دردِ دلهای عباس قادری پس از ۴۰ سال
پارسینه: عباس قادری از آرزویش برای گرفتن مجوز فعالیت، رفاقت با شجریان، آغاسی و جواد یساری، همکاری با وثوقی و ملک مطیعی، تولد قطعه زیارت و ناگفتههای دیگر گفت.
برنامه اینترنتی کافه تماشا، شامگاه پنجشنبه ۱۴ تیر با حضور عباس قادری، خواننده پیشکسوت پخش شد و این خواننده از آرزوی حضور دوبارهاش روی صحنه و برگزاری کنسرت در ایران گفت.
عباس قادری با بیان اینکه جزو همان مردمی هستم که ۴۰ سال پیش انقلاب کردیم، گفت: «آرزویم این است که مجوز برگزاری کنسرت در کشور خودم را داشته باشم و پس از پنجاه سال فعالیت در حوزه موسیقی، در این دو سه سال باقی مانده از عمرم با مجوز برای مردم کشورم اجرا داشته باشم. ۴۰ سال از پیروزی انقلاب میگذرد و ما هم جزو همان مردمی هستیم که انقلاب کردند و در تمام این سالها در مملکت خودمان ماندیم. توقع ما پس از این همه سال از وزارت ارشاد این است که یادی از ما هم بکند، ما به عشق وطن و مردم در مملکت خودمان ماندیم و دوست داریم در مملکت خودمان و برای مردم مان بخوانیم.»
قادری تصریح کرد: «۱۵ سال ابتدایی پس از پیروزی انقلاب مدام به وزارت ارشاد میرفتیم تا مجوز فعالیت بگیریم که متاسفانه هیچ اتفاقی نیفتاد و هنوز هم که هنوز است پس از گذشت چهل سال هیچ اتفاقی نیافتاده است.»
او با اشاره به، اما و اگرهایی که در خصوص گرفتن مجوز اجرای کنسرتش مطرح شده است، اظهار کرد: «همچنان پیگیر دریافت مجوز هستم و قولهایی برای دریافت مجوز رسمی در کشور گرفتهام.»
خالق قطعه «زیارت» در بخشی از صحبتهایش با اشاره به همکاری با محمدرضا شجریان در جامعه باربد بیان کرد: «در بخش جنبی تئاتر جامعه باربد که من در آن هر شب برنامه اجرا میکردم، سالنی بود که در آن استاد اسماعیل مهرتاش به خوانندگانی مانند جمال وفایی و محمدرضا شجریان تعلیم خوانندگی میداد و آشنایی من و آقای شجریان به همان سالهای جامعه باربد و لاله زار برمیگردد. موسیقی آغاسی با استفاده از دستمال و نوع موسیقی عربی از همان ابتدا با اقبال مردم روبرو شد، موسیقی لب کارون آرم رادیو کویت در آن زمان بود که تبدیل به آن قطعه معروف شد، آقای یساری هم در سالهای میانی دهه ۵۰ به لاله زار آمد.»
او در خصوص تولد قطعه «زیارت» گفت: «به همراه آقای ریاحیپور ترانهسرای آثارم به سفر زیارتی رفتیم و ایشان خواستند که سفر را در قالب ترانه تصویر کنند به این ترتیب ترانه «زیارت» سروده شد و قاسم رئیسنژاد آهنگسازی این قطعه را بر عهده گرفت و این قطعه پس از گذشت ۵۰ سال هنوز هم مخاطبان خود را دارد.»
قادری با اشاره به تولد موسیقی لالهزاری توضیح داد: «لالهزار در واقع یک دانشگاه بود، در آن سالها مردم شهرستانهای مختلف پنجشنبه شب به مقصد لاله زار، سوار اتوبوسهای ایران پیمای آن روزها میشدند و پنجشنبه ظهر به تهران و لالهزار میرسیدند.»
این خواننده پیشکسوت موسیقی مردمی ادامه داد: «آن روزها لالهزار پنج سالن تئاتر و پنج سینما داشت و من در تئاتر جامعه باربد فعالیت میکردم، آقای آغاسی در تئاتر پارس بودند و آقای جبلی هم در یک سالن دیگر؛ مردم هم براساس انتخاب خواننده مورد علاقهشان به سالنهای تئاتر میرفتند. در سالنهای تئاتر لاله زار ابتدا نمایشنامههایی اجرا میشد و در ادامه خوانندهها، برنامههای موسیقی خود را به نمایش میگذاشتند، در آن سالها در تئاتر ما بازیگرانی مثل نصرتالله وحدت ناصر ملکمطیعی، بهروز وثوقی، عزتالله انتظامی و عباس مصدق حضور داشتند.»
این خواننده پیشکسوت در پاسخ به این پرسش که آیا مانