دعوای شعرا بالا گرفت
پارسینه: شمس لنگرودی در گفتوگویی که روزگذشته منتشر شد، گفت: «شعرهای آقای رؤیایی و براهنی شعر نیست؛ هذیان است. آقای باباچاهی مثل آدمی است که کراوات بزند و با کت و بیژامه به خیابان بیاید!» به دنبال انتشار این اظهارنظر، روز گذشته علی باباچاهی به این گفتهها پاسخ گفت.
در بخشی از این پاسخ آمده است:
«ای کاش قبل از قضاوت و صدور حکم بر خزعبلات شعری براهنی - رویایی و باباچاهی بهعنوان کسی که در شعر این چند دهه درست یا غلط صاحب کرسی است فرصت پیدا کرده بودید و به قول خودتان این خزعبلات را از سر تفرعن هم که شده تورقی میکردی و نگاهی میانداختی که نینداختی.
این را به مدعا میگویم زمانی که اسم کتاب یکی از همین حضرات را اشتباه اعلام میکنید (منزل شاملو - دوره اول جایزه شعر شاملو) من براین گمانم که حتی لای آن کتاب را هم باز نکردهاید.
خب شاید مشغلههای غیرشعری و نه لزوماً غیرهنری (مثلاً سینما) این فرصت را از شما گرفته باشد. باکی نیست، لابد حق دارید. اما حق ندارید کیلویی و گترهای در این موارد به قضاوت بنشینید که رویایی و براهنی به جای شعر خزعبل میبافند و باباچاهی با پیژامه کراوات بسته و عینک دودی زده.»
ارسال نظر