تیمی که یک سال در کشورش حبس شد

ریموند کوپا، ناپلئون فوتبال جهان، دومین ستاره‌ای بود که سانتیاگو برنابئو به دنبالش بود. او اسطوره فوتبال کشورش بود و ستاره استادو رمیس و تیم ملی محسوب می‌شد. کوپا تجربه بازی برابر مادرید را داشت. او با تیم استادو رمیس در فینال جام قهرمانان اروپا برابر سفیدپوشان بازی کرد و توانست در پارک د پرنس پیروز شود. برنابئو برای گرامیداشت مولونی او را به اسپانیا دعوت کرد. کوبالا و کویار نیز در این دیدار حضور داشتند و ترکیب عجیبی از مهاجمان (مولونی، کوپا، دی‌استفانو، کوبالا و کویار) تشکیل شد.

در آن زمان تیم‌ها تنها می‌توانستند از یک بازیکن خارجی بهره ببرند. به همین خاطر برنابئو تلاش کرد که دی‌استفانو را راضی کند، ملیت اسپانیایی بگیرد. رییس باشگاه مادرید می‌خواست این بازیکن دو ملیتی شود. تولد دی‌استفانو در یک کشور اسپانیایی زبان و دو سال حضور در اسپانیا می‌توانست این اتفاق را امکان پذیر کند. در نهایت دی‌استفانو در ۱۳ اکتبر سال ۱۹۶۰ توانست ملیت جدید خود را کسب کند و در تیم ملی اسپانیا پا به توپ شود. با این اتفاق، کوپا توانست در بازی‌های رسمی مادرید را همراهی کند.

در حالی که این پروسه در حال اجرا بود مادرید یک بازی دوستانه با سوشو را برنامه ریزی کرد. تیم حاضر در لیگ یک فرانسه قرار شد به اسپانیا سفر کند و در برنابئو برابر مادرید قرار گیرد. افراد زیادی در انتظار این بازی بودند چون می‌خواستند بازی مهاجم جدید فرانسوی را ببینند.

مادرید با پنج مهاجم به نام‌های کاسادو، کوپا، دی‌استفانو، متئوس و خنتو به میدان رفت و نتیجه عجیبی را به دست آورد. سفیدپوشان ۱۴ بر یک پیروز شدند. متئوس که جایگاه خود را به خاطر حضور ستاره جدید فرانسوی در خطر می‌دید پنج گل به ثمر رساند. کوپا و دی‌استفانو هر یک سه گل به ثمر رساندند. کاسادو دو بار دروازه تیم فرانسوی را باز کرد و دیگر گل تیم را بازیکن جوان این تیم آنتونیو روییس به ثمر رساند. او به همراه سانتیستبان که از تیم جوانان در ترکیب مادرید بازی می‌کردند در میانه میدان درخشیدند. آنها توانستند خیلی زود به تیم اصلی راه پیدا کنند و جایگاه مونیوس و ساراگا را متزلزل کنند.

نتیجه ۱۴ بر یک، رسوایی محسوب می‌شد و برای فوتبال فرانسه خجالت آورد بود. روزنامه اکیپ فرانسه درخواست کرد که به سوشو اجازه ندهند تا یک سال بیرون از فرانسه بازی دوستانه برگزار کند. فدراسیون فوتبال این کشور نیز این خواسته را اجرایی کرد چون این شکست را یک نوع تحقیر برای فوتبال فرانسه می‌دانست.

کوپا سه فصل برای مادرید بازی کرد و توانست دومین، سومین و چهارمین جام اروپایی‌اش را فتح کند. هم‌تیمی‌هایش او را "فرانسوا" می‌نامیدند. مهاجم فرانسوی در دومین سالش توانست توپ طلا را ببرد. کوپا پس از سه سال درخشان، برنابئو را ترک کرد. مادرید در فصل ۵۹-۱۹۵۸ یکی از بهترین خط حمله‌های تاریخ خود را داشت و کوپا، ریال، دی‌استفانو، پوشکاش و خنتو آن را تشکیل می‌دادند. کوپا به فرانسه بازگشت و هشت فصل در استادو رمیس بازی کرد اما تجربه تلخی داشت و با این تیم به دسته دو سقوط کرد. او دو سال پایانی بازیگری‌اش را در این سطح گذراند.