کاسینی دور اول نزدیک شدن به کیوان را تکمیل کرد

این مسیر برای آن در نظر گرفته شده بود که کاسینی بتواند مستقیما از گازهای فوقانی‌ترین لایه جو کیوان نمونه‌برداری کند. کاسینی این اطلاعات را فردا سه‌شنبه ۱۵ اوت در تماس بعدی، به زمین مخابره خواهد کرد.

اکنون کاسینی مسیری حلقوی را در فاصله بین حلقه‌ها و جو سیاره طی می‌کند. دانشمندان امیدوارند پس از آن که بررسی اولین گذر را به پایان رساندند، در چهار بار آینده هر چه بیشتر کاسینی را به کیوان نزدیک کنند، پیش از آنکه ۲۴ شهریور زمان وداع با کاسینی فرا برسد.

پایین رفتن کاسینی در جو کیوان نیروی پساری (drag) ایجاد می‌کند که باعث سرنگونی و خارج شدن آن از مسیر پیش‌بینی‌شده می شود. کاسینی برای حل این مشکل پیش‌رانه‌های خود را بکار می اندازد تا خود را متعادل و در مسیر نگه دارد.

به این ترتیب صحنه برای مانور نهایی و پایان کار کاسینی آماده می‌شود؛ ماه آینده کاسینی در جو کیوان سقوط خواهد کرد و ماموریت بیست ساله آن به پایان می‌رسد.

کاسینی هنوز باید به سوالات زیادی درباره کیوان پاسخ دهد، یکی این که طول روز در کیوان دقیقا چقدر است. سوالی که صحت نظریه میدان مغناطیسی به آن بستگی دارد.

دانشمندان می‌‌دانند که روز در کیوان حدود ده ساعت و نیم طول می‌کشد اما آنها به عدد دقیق‌تری نیاز دارند.پاسخ این سوال باید از انحراف بین میدان مغناطیسی و محور چرخش سیاره به دست می‌آید، اما تمام مشاهدات کاسینی تا به حال نشان داده که دو محور تقریبا هم‌راستا هستند.

لیندا اسپیلکر دانشمند پروژه کاسینی در ناسا می‌گوید کل نظریه میدان مغناطیسی بر پایه انحراف میدان مغناطیسی از محور چرخش سیاره است: "برای ایجاد میدان مغناطیسی باید جریان هیدروژن فلزی در عمق کیوان برقرار باشد، بدون این انحراف زاویه فکر ایجاد میدان مغناطیسی خود بخود محو می‌شود."

"چرا این طور است؟ آیا چیزی جلوی ما را می‌گیرد که این انحراف را نبینیم؟ شاید هم به یک نظریه جدید احتیاج داریم؟ بدون این انحراف زاویه، بدون این نوسان جزئی محور چرخش، نمی توانیم طول روز را به دقت تعیین کنیم."