دیپورت ورزشکاران شورای شهر توسط مردم تهران
پارسینه: عباس جدیدی و علیرضا دبیر دو کشتی گیر و مدال آور سابق المپیک در شورای شهر به زد و خورد شدید پرداختند تا پایان آنها در این شورا، خونین باشد.
سپهر خرمی _ تحریریه پارسینه | زد و خورد و درگیری فیزیکی عباس جدیدی و علیرضا دبیر در شورای شهر سکانس پایانی ورزشکاران گوش شکسته و مدال آوران سابق المپیک در شورای شهر تهران بود.
ورزشکارانی که به لطف شهرت اجتماعی و جایگاهی که در بین مردم داشتند، توانستد به بالاترین موقعیت سیاسی در شورای شهر برسند و به جای خدمت به مردم شهر تهران و آسیب شناسی شهری، موقعیت انفرادی خود را بهبود ببخشند.
مردم تهران در حسرت ماندند همانطور که این ورزشکاران در زمین مسابقه یا تشک کشتی عملکرد فوق العاده ای داشتند در صحن شورای شهر هم به نقد از زیرساخت های شهری بپردازند و دغدغهشان مردم باشد. اما تا دلتان بخواد از این قبیل حواشی در این ۴ سال بین آنها زیاد بود. صحبت های عجیب و غریب عباس جدیدی و حضور بی چون و چرای او در مراسم ختم و بیمارستان ها بر بالین پیشکسوتان هنر و ورزش هم سوژه این چند وقت اخیر بود.
انتخابات اخیر، قبل از درگیری دیروز دبیر و جدیدی پرونده این افراد در شورای شهر و دنیای سیاست را بست.
افرادی که از مسیری عجیب، به جایگاهی که متعلق به آنها نبود، رسیدند و حالا میتوانند با خیال راحت، به عرصه تخصصشان برگردند. کاری که رسول خادم قبل از «نه» گرفتن از مردم در انتخابات انجام داد و سرمربی یکی از موفقترین تیمهای کشتی آزاد ایران در المپیک شد.
در این دوره اصلاح طلبان، شانس اصلی پیروزی در انتخابات شورای شهر مثل دوره قبل هیچ ورزشکاری و هنرمندی را در لیستشان قرار ندادند و هر ۲۱ کرسی شورای شهر را بدست آوردند.
علیرضا دبیر با قرار گرفتن در رده بیست و سوم، اوضاع بهتری از بقیه شکست خوردهها داشت. هر چند او تقریبا، نصف آخرین نفر اصلاح طلبان رای کسب کرد.
هادی ساعی که در مسابقات بینالمللی هیچ گاه به حریفان باج نمیداد و حین مسابقه تمام مردم ایران از پیروزی او خاطر جمع بودند، در شورای شهر عملکرد دوران حرفهای ورزشی را از خود نشان نداد تا پس از لیست امید و اصولگرایان و چند تن از کاندیداهای مستقل در جایگاه چهل و نهم شورای شهر قرار گرفت.
البته اوضاع بدتر جدیدی و رضازاده، باعث شد ساعی زیاد به چشم نیاید. جدیدی که تبلیغات گستردهای در اینستاگرام بازیکنان سابق استقلال و پرسپولیس داشت و همچنین حسین رضازاده، عضو فعلی شورای شهر حتی بین پنجاه فرد اول تهران قرار نگرفتند و هنوز کسی نمیداند چندم شدهاند! علیرضا فغانی، داور فینال المپیک هم شرایطی شبیه آنها دارد.
یک رده بیست و سومی، یک چهل و نهمی و سه رده پایینتر از پنجاه، کارنامه ورزشیهای این دوره شورای شهر بود. ورزشکارانی که همگی، یک روز در المپیک، افتخار مردم ایران بودند اما در جایگاهی که تخصصاش را نداشتند، آنقدر بد ظاهر شدند که توسط مردم دیپورت شوند. کاش حداقل قبل از جواب منفی مردم، خودشان از سیاست میرفتند و بازگشت آبرومندانهتری به حوزه تخصصیشان داشتند.
