دل‌نوشته عالیشاه و پاسخ به تمام تهمت‌ها

امید عالیشاه با انتشار دل نوشته ای برخی مسائل را این چنین تشریح کرد: امروز با طی مراحل اداری برگه ترخیص و اتمام سربازی را دریافت کردم. این اتفاق هیچ ربطی به تغییرات اخیر در باشگاه تراکتورسازی نداشته و قرار بود امروز برای امور اداری به تبریز بروم. نمی دانم تقارن این دو اتفاق چه حکمتی داشت اما "قربون برم خدا رو".

اما هدفم از این دل نوشته؛
۱_ هواداران محترم تیم محبوب آذربایجان. لازم می دانم بگویم خدا و وجدان خود و مربیان را به رغم برخی توهین و تهمت ها گواه می گیرم هرگز کم کاری و کوتاهی نکردم و خودم به عنوان یک فوتبالیست دل نگران از حال و آینده فوتبالی ام بیش از هر فردی از اینکه ماهها از دوران فوتبالی ام به واسطه محرومیت، با دوری از میادین فوتبالی سپری شد نگران و متاثر بودم.

بعد از نیم فصل هم کوه و دنیای انگیزه بودم که با تمرینات مستمر زیر نظر آقا یحیی بتوانم هم برای خودم جبران مافات کنم و هم انتظارات به حق شما را برآورده سازم اما ابتدا مصدومیت و شایعات و بعد هم نامهربانی هایی که برخی مسئولان هم به شما هم در حق من هم روا داشتند دست به دست هم داد تا نتوانم در قبال شما که مقاطعی در تمرینات و بازی ها مشوق و حامی ام بودید ادای دین کنم. در این باره یک مثال بزنم. هنوز بازی با پرسپولیس تمام نشده در فضای مجازی شایعه کردند امید مصدوم نشده و تمارض کرده. این شایعه با برخی ادعاهای پوچ از که از گوشه و کنار پخش می شد درهم آمیخت و برخی باورشان شد بحث تمارض حقیقت دارد. هوادار گناهی ندارد وقتی آن گونه که باید و شاید به او توضیح داده نمی شود که جریان چه بوده و چه هست. آن روزها بعد از تایید پزشک تیم برحسب نیاز پزشکی و همچنین برای رفع هرگونه ابهام لازم بود که پزشک متخصص هم معاینه ام کند و آقای یداللهی از باشگاه شاهد هستند که نزد دکتر کیهانی پزشک مطرح ارتوپدی رفتیم و ایشان دوری سه هفته ای بنده از میادین را تشریح کردند.

اینها را می گویم تا حتم بدانید امید عالیشاه هرگز اهل کم کاری و خدای ناکرده خیانت به هوادارانی عاشق که تیم شان در بحران بسرمی برد نیست و یاد گرفته نان حلال به خانه ببرد. از مربیانم یاد گرفته ام همیشه به بزرگترها و هواداران در هر شرایطی احترام بگذارم و تاثیرپذیری شان از شایعات ناراحتی های آنها را ملاک قرار ندهم. تلاش کردم بازیکن موثری باشم اما نشد که نشد و برای من آنچه باقی ماند روزهای سخت بود و دینی که انگونه دلم میخواست و انتظار داشتید ادا نشد. امروز اما ادای احترام به شما هواداران واقعی را وظیفه خود می دانم. من همه تلاشم را کردم و حتی وقتی سربازی ام به اتمام رسید اعلام داشتم حاضرم تا پایان فصل تیم را همراهی کنم اما برخی مسائل شرایط را به گونه ای دیگر رقم زد و بین من و شما و تراکتور فرسنگ ها فاصله ایجاد کرد. امیدوارم با وجود لطمه ای که بخاطر محرومیت باشگاه و برخی کارشکنی ها به من وارد شد اگر کاستی دیده اید بنده را به بزرگی خود ببخشید و بدانید سربلندی تیم تان و روزهای خوش تیراختور در سایه حمایت های پرشورتان همین نزدیکی هاست. انشاءالله.

۲_و اما سلام پرسپولیس. سلام هوادار عزیز. هر چه دارم از پرسپوليس دارم و حمایت های شما که بنده را در اوج جوانی زیر پر و بال خود گرفتید و در روزهای سخت یار و یاورم بودید و با حمایت هایتان در رشد و پیشرفت فوتبالی ام نقشی بسیار اثرگذار داشتید. محرومیت و دوری از میادین فوتبال برای من به عنوان یک فوتبالیست حکم ماهی را داشت که آب را از او گرفته اند. روزهای دوری از پرسپوليس برای هر کسی که عاشق این تیم است سخت می گذرد به ویژه آنکه ماهها فرصت بازی در تراکتور را هم نداشتم. انشاءالله فردا می آیم تمرین تیم محبوبم پرسپوليس و دل خوش داشته ام به حمایت های شما عزیزان تا بتوانم روزهای خوبی در پیش داشته باشم و اندکی این همه مهر و محبت تان را جبران کنم. ممنونم آقای گرشاسبی و آقایان برانکو و پیروانی که پیگیر حل مشکلاتم بودید. ممنونم از مسئولان نظام وظیفه، ستاد کل سپاه و فرماندهی یگان عاشورا و همه مسئولان ذیربط و دوستان و مشاورهای خوبم. ممنونم از همه هواداران، همبازیانم در پرسپولیس و پیشکسوتان که فراموشم نکردند. دعا کنید بتوانم همانی باشم که انتظارش را دارید. من از امروز سرباز پرسپوليس هستم و می خواهم این همه محبت را با توکل بخدا و حمایت تان جبران کنم. یا علی مدد.