.svg)
ناسا حسگر جدیدی برای زباله‌های فضایی نصب می‌کند
پارسینه: ناسا با قرار دادن حسگر جدیدی بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی به بررسی زباله‌های فضایی ریزی که از زمین قابل بررسی نیستند، خواهد پرداخت.
سازمان فضایی آمریکا اعلام کرد: با استفاده از یک حسگر جدید در ایستگاه فضایی بین‌المللی به مشاهده زباله‌های فضایی در مدارزمین خواهد پرداخت. این زباله‌ها آنقدر کوچک هستند که بررسی آنها از روی زمین امکان‌پذیر نیست. حسگر زباله‌های فضایی بر روی موشک "اسپیس ایکس" (SpaceX) قرار خواهد گرفت و قرار است چهارم دسامبر به ایستگاه بین‌المللی فضایی فرستاده شود.
آژانس فضایی آمریکا به دنبال اطلاعات بیشتر درباره زباله‌های بسیار ریز است، که در مدار زمین قرار دارند. این زباله‌ها شامل قطعات شکسته شده ماهواره‌ها و قطعات ریز رنگی می‌شوند که وجود آنها در مدار زمین باعث زیان است.
حسگر زباله فضایی که یک متر مربع است، به ماژول "کلمبوس" (Columbus) آژانس فضایی اروپا متصل خواهد شد. این حسگر پس از نصب، به بررسی زباله‌های فضایی کوچک‌تر از یک میلی‌متر خواهد پرداخت. این حسگر دارای لایه‌های مختلف از مواد است که به صورت یک شبکه شکل گرفته و حسگرهای نازک در آن تعبیه شده است. این حسگر اندازه و تاثیر زباله‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
زمانیکه زباله فضایی با سرعت بالا حرکت می‌کند با این شبکه برخورد می‌کند و بسته به اندازه ذره به سیم‌های چندگانه ضربه می‌زند و لایه‌های زیرین، مسیر و سرعت زباله را اندازه می‌گیرند.
داده‌های که بعدا جمع‌آوری می‌شوند به اندازه‌گیری مسیر حرکت زباله‌ها در مدار زمین کمک می‌کنند. همچنین اطلاعاتی درباره منشاء این زباله‌ها در اختیار قرار می‌دهد. زباله‌های که مدار بیضوی دارند، منشاء شهاب‌سنگی داشته و زباله‌های با مدار دایره‌ای از یک ماهواره بر جا مانده اند.
حسگر زباله فضایی همچنین میزان تراکم جمعیتی میکروزباله‌ها را تعیین می‌کند و فرایند دقیق‌تری برای پیش‌بینی اشیایی برزگتر از یک میلی‌متر اما کوچک‌تر از 10 سانتی‌متر یا 93/3 اینچ را فراهم می‌کند.
حتی ریزترین ذرات که با سرعت بالایی حرکت می‌کنند می‌توانند برای ماهواره‌ها خطرناک باشند و به همین خاطر محققان به دنبال بررسی میکروزباله‌های فضایی هستند.
"بریان وویدن" (Brian Weeden)، مسئول برنامه‌ریزی "بنیاد جهان ایمن" گفت: اگر یک ماهواره 10 یا 15 سال در مدار باشد، چنان سایش‌های کوچکی می‌تواند باعث تخریب سنسور یا مواد روی ماهواره شود.
تاثیر میکروزباله‌های فضایی به صورت سایش‌های جزیی و ایجاد گودی بر روی بدنه ماهواره تنها مواردی هستند که در حال حاضر دانشمندان مورد مطالعه قرار می‌دهند و بدین ترتیب به آنها در شناسایی اندازه این اشیاء که باعث زیان هستند، کمک می‌کند.
با این حال، اطلاعات محدودی با مطالعه چنین تاثیراتی می‌توان بدست آورد. اگر حسگر زباله فضایی به خوبی عمل کند، از آن می‌توان برای مشاهده زباله‌های که در اطراف مدار زمین در ارتفاع 700 تا 1000 کیلومتری قرار دارند، کمک گرفت. در حال حاضر حسگر زباله فضایی به بررسی زباله‌های فضایی اطراف ایستگاه فضایی که در ارتفاع 400 کیلومتری زمین می‌چرخند، خواهد پرداخت.
آژانس فضایی آمریکا به دنبال اطلاعات بیشتر درباره زباله‌های بسیار ریز است، که در مدار زمین قرار دارند. این زباله‌ها شامل قطعات شکسته شده ماهواره‌ها و قطعات ریز رنگی می‌شوند که وجود آنها در مدار زمین باعث زیان است.
حسگر زباله فضایی که یک متر مربع است، به ماژول "کلمبوس" (Columbus) آژانس فضایی اروپا متصل خواهد شد. این حسگر پس از نصب، به بررسی زباله‌های فضایی کوچک‌تر از یک میلی‌متر خواهد پرداخت. این حسگر دارای لایه‌های مختلف از مواد است که به صورت یک شبکه شکل گرفته و حسگرهای نازک در آن تعبیه شده است. این حسگر اندازه و تاثیر زباله‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
زمانیکه زباله فضایی با سرعت بالا حرکت می‌کند با این شبکه برخورد می‌کند و بسته به اندازه ذره به سیم‌های چندگانه ضربه می‌زند و لایه‌های زیرین، مسیر و سرعت زباله را اندازه می‌گیرند.
داده‌های که بعدا جمع‌آوری می‌شوند به اندازه‌گیری مسیر حرکت زباله‌ها در مدار زمین کمک می‌کنند. همچنین اطلاعاتی درباره منشاء این زباله‌ها در اختیار قرار می‌دهد. زباله‌های که مدار بیضوی دارند، منشاء شهاب‌سنگی داشته و زباله‌های با مدار دایره‌ای از یک ماهواره بر جا مانده اند.
حسگر زباله فضایی همچنین میزان تراکم جمعیتی میکروزباله‌ها را تعیین می‌کند و فرایند دقیق‌تری برای پیش‌بینی اشیایی برزگتر از یک میلی‌متر اما کوچک‌تر از 10 سانتی‌متر یا 93/3 اینچ را فراهم می‌کند.
حتی ریزترین ذرات که با سرعت بالایی حرکت می‌کنند می‌توانند برای ماهواره‌ها خطرناک باشند و به همین خاطر محققان به دنبال بررسی میکروزباله‌های فضایی هستند.
"بریان وویدن" (Brian Weeden)، مسئول برنامه‌ریزی "بنیاد جهان ایمن" گفت: اگر یک ماهواره 10 یا 15 سال در مدار باشد، چنان سایش‌های کوچکی می‌تواند باعث تخریب سنسور یا مواد روی ماهواره شود.
تاثیر میکروزباله‌های فضایی به صورت سایش‌های جزیی و ایجاد گودی بر روی بدنه ماهواره تنها مواردی هستند که در حال حاضر دانشمندان مورد مطالعه قرار می‌دهند و بدین ترتیب به آنها در شناسایی اندازه این اشیاء که باعث زیان هستند، کمک می‌کند.
با این حال، اطلاعات محدودی با مطالعه چنین تاثیراتی می‌توان بدست آورد. اگر حسگر زباله فضایی به خوبی عمل کند، از آن می‌توان برای مشاهده زباله‌های که در اطراف مدار زمین در ارتفاع 700 تا 1000 کیلومتری قرار دارند، کمک گرفت. در حال حاضر حسگر زباله فضایی به بررسی زباله‌های فضایی اطراف ایستگاه فضایی که در ارتفاع 400 کیلومتری زمین می‌چرخند، خواهد پرداخت.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر