۹ نابودگر استرس کودکان
پارسینه: بیشتر والدین، دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می دانند و از آن جا که خودشان از فرزندان شان محافظت و مراقبت و نیازهایشان را تامین می کنند، خیلی به عوامل استرس زا توجهی ندارند.
آنها باورشان نمیشود کودکان هم با مشکلی به نام استرس درگیر شوند، اما روان شناسان حوزه کودک نظر دیگری دارند. طبق آخرین تحقیقات، بیشتر از ۲۰ درصد کودکان با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند و بی توجهی والدین، باعث حل نشدن این مشکل روانی شان میشود که آینده کودک را با خطراتی روبه رو میکند.
علایم استرس در کودکان
استرس در کودکان کم سن و سال میتواند به صورت مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد، اما در کودکان بزرگتر میتواند به شکل پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... خود را نشان دهد.
توصیههایی برای کاهش استرس کودک
کودکان استرسهایی را تجربه میکنند که بر عملکردهای اجتماعی شان تاثیر منفی میگذارد، خواب آنها را کاهش میدهد و تمرکزشان را پایین میآورد تا جایی که باعث هدر رفتن استعدادهای آنها و دست کشیدن از آرزوهایشان در بزرگ سالی میشود. با توجه به اهمیت این موضوع، این سوال پیش میآید که چگونه میتوان به کاهش اضطراب و استرس کودک کمک کرد؟
۱- به او بگویید که نباید بی نقص باشد!
بسیاری از ما فکر میکنیم لازم است فرزندان ما در زمینههای ورزشی، مدرسه و عملکردهای مختلف همواره موفق باشند، اما گاهی اوقات فراموش میکنیم بچهها باید کودکی کنند. عملکرد فرد در مدرسه را نمرات تعیین میکنند نه لذت بردن از یادگیری. مهم است که فرزندتان را به تلاش بیشتر تشویق کنید، اما به همان اندازه مهم است که اشتباهات و نواقص وی را بپذیرید و درک کنید. کودک تان باید بداند هر انسانی در بعضی حوزهها ضعیف است. استرس در کودکانی که احساس میکنند باید در همه حوزهها بهترین باشند، خسته کننده و ناامید کننده است.
۲- کودک تان را مثبت نگر بار بیاورید
یکی دیگر از عوامل استرسی شدن کودکان، دید منفی آنها به زندگی است. اگر شما مثبت نگر باشید، فرزند شما نیز چنین خواهد شد. به او بگویید باید در انتظار اتفاقهای مثبت زندگی باشد تا با خیال آسوده تری به رشد استعدادهایش بپردازد. به قول معروف، جلوی کودکان به صورت همیشگی فال بد نزنید که تو نمیتوانی و نمیشود و.
۳- خودتان استرسی نباشید
کودکان به والدین خود نگاه میکنند تا بدانند چه واکنشی در هر موقعیتی باید داشته باشند. همه ما تا به حال با این صحنه مواجه شده ایم که کودکی در حال دویدن زمین میخورد. اولین حرکت او این است که به والدینش نگاه کند و اگر آنها را نگران ببیند، گریه میکند به این دلیل که کودک ناخودآگاه برای نحوه برخورد در هر موقعیتی، از والدین راهنمایی میگیرد. کودکان در تمام سنین پیرو احساسات والدین خود هستند. اگر شما مضطرب هستید، فرزند شما مضطرب میشود؛ بنابراین وقتی میخواهید اضطراب کودک خود را کاهش دهید، باید اضطراب خود را مدیریت کنید.
۴- با ترس هایش مواجه اش کنید
وقتی میترسیم از مواجهه با عوامل ترس خود اجتناب میکنیم، در صورتی که اجتناب از این شرایط، استرس انسان را افزایش میدهد. در عوض اگر یک کودک در مواجهه با ترس خود قرار گیرد، یاد خواهد گرفت در طول زمان به طور طبیعی استرس خود را کاهش دهد. بدن نمیتواند برای مدت زمان بسیار طولانی مضطرب بماند، بنابراین سیستمی برای کاهش استرس در این شرایط وجود دارد که بدن را آرام میکند.
۵- برایش از نقاط قوتش بگویید
کودکان تحت شرایط تنش زا ممکن است در افکار منفی و انتقاد از خود گم شوند یعنی بر نیمه خالی لیوان و نگرانی درباره وقایع آینده تمرکز کنند. هرچه بیشتر بتوانید بر ویژگیهای مثبت فرزندتان و نقاط قوت وی تاکید کنید، بیشتر آن را به فرزندتان یادآوری میکنید که با تلاش به خواسته هایش در آینده خواهد رسید. تعریف و تمجید از کودک اگر واقع بینانه و بر اساس نقاط قوتش باشد، تاثیر زیادی در افزایش اعتماد به نفس و کاهش استرس او خواهد داشت.
