.svg)
صدای بلند طبل خصومت ورزی آمریکا
پارسینه: خانم نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل رسماً اعلام کرده آمریکا مانع روابط عادی ایران با جهان می شود. وی به سفرهای قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران قدس اعتراض کرده و معتقد است این سفرها با قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل مغایر است.
خانم نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل رسماً اعلام کرده آمریکا مانع روابط عادی ایران با جهان می شود. وی به سفرهای قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران قدس اعتراض کرده و معتقد است این سفرها با قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل مغایر است. به دنبال اعتراض وی، گوترش دبیر کل سازمان ملل هم گفته است ایران از آزمایش موشکهای بالستیک خودداری کند. وی در تایید موضع رسمی آمریکا در سازمان ملل تاکید کرده است؛ سفرهای قاسم سلیمانی به کشورها غیر قانونی است! استیو منوچین، وزیر خزانه داری آمریکا با پیوستن به این سمفونی خصومت ورزی آمریکا به نمایندگی سازمان ملل گفته است؛ ما به اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در ارتباط با موشکهای بالستیک ادامه می دهیم.
در این میان یک دادگاه آمریکایی خود را به ارکستر سمفونی واشنگتن رسانده و حکم به غارت برج بنیاد علوی در نیویورک داده است.
سنای آمریکا هم که در طراحی تحریم های جدید علیه ایران، یک اشکال فنی و قانونی داشت، آن را رفع کرد و با اصلاح طرح، آن را به مجلس نمایندگان آمریکا فرستاد.
نمی دانم صدای طبل جنگ و خصومت ورزی آمریکایی‌ها که درون هیئت حاکمه شان یک لحظه قطع نمی شود و گاهی پژواک آن در سازمان ملل، اروپا و کشورهای منطقه هم شنیده می شود، در کریدورهای وزارت خارجه، شورای امنیت ملی، مجلس شورای اسلامی، هیئت نظارت بر برجام و نیز دفتر رئیس جمهوری اسلامی ایران هم شنیده می شود؟
دموکرات‌ها و جمهوری خواهان در بلندکردن این صدا در سنا و مجلس نمایندگان به صورت کر کننده اجماع دارند. آیا ما هم در داخل در پاسخ به این صداهای گوشخراش پاسخی داریم؟
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بویژه سپاه قدس هدف این سر و صداهاست. آیا برای دفاع از این رکن از انقلاب که وظیفه پاسداری از نظام و انقلاب را دارد، کاری می کنیم یا متأسفانه گاهی با صدای طبل خصومت ورزی
آمریکا همنوایی می کنیم؟!
مواضع ما در وزارت خارجه، شورای امنیت ملی، کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی و بویژه موضع صریح رئیس جمهور در برابر این بد عهدی‌‌های آمریکا چیست؟
آمریکایی‌ها این مواضع خصمانه را وارد فاز نظامی کرده اند و به ترور و تروریسم روی آورده اند. حادثه حمله به مرقد مطهر امام (ره) و مجلس شورای اسلامی، اعلام جنگ مسلحانه علیه انقلاب بود. آمریکایی‌ها امروزه با فرمان آماده باش به نیروهای خود در منطقه، رجزخوانی می کنند و سوریه را تهدید به حمله نظامی کرده اند.
ماجراجویی‌های آمریکا هر روز وارد مرحله‌ای تازه می‌شود. آیا وقت آن نرسیده است که صدای طبل خصومت‌ورزی آمریکا را با مواضع قاطع و روشن دولت، خاموش کنیم؟
دولت برای بدعهدی آمریکا در برجام و ادامه دشمنی با ملت ایران باید از خود اقدام و عمل نشان دهد. مردم در روز قدس و سپاه با عملیات موشکی در این پاسخ تردید نکردند. دولت هم باید همپای ملت با پرهیز از حاشیه سازی‌های کاذب و دوقطبی سازی‌های سرگرم کننده، پاسخ روشنی به آمریکایی‌ها بدهد.
سازمان بین المللی انرژی اتمی و سازمان ملل مرتب گزارش می‌دهند ایران به تعهدات خود در برجام عمل کرده است، ایران هم مرتب اعلام می‌کند آمریکایی‌ها به تعهدات خود عمل نکرده‌اند و نه تنها تحریم‌ها را برنداشتند بلکه روز به روز به کم و کیف آن می‌افزایند.
مفهوم این دو گزاره چیست؟ همه دنیا می‌فهمند در این معامله، آمریکایی‌ها سر دولت کلاه گذاشته‌اند. چرا دولت از رونمایی از این کلاهبرداری و اعلام انزجار از سیاست‌های تجاوزکارانه آمریکا پرهیز می‌کند و صریحا نمی‌گوید چه اتفاقی با توافق برجام افتاده است؟ میلیاردها دلار از سرمایه‌گذاری در تاسیسات اتمی با توافق برجام برباد رفته است. میلیاردها دلار هم به دلیل عدم اجرای توافقات و ادامه تحریم‌ها خسارت دیده‌ایم. وزیر اقتصاد و دارایی و خزانه‌داری کل ما در این باب یک کلمه سخن نمی‌گویند، اما وزیر خزانه‌داری آمریکا فعال مایشاء است، از این کشور به آن کشور می‌رود، سرمایه‌گذاران و بانک‌ها را تهدید می‌کند که اگر با ایران همکاری کنید شما را مجازات می‌کنیم! وضع آن قدر وخیم است که سفیر آمریکا در سازمان ملل بی‌پروا و جسورانه می‌گوید؛ آمریکا حتی مانع روابط عادی تهران با جهان می‌شود.این حجم از دشمنی و شرارت مقامات آمریکایی علیه ملت ایران واکنشی متناسب در دیپلماسی خارجی ما در تهران را می طلبد. اگر وزارت خارجه ما گفتمان خود را بر اساس صلح و دوستی تنظیم کند و رئیس جمهور ما هم بر همین ممشا حرکت کند، سوال این است که اگر طرف مقابل اعتنایی
به این گفتمان نکند و همچنان بر طبل خصومت ورزی و جنگ بکوبد، تا کجا باید دشمنی‌های واشنگتن را تحمل کرد و دم بر نیاورد!
ادبیات دیپلماسی خارجی‌ها در دولت یازدهم با واژه صلح، مذاکره، دوستی و بازی برد - برد تنظیم شده است و هیچ واژه‌ای برای وادی دشمنی و خصومت و نهایتا باخت - باخت حریف طراحی نکرده و نمی کند!
رئیس جمهور باید بداند بازی تمام شده است. اصلا بازی‌ای در کار نبوده، هر چه بوده دشمنی و خصومت بوده است. دولت دوازدهم باید آهنگ جدیدی در دیپلماسی خارجی بنوازد که بتواند صدای طبل بلند زیر پای چپ آمریکایی‌ها را خاموش کند. سپاه در این دوران جدید در تیررس هدف آمریکایی‌هاست، نباید در داخل کسانی جرأت کنند همصدا با آمریکا و سازمان ملل و... در زدن سپاه همنوایی کنند و صدای طبل خصومت‌ورزی واشنگتن را بلندتر از آنچه هست واتاب دهند.
چرا امریکا را با موشکهای ذوالفقار نمیزنید