بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است

هر سال ماه رمضان می‌آید و می‌رود و بسیاری از مردم فقط از خوردن و آشامیدن پرهیز می‌کنند و به اهمیت ماه رمضان و فلسفه روزه داری و دلیل ارزش و قداست روزه نزد خداوند توجهی ندارند.
برای اینکه بتوانیم روزه داری واقعی باشیم به گونه‌ای که از روزه دار بودنمان لذت ببریم لازم است معرفت و شناخت خود نسبت به این ماه را بالا ببریم و این مهم جز از زبان و سیره بزرگان بدست نمی‌آید.
پس باید به سراغ بزرگان و عارفانی برویم که حقیقت رمضان بر آن‌ها منکشف شده است.

امام خمینی (ره)؛ آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً وارد نشدیم؟
این ضیافت، همه‌اش ترک است؛ ترک شهوات از قبیل: خوردنی‌ها، نوشیدنی‌ها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضاء می‌کند.
اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند.

خداوند دعوت کرده است ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این میهانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست؛ ترک هواها، ترک خودی‌ها، ترک منیّت‌ها. این‌ها همه در این میهمانخانه است و ما باید حساب کنیم ببینیم که آیا وارد شدیم در این میهمانخانه یا اصلاً وارد نشدیم، راهمان دادند به این ضیافتخانه یا نه، از این ضیافت الهی استفاده کردیم یا نه.
البته حساب امثال من با کرام الکاتبین است، اما من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات می‌رسد و به ویژه، طبقه جوان عرض می‌کنم که آیا در این مهمانخانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوی چشم پوشیدید؟ یا اینکه مثل من هستید؟

رهبری؛ خودسازی درس بزرگ ماه رمضان
آنچه که‏ من به مردم عزیزمان در این خطبه عرض مى‏ کنم، این است که بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند؛ عیوب خود را با روشنى و دقّت ببیند و سعى در برطرف کردن آن‌ها داشته باشد. این از عهده خود ما برمى ‏آید و این تکلیفى بر دوش ماست.

آیت الله جوادی؛ رمضان ماه آزادی انسان‌ها
ماه مبارک رمضان ماه ضیافت خداست که انسان در این ماه مهمان الهی است. روح ما کلمه‌ای از کلمات الهی است.
قرآن هم کلامی از کلام‌های الهی است. هر اندازه که توانستید مهمان این کتاب باشید؛ از این کتاب بهره ببرید، بخوانید و بالا بروید و خودتان را ارزان نفروشید. ماه مبارک رمضان، انسان باید مهمان چنین کتابی باشد!
هیچ عبادتی مثل روزه ویژگی پاک کردن و تمیز کردن را ندارد. در روایت داریم که می‌فرماید: «اَلصُّومُ لی وَ اَنَا اُجزی به» خدا می‌فرماید: روزه برای من است. نمی‌فرماید نماز برای من است، هم چنان که می‌فرماید در زمین کعبه خانه من است، در ماه‌های سال، ماه رمضان ماه من است

در آن بیان نورانی وجود مبارک رسول گرامی (ص) فرمود: به اینکه: این ماه شما با استغفار خودتان را آزاد کنید! آزادی از بهترین نعمت هاست. آزادی از هوا و هوس، از عفریت درون و بیرون، بهترین فضیلت است. فرمود: این ماه که مهمان خدا هستید، ان انفسکم مرهونه بذنوبکم ففکو‌ها بالاستغفار. آن را با استغفار کردن آزاد کنید. وقتی جانتان آزاد بود، مثل مرغ باغ ملکوت است که قدرت پرواز دارد و می‌تواند در کنار این آیات الهی ترقی کند.

کسی که آزاد نباشد، کسی که مهمان خدا نباشد، کسی که از آن طعام نچشیده باشد، نه برای خودش سودمند است، نه برای جامعه نفع آور! این نه بالغ است، نه مبلغ! اگر ان شاءالله ضیف الرحمن شد، جزء ضیوف الرحمن شد، خودش را آزاد کرد و بهره‌ای از فیض الهی برد، آنگاه به نصاب تبلیغ می‌رسد. تا کسی بالغ نباشد، مبلغ نیست!

آیت الله مصباح؛ روزه برای خود خدا است
هیچ عبادتی مثل روزه ویژگی پاک کردن و تمیز کردن را ندارد. در روایت داریم که می‌فرماید: «اَلصُّومُ لی وَ اَنَا اُجزی به» خدا می‌فرماید: روزه برای من است. نمی‌فرماید نماز برای من است، هم چنان که می‌فرماید در زمین کعبه خانه من است، در ماه‌های سال، ماه رمضان ماه من است، در بین عبادات هم می‌فرماید، روزه برای من است. نماز برای شما و حج برای جامعه. اما روزه برای من است. شاید راز آن این باشد که هیچ عبادتی به اندازه روزه انسان را از وابستگی به دنیا جدا نمی‌کند. روزه آدم را وارسته و پاک می‌کند. سنگ‌ها را از پای انسان باز و مرغ دل را آماده پرواز می‌کند. در هیچ عبادتی جز روزه این حالت برای انسان به وجود نمی‌اید. کسانی که آداب روزه را درست رعایت کنند، لذت‌هایی از حالت سبکی روح می‌برند که از هیچ عبادتی نمی‌برند.

منابع:
سایت حوزه
صحیفه امام خمینی
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبری
افکار نیوز