرسپولیس باعث شد تا کی روش به عجیب ترین شکل ممکن پاسخ او را بدهد و هفت ملی پوش سرخپوش را از محل اردو تیم ملی در دوبی دیپورت کند و به ایران بازگرداند تا منافع ملی فوتبال به نوعی دست آویز لج بازی های سرمربی تیم ملی با شخص برانکو شود. فدراسیون فوتبال ایران به جای برخورد با چنین رفتارهایی که مستقیما منافع ملی فوتبال کشورمان هدف قرار گرفته است، چنین رفتاری را « بزرگوارانه می داند » و از سرمربی تیم ملی نیز حمایت می کند. اگر اردوی دوبی تا این حد بی اهمیت بود که نیمی از بازیکنان فعلی به یکباره دیپورت می شوند پس چرا از ابتدا لغو نشد؟ و اگر برگزاری این اردو مهم بود چرا بازیکنی مثل سعید عزت اللهی که قراردادش نیز با رستوف روسیه به پایان رسیده و در تعطیلات به سر می برد به این اردو دعوت نشد ؟ ( همچنین سایر ملی پوشان شاغل در لیگ های اروپایی و حوزه خلیج فارس ).

اما چنین رفتارهای عجیبی از کی روش چندان نباید اهالی فوتبال را شگفت زده کند چرا که در سال های نه چندان دور نیز چنین واکنش های هیجانی از او سر زده است که صرفا ضرر آن به تیمی برگشته که او سرمربی اش بوده است.

در سال 2010 یکی از خبرنگاران مشهور شبکه تلویزیونی پرتغال در فرودگاه لیسبون با کارلوس کی روش درگیری لفظی پیدا کرد و سرمربی وقت تیم ملی پرتغال با لگد به جان این خبرنگار افتاد. کارلوس کی روش که در ابتدا هرگونه درگیری با با این خبرنگار را تکذیب می کرد بعدها اعتراف کرد که درگیری لفظی با او داشته اما زد و خورد اصلا!

باپتیسا ( خبرنگار شبکه TSF ) اما ماحرا را اینگونه تعریف می کند: « در سفر تیم ملی پرتغال به ورشو دقیقا پشت صندلی کی روش در هواپیما بودم که بعد از پیاده شدن از هواپیما به دلیل اینکه سرمربی از سوال من خوشش نیامد، با چک و لگد به جان من افتاد. این اتفاق زمانی برای من رخ داد که در حال صحبت با نماینده یوفا بودم و اصلا قابل تکذیب نیست. هیچوقت انتظار چنین رفتاری از او را نداشتم و انگار کی روش آدم دیگری شده بود»!

در همان برهه ( 2010 - مقدماتی یورو 2012 ) کارلوس کی روش به دلیل بد رفتاری با نمایندگان آژانس کمیته ضد دوپینگ فیفا با محرومیت سنگین شش ماهه رو به رو شد.

ماموران کمیته ضد دوپینگ به صورت سرزده وارد هتل محل اقامت تیم ملی پرتغال شدند که کارلوس کی روش با الفاظ رکیک از این ماموران پذیرایی کرد. به همین دلیل طی گزارشی 31 صفحه ای که به فدراسیون فوتبال پرتغال ارسال شد، کی روش به دلیل توهین به مقامات کمیته ضد دوپینگ شش ماه از همراهی تیم ملی کشورش محروم شد.

این در حالی است که فدراسیون فوتبال ایران نتوانسته به هر دلیلی جلوی حواشی تیم ملی را بگیرد یا به نوعی مدیریت کند و مهدی تاج رئیس فعلی فوتبال ایران رفتار کی روش را « بزرگوارانه » میداند! در بندی از قرارداد کارلوس کی روش آمده که بدون اطلاع دادن یا کسب اجازه از فدراسیون فوتبال حق بیانیه دادن یا مصاحبه کردن ندارد اما کی روش بارها علیه مقامات فدراسیون فوتبال مصاحبه های جنجالی ترتیب داده است.