۶- برنامهای برای فعالیتهای آرامش بخش بگذارید
کودکان به آرامش نیاز دارند. متأسفانه گاهی اوقات حتی فعالیتهای سرگرم کننده مانند ورزش، بیش از آن که سرگرم کننده باشد، بر موفق یا موفق نشدن در آن تاکید میشود و والدین از فرزند خود میخواهند برای کسب موفقیت در آن تلاش کند. شما باید در طول هفته فعالیتهایی را که برای فرزند شما فقط جنبه سرگرمی دارد، تدارک ببینید. این ممکن است شامل برنامه ریزی روزانه برای کودک شما باشد که با اسباب بازی یا بدون آن بازی کند، یک ورزش (بدون آن که رقابتی باشد) انجام دهد یا نقاشی کند.
۷- به موقع به او پاداش دهید
هر زمان که کار درستی انجام میدهد، وی را با ستایش، در آغوش گرفتن یا حتی هدیه دادن چیزهای کوچک مانند یک برچسب یا برخورد محبت آمیز پاداش دهید. این روش، دادن رشوه نیست بلکه انگیزهای برای فرزندتان است تا خود را در موقعیتهای مختلف قرار دهد و بیشتر به فکرانجام کارهای درست باشد. اگر رفتارهای توام با پاداش داشته باشید، فرزند شما فعالتر خواهد شد.
۸- کودک باید به موقع بخوابد و بیدار شود
برای خوابیدن و بیدار شدن کودک تان زمانی را مشخص و حتی در تعطیلات آخر هفته روی آن پافشاری کنید. همچنین زمانی ۳۰ تا ۴۵ دقیقهای را به آمادگی کودک پیش از خواب اختصاص دهید تا بتواند به آرامی تنش حاصل از فعالیتهای روزانه را برای یک خواب راحت کنار بگذارد. تاثیر این اتفاق بر کاهش استرس کودکان در پژوهشهای مختلف ثابت شده است.
۹- درباره استرس هایش از او بپرسید
اگر فرزندتان به شما میگوید که نگرانی یا ترسی دارد، نگویید: «نه تو نباید بترسی» یا «تو مشکلی نداری که بترسی». این به فرزند شما کمک نمیکند. در عوض، این احتمال وجود دارد فرزند شما به این باور برسد که شما اصلا به او اهمیت نمیدهید یا او را درک نمیکنید. به جای این جملات، تجربیات فرزندتان را با گفتن این که «به نظر میآید ترسیده باشی، چه چیزی تو را نگران کرده؟» درک و سپس بحث و گفتگو درباره احساسات و ترس فرزندتان را ادامه دهید.
منبع: سلامانه
علایم استرس در کودکان
استرس در کودکان کم سن و سال میتواند به صورت مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد، اما در کودکان بزرگتر میتواند به شکل پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس دیدن، دروغ گفتن، بی نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... خود را نشان دهد.
توصیههایی برای کاهش استرس کودک
کودکان استرسهایی را تجربه میکنند که بر عملکردهای اجتماعی شان تاثیر منفی میگذارد، خواب آنها را کاهش میدهد و تمرکزشان را پایین میآورد تا جایی که باعث هدر رفتن استعدادهای آنها و دست کشیدن از آرزوهایشان در بزرگ سالی میشود. با توجه به اهمیت این موضوع، این سوال پیش میآید که چگونه میتوان به کاهش اضطراب و استرس کودک کمک کرد؟
۱- به او بگویید که نباید بی نقص باشد!
بسیاری از ما فکر میکنیم لازم است فرزندان ما در زمینههای ورزشی، مدرسه و عملکردهای مختلف همواره موفق باشند، اما گاهی اوقات فراموش میکنیم بچهها باید کودکی کنند. عملکرد فرد در مدرسه را نمرات تعیین میکنند نه لذت بردن از یادگیری. مهم است که فرزندتان را به تلاش بیشتر تشویق کنید، اما به همان اندازه مهم است که اشتباهات و نواقص وی را بپذیرید و درک کنید. کودک تان باید بداند هر انسانی در بعضی حوزهها ضعیف است. استرس در کودکانی که احساس میکنند باید در همه حوزهها بهترین باشند، خسته کننده و ناامید کننده است.
۲- کودک تان را مثبت نگر بار بیاورید
یکی دیگر از عوامل استرسی شدن کودکان، دید منفی آنها به زندگی است. اگر شما مثبت نگر باشید، فرزند شما نیز چنین خواهد شد. به او بگویید باید در انتظار اتفاقهای مثبت زندگی باشد تا با خیال آسوده تری به رشد استعدادهایش بپردازد. به قول معروف، جلوی کودکان به صورت همیشگی فال بد نزنید که تو نمیتوانی و نمیشود و.
