رکود دامنگیر تولیدکنندگان شد
پارسینه: سال ۹۶ در حالی آغاز می شود که کارخانجات شناخته شده کشور دامن گیر رکود شده و در حال تعطیلی هستند.
تحریریه پارسینه: از کارخانجات ارج و آزمایش گرفته تا کارخانه مواد شوینده همه یک به یک در گودال رکود و بدهیهای بانکی فرو رفته و اکنون احوال خوشی ندارند. اخیرا نیز یکی از کارخانه های بنام در حوزه مواد شوینده درگیر شرایط نابسامان اقتصادی شده است.
۳ کارخانه قدیمی و باتجربه ایرانی که سالها محصولات با کیفیتی را در کشور تولید کردند و در خاطره همه ایرانیان به یادگار مانده است ارج و آزمایش و داروگراند که اکنون در گرداب رکود قرار گرفتند.
هنوز هم در خانه بسیاری از ایرانیها حداقل یک محصول از کارخانه آزمایش یا ارج وجود دارد، محصولاتی که روزگاری به دلیل ایرانی بودن و تولید داخل کشور با استقبال زیادی همراه شدند اما این برندها با تولید و صنعت ایرانی خداحافظی کردند.
ارج در سال ۱۳۱۶، آزمایش در سال ۱۳۱۸ و داروگر در سال ۱۳۰۷ تاسیس شد. در این میان داروگر بیش از سایر این کارخانهها قدمت دارد که به تازگی دچار بحران شده اما در خصوص علت تعطیلی موقتی داروگر صحبتهای ضد و نقیضی نیز مطرح شده است.
کارگران کارخانه داروگر از یک هفته مانده به شروع سال جدید به مرخصی نوروزی رفتهاند و از آن زمان تاکنون دربهای این واحد صنعتی به روی آنها بسته مانده است. تاکنون این سومین باری است که مرخصی نوروزی حدود ۵۰۰ کارگر کارخانه داروگر توسط مدیریت این واحد صنعتی تمدید شده است.
بعد از اینکه کارخانه داروگر کارکنان خود را به مرخصی فرستاد و این مرخصی ادامهدار شد، اعتراض کارکنان این کارخانه شنیده و اخباری در رسانهها منتشر شد که افشار فتحاللهی معاون امور صنایع سازمان صنعت تهران در واکنش به این مرخصی اجباری گفت که این مرخصی به دلیل انجام تعمیرات و نگهداری تجهیزات انجام شده و در اردیبهشت ماه کارگران به کار باز خواهند گشت و طبق اطلاعاتی که از مدیران این مجموعه گرفتهایم، برنامه اورهال ماشینآلات و تجهیزات در این کارخانه در حال اجرا است و به همین دلیل تا پایان فروردین ماه به کارگران مرخصی داده شده است. او علاوه بر این گفته بود: بسیاری از واحدهای تولیدی ممکن است مشکل داشته باشند اما در شرکت داروگر مشکلات به شدتی نیست که کارخانهای به این بزرگی تعطیل شود.
سوء مدیریت ریشه اصلی مشکلات داروگر؟
اما پس از این اظهار نظر یک عضو سابق انجمن شویندگان با بیان "با تعطیلی داروگر باید منتظر تعطیلی سایر شرکتهای وابسته به این برند از جمله تولیپرس، تولیددارو، کیوان و حتی روغن جهان باشیم"، گفت: بارها مشکلات شرکت را گفتیم ولی کسی اهمیت نداد. متأسفانه در طول این سالها نقدینگی این شرکت کاهش و بدهی آن به سیستم بانکی افزایش یافته است اما هر بار که فعالان حوزه شوینده وضعیت وخیم این کارخانه را به وزارت صنعت بیان کردند، هشدارها شنیده نشده و گشایشی ایجاد نشده است.
او همچنین گفته است بهدلیل مشکلات بانکی و مدیریتی طی سالهای گذشته مشکلات این شرکت شدت پیدا کرده و سهم این برند قدیمی در بازار کاهش پیدا کرده است. این عضو سابق میگوید: بهصورت دقیق از میزان بدهی این واحد تولیدی به سیستم بانکی اطلاع ندارم اما تا حدودی میتوان گفت بدهی داروگر به بانکها ۸۰۰ میلیارد تومان است که این رقم بیش از ارزش دارایی کارخانه است.
با این وجود، در حال حاضر بسیاری از کارخانه ها در ایران با این مشکلات دست و پنجه نرم میکنند و با شرایط تحریم و رکود افتان و خیزان به تولید خود ادامه میدهند. از یک سو عدم حمایت مردم از تولید داخلی و از سوی دیگر عدم حمایت دولت و بانک ها این اتفاقات را رقم زده است. یکی از دلایل دیگر این است که قیمت تمام شده کالای ایرانی بیش از واردات کالای خارجی است، همچنین کیفیت کالای خارجی از کالای ایرانی بهتر است.
شرکت "داروگر" با عنوان شرکت سهامی عام دارای شرکتهای زیرمجموعهای مانند تولیپرس، کیوان، تولیددارو، کیمیا ایران و صنایع بستهبندی داروگر است که برندهای معتبر و مشهوری چون ریکا، خمیردندان پاوه، صابون نخل زیتون، شامپو پاوه، شوما، دریا، جام و ... را به بازار و مغازهها عرضه میکند. این کارخانه که قدمت ۹۰ساله در تولید انواع صابون، شامپو و سایر مواد شوینده دارد بهدلایلی نامشخص در سال جاری تعطیل شده است و کارگران این شرکت در سال جاری با درهای بسته این کارخانه مواجه شدهاند. گفتنی است که کارخانه داروگر یکی از بهترین تولیدکنندگان محصولات شوینده با ۲۵۰۰کارگر در سطح کشور بود که سال ۸۸ بعدا ازواگذاری این کارخانه به بخش خصوصی تعداد نیروی کار خود را به حدود ۵۰۰ کارگر کاهش داد و به این حال افتاده است.
اما اینکه کالای خارجی نسبت به کالای ایرانی ازکیفیت مطلوبتری برخوردار است به این دلیل است که قیمت تمام شده این محصولات هرساله تثبیت شده است، اما در داخل کشور، هرساله حدود ۲۰ درصد به قیمت تمام شده تولیدات داخلی افزوده شده است. بدین ترتیب، حالا دیگر کالای ایرانی توان رقابت با نوع خارجی خود را ندارد و در یک جدال نابرابر کالای خارجی پیروز میشود.
عیب نداره... مهم رشد اقتصادیه مثبته بالای ده درصده... کارگران مرفهی که ماهیانه حقوق شون تقریبا یک میلیون تومان است، چرا قدر این دولت عزیز رو نمیدونن؟