ورزشکارانی که به لطف شهرت اجتماعی و جایگاهی که در بین مردم داشتند، توانستد به بالاترین موقعیت سیاسی در شورای شهر برسند و به جای خدمت به مردم شهر تهران و آسیب شناسی شهری، موقعیت انفرادی خود را بهبود ببخشند.
مردم تهران در حسرت ماندند همانطور که این ورزشکاران در زمین مسابقه یا تشک کشتی عملکرد فوق العاده ای داشتند در صحن شورای شهر هم به نقد از زیرساخت های شهری بپردازند و دغدغهشان مردم باشد. اما تا دلتان بخواد از این قبیل حواشی در این ۴ سال بین آنها زیاد بود. صحبت های عجیب و غریب عباس جدیدی و حضور بی چون و چرای او در مراسم ختم و بیمارستان ها بر بالین پیشکسوتان هنر و ورزش هم سوژه این چند وقت اخیر بود.
انتخابات اخیر، قبل از درگیری دیروز دبیر و جدیدی پرونده این افراد در شورای شهر و دنیای سیاست را بست.
افرادی که از مسیری عجیب، به جایگاهی که متعلق به آنها نبود، رسیدند و حالا میتوانند با خیال راحت، به عرصه تخصصشان برگردند. کاری که رسول خادم قبل از «نه» گرفتن از مردم در انتخابات انجام داد و سرمربی یکی از موفقترین تیمهای کشتی آزاد ایران در المپیک شد.
در این دوره اصلاح طلبان، شانس اصلی پیروزی در انتخابات شورای شهر مثل دوره قبل هیچ ورزشکاری و هنرمندی را در لیستشان قرار ندادند و هر ۲۱ کرسی شورای شهر را بدست آوردند.
علیرضا دبیر با قرار گرفتن در رده بیست و سوم، اوضاع بهتری از بقیه شکست خوردهها داشت. هر چند او تقریبا، نصف آخرین نفر اصلاح طلبان رای کسب کرد.
هادی ساعی که در مسابقات بینالمللی هیچ گاه به حریفان باج نمیداد و حین مسابقه تمام مردم ایران از پیروزی او خاطر جمع بودند، در شورای شهر عملکرد دوران حرفهای ورزشی را از خود نشان نداد تا پس از لیست امید و اصولگرایان و چند تن از کاندیداهای مستقل در جایگاه چهل و نهم شورای شهر قرار گرفت.
البته اوضاع بدتر جدیدی و رضازاده، باعث شد ساعی زیاد به چشم نیاید. جدیدی که تبلیغات گستردهای در اینستاگرام بازیکنان سابق استقلال و پرسپولیس داشت و همچنین حسین رضازاده، عضو فعلی شورای شهر حتی بین پنجاه فرد اول تهران قرار نگرفتند و هنوز کسی نمیداند چندم شدهاند! علیرضا فغانی، داور فینال المپیک هم شرایطی شبیه آنها دارد.
یک رده بیست و سومی، یک چهل و نهمی و سه رده پایینتر از پنجاه، کارنامه ورزشیهای این دوره شورای شهر بود. ورزشکارانی که همگی، یک روز در المپیک، افتخار مردم ایران بودند اما در جایگاهی که تخصصاش را نداشتند، آنقدر بد ظاهر شدند که توسط مردم دیپورت شوند. کاش حداقل قبل از جواب منفی مردم، خودشان از سیاست میرفتند و بازگشت آبرومندانهتری به حوزه تخصصیشان داشتند.
اینا انقدر پررو هستند که خودشون رو میزنن به اون راه و دوباره میخان برگردن...
شاخ بز !!!!!!!
سلام این هم یک تجربه پهلوانهایمان در صحنه خدمتگزاری انشاء الله در همه صحنه ها بخصوص صحنه ورزش همیشه موفق باشند.