۳- خودتان استرسی نباشید
کودکان به والدین خود نگاه میکنند تا بدانند چه واکنشی در هر موقعیتی باید داشته باشند. همه ما تا به حال با این صحنه مواجه شده ایم که کودکی در حال دویدن زمین میخورد. اولین حرکت او این است که به والدینش نگاه کند و اگر آنها را نگران ببیند، گریه میکند به این دلیل که کودک ناخودآگاه برای نحوه برخورد در هر موقعیتی، از والدین راهنمایی میگیرد. کودکان در تمام سنین پیرو احساسات والدین خود هستند. اگر شما مضطرب هستید، فرزند شما مضطرب میشود؛ بنابراین وقتی میخواهید اضطراب کودک خود را کاهش دهید، باید اضطراب خود را مدیریت کنید.
۴- با ترس هایش مواجه اش کنید
وقتی میترسیم از مواجهه با عوامل ترس خود اجتناب میکنیم، در صورتی که اجتناب از این شرایط، استرس انسان را افزایش میدهد. در عوض اگر یک کودک در مواجهه با ترس خود قرار گیرد، یاد خواهد گرفت در طول زمان به طور طبیعی استرس خود را کاهش دهد. بدن نمیتواند برای مدت زمان بسیار طولانی مضطرب بماند، بنابراین سیستمی برای کاهش استرس در این شرایط وجود دارد که بدن را آرام میکند.
۵- برایش از نقاط قوتش بگویید
کودکان تحت شرایط تنش زا ممکن است در افکار منفی و انتقاد از خود گم شوند یعنی بر نیمه خالی لیوان و نگرانی درباره وقایع آینده تمرکز کنند. هرچه بیشتر بتوانید بر ویژگیهای مثبت فرزندتان و نقاط قوت وی تاکید کنید، بیشتر آن را به فرزندتان یادآوری میکنید که با تلاش به خواسته هایش در آینده خواهد رسید. تعریف و تمجید از کودک اگر واقع بینانه و بر اساس نقاط قوتش باشد، تاثیر زیادی در افزایش اعتماد به نفس و کاهش استرس او خواهد داشت.
۶- برنامهای برای فعالیتهای آرامش بخش بگذارید
کودکان به آرامش نیاز دارند. متأسفانه گاهی اوقات حتی فعالیتهای سرگرم کننده مانند ورزش، بیش از آن که سرگرم کننده باشد، بر موفق یا موفق نشدن در آن تاکید میشود و والدین از فرزند خود میخواهند برای کسب موفقیت در آن تلاش کند. شما باید در طول هفته فعالیتهایی را که برای فرزند شما فقط جنبه سرگرمی دارد، تدارک ببینید. این ممکن است شامل برنامه ریزی روزانه برای کودک شما باشد که با اسباب بازی یا بدون آن بازی کند، یک ورزش (بدون آن که رقابتی باشد) انجام دهد یا نقاشی کند.
۷- به موقع به او پاداش دهید
هر زمان که کار درستی انجام میدهد، وی را با ستایش، در آغوش گرفتن یا حتی هدیه دادن چیزهای کوچک مانند یک برچسب یا برخورد محبت آمیز پاداش دهید. این روش، دادن رشوه نیست بلکه انگیزهای برای فرزندتان است تا خود را در موقعیتهای مختلف قرار دهد و بیشتر به فکرانجام کارهای درست باشد. اگر رفتارهای توام با پاداش داشته باشید، فرزند شما فعالتر خواهد شد.
۸- کودک باید به موقع بخوابد و بیدار شود
برای خوابیدن و بیدار شدن کودک تان زمانی را مشخص و حتی در تعطیلات آخر هفته روی آن پافشاری کنید. همچنین زمانی ۳۰ تا ۴۵ دقیقهای را به آمادگی کودک پیش از خواب اختصاص دهید تا بتواند به آرامی تنش حاصل از فعالیتهای روزانه را برای یک خواب راحت کنار بگذارد. تاثیر این اتفاق بر کاهش استرس کودکان در پژوهشهای مختلف ثابت شده است.
۹- درباره استرس هایش از او بپرسید
اگر فرزندتان به شما میگوید که نگرانی یا ترسی دارد، نگویید: «نه تو نباید بترسی» یا «تو مشکلی نداری که بترسی». این به فرزند شما کمک نمیکند. در عوض، این احتمال وجود دارد فرزند شما به این باور برسد که شما اصلا به او اهمیت نمیدهید یا او را درک نمیکنید. به جای این جملات، تجربیات فرزندتان را با گفتن این که «به نظر میآید ترسیده باشی، چه چیزی تو را نگران کرده؟» درک و سپس بحث و گفتگو درباره احساسات و ترس فرزندتان را ادامه دهید.
منبع: سلامانه
ارسال نظر