راز پسر نخبه که در خانه پدری زندانی بود

به گزارش رکنا، اولین روز شهریور‌ماه سال ۹۴ پسر جوانی با پلیس تماس گرفت و گفت که پدرش در خانه‌شان واقع در جنوب شرق تهران به قتل رسیده است. زمانی که کارآگاهان به محل حادثه رسیدند چند ساعت از مرگ مرد میانسال می‌گذشت. شواهد نشان می‌داد او به‌دلیل اصابت ضربه‌هایی مهلک به سرش جان باخته است. در این شرایط جسد به پزشکی قانونی منتقل و تحقیقات در این‌باره آغاز شد.

بررسی‌ها نشان می‌داد پسر جوان و مادرش رابطه خوبی با پدر خانواده نداشته‌اند و ممکن است در این جنایت دست داشته باشند. به همین دلیل آنها تحت بازجویی قرار گرفتند و طولی نکشید که پسر جوان اعتراف کرد با همدستی مادرش، پدر را به قتل رسانده است. همسر مقتول نیز وقتی فهمید پسرش همه‌‌چیز را بازگو کرده به طراحی نقشه قتل همسرش اعتراف کرد.

پسر جوان در جریان تحقیقات گفت: پدر و مادرم ۲۴سال با یکدیگر زندگی کردند اما مادرم از پدرم راضی نبود. او ۲سال بیکار و خانه‌نشین بود و مادرم را اذیت می‌کرد. مدتی قبل مادرم گفت که قصد دارد پدرم را به قتل برساند و از من کمک خواست. من هم قبول کردم. روز حادثه مادرم قرار بود برای اجرای نقشه از یک قصاب چاقو بگیرد اما نشد.

با این حال چند سرنگ و مقداری اسید خریدیم و به خانه برگشتیم. قرار بود وقتی پدرم در خواب است نقشه‌مان را اجرا و به او اسید تزریق کنیم. حدود ساعت ۵صبح بود که مادرم بیدارم کرد و بالای سر پدرم رفتیم. من با دمبل به سرش زدم. مادرم فکر می‌کرد او هنوز زنده است. به همین دلیل از من خواست به او آمپول هوا بزنم. من هم چند مرتبه این کار را کردم.

در ادامه با هم صبحانه خوردیم و با پلیس تماس گرفتیم و سعی کردیم صحنه‌سازی‌ کنیم اما نشد. همسر مقتول نیز گفت: شوهرم وانمود می‌کرد پسرمان جوان نخبه‌ای است و در شیراز پزشکی می‌خواند. اما واقعیت این بود که در تمام این مدت پسرمان در خانه بود. شوهرم با این بهانه که برای تحصیل پسرم نیاز به کتاب‌های گران‌قیمت دارد از افراد مختلف پول می‌گرفت و مدام طلبکارها در خانه‌مان بودند. من هم از این اوضاع خسته شدم و برای قتل او از پسرم کمک گرفتم.

با تکمیل تحقیقات، پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در جلسه محاکمه که دیروز در شعبه دهم به ریاست قاضی محمدباقر قربانزاده برگزار شد پدر و مادر مقتول برای عروس و نوه‌شان درخواست حکم قصاص کردند. در ادامه ۲متهم به دفاع از خود پرداختند و با وجود اعترافات قبلی‌شان مدعی شدند که بی‌گناه هستند. پسر جوان گفت: پدرم به قتل رسیده و من خودم شاکی هستم، نه متهم. مادر وی نیز مدعی شد اعترافات قبلی‌اش تحت فشار بوده است. در پایان این جلسه قضات دادگاه وارد شور شدند.