وضعیت آینده تولید نفت در دنیا

شمار دکل های نفتی آمریکا هفته گذشته برای پنجمین هفته متوالی افزایش یافت و به گفته کارشناسان نفتی، نشانه ای دال بر اینکه این افزایش تولید در آینده نزدیک کاهش یابد، وجود ندارد.

بیشتر کارشناسان نفتی حاضر در همایش فرصت های نفت و انرژی شرکت «اس.اند.پی گلوبال پلاتس» که دیروز (دوشنبه) در لندن برگزار شد، در پاسخ به این پرسش که در سال آینده انتظار می رود چه تغییری در شمار دکل های حفاری نفت آمریکا رخ دهد، گفتند: انتظار می رود شمار آنها تا فوریه ۲۰۱۸ افزایش یابد.

گزارش جمعه گذشته شرکت بین المللی «بیکر هیوز» آمریکا نشان داد شمار دکل های حفاری فعال این کشور در هفته گذشته با ۶ واحد افزایش به ۵۹۷ دستگاه رسید که بیشترین میزان از اکتبر ۲۰۱۵ میلادی (مهر-آبان ۱۳۹۴) است.

در کنفرانس پلاتس لندن، ۱۲ درصد حاضران پیش بینی کردند شمار دکل های نفتی آمریکا به بیش از یک هزار و ۵۰۰ دستگاه می رسد، ۴۵ درصد آنان این میزان را بین یک هزار تا یک هزار و ۴۹۹ دستگاه و ۴۰ درصد نیز ۵۰۰ تا ۹۹۹ دستگاه پیش بینی کردند. فقط سه درصد حاضران احتمال کاهش تا کمتر از ۵۰۰ دستگاه را انتظار داشتند.

رئیس گروه بازار نفت آمریکای شرکت پلاتس در حاشیه همایش دوشنبه گفت: بزرگ ترین عامل افزایش شمار دکل های حفاری در آمریکا، اقتصادی است مانند ارزان تر شدن حفاری چاه ها، کاهش یافتن نقطه سر به سر درآمد-هزینه و بالا رفتن قیمت های نفت.

«جان-لوران ترونژه» افزود: در این میان قیمت نفت خام از همه مهمتر است؛ زیرا معیاری است برای اینکه آیا حفر چاه معنی دارد یا نه.

وی افزود: بدیهی است اگر شما بتوانید ارزان تر از یک سال پیش چاه حفر کنید، آسان تر در مورد آن تصمیم می گیرید. اما در پایان روز آنچه همه به آن نگاه می کنند قیمت نفت است.

بهای نفت های وست تگزاس اینترمدیت و برنت در ۱۲ ماه گذشته نزدیک به ۷۰ درصد افزایش یافته است که به میزان زیادی علت تلاش اوپک برای تثبیت بازار نفت را توضیح می دهد.

اوپک در نشست رسمی دهم آذر در وین برای نخستین بار از سال ۲۰۰۸ با کاهش تولید موافقت کرد تا با کاهش مازاد عرضه نفت در بازارها به بالا رفتن سطح قیمت ها کمک کند.

ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا در اوپک عضوند.

براساس این توافق، قرار است اوپک یک میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز از سطح تولید خود بکاهد. اجرای این توافق از آغاز سال ۲۰۱۷ میلادی (دوازدهم دی) آغاز شده است و ۶ ماه ادامه دارد.

ایران، نیجریه و لیبی از برنامه کاهش تولید اوپک مستثنا شده اند.

اوپک همچنین موفق شد بیستم آذرماه، تولیدکنندگان نفت غیراوپک شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، سودان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی را با خود همراه سازد. این تولیدکنندگان نیز در مجموع با کاهش ۶۰۰ هزار بشکه در روز از تولید نفت خود موافقت کردند.

اوپک و غیراوپک هنوز در مورد تمدید این توافق ها تصمیم گیری نکرده اند.

به نوشته مارکت واچ، در این توافق کاهش تولید آمریکا شرکت ندارد و از شرایط به وجود آمده در نتیجه اجرای آن بویژه افزایش قیمت نفت، نهایت استفاده را می برد.

افزایش تولید نفت شیل آمریکا بخشی از تلاش اوپک برای متعادل کردن بازار را خنثی می کند.

«هرمان وانگ» کارشناس مسائل اوپک شرکت پلاتس، گفت: تولید آمریکا یکی از چالش هایی است که اوپک در برای اجرای موفق توافق کاهش تولید با آن روبروست.

وی افزود: هدف توافق کاهش تولید اوپک، افزایش قیمت نفت است اما بیشتر اعضای این سازمان به ویژه عربستان سعودی مراقبند قیمت نفت چندان بالا نرود.

وانگ اضافه کرد: فرض این است که اوپک به افزایش قیمت نفت علاقه دارد اما من موافق نیستم. آنها این حقیقت را می دانند که اگر قیمت نفت به ۶۰ دلار یا بیشتر برسد، شمار دکل های حفاری آمریکا بسیار افزایش می یابد.

همچنین اعتبار توافق اوپک تا پایان ماه ژوئن است اما گمان می رود افزایش تولید آمریکا، اوپک را به تمدید زمان آن مجبور کند.

رئیس بخش نفت در شرکت پی.آی.آر.ای انرژی، گفت: پس از پایان اعتبار توافق کاهش تولید اوپک در تابستان آینده، این سازمان باز هم باید برای رسیدن به هدف به تعادل رساندن بازار نفت تلاش کند زیرا موجودی انبارهای نفت هنوز بسیار زیاد است.

«گری راس» افزود: ممکن است آنها دوست نداشته باشند که این توافق را تمدید کنند اما به نظر می رسد با توجه به واقعیت های موجود، مجبور به این کار هستند.

اعضای اوپک بیستم و پنجم مه (چهارم خرداد) گرد هم می آیند تا در مورد تمدید توافق کاهش تولید تصمیم گیری کنند.

در ساعت ۱۰:۳۰ سه شنبه به وقت گرینویچ قیمت نفت برنت دریای شمال ۵۶ دلار و ۹۱ سنت و بهای نفت وست تگزاس اینترمدیت آمریکا ۵۴ دلار و ۵۰ سنت در هر بشکه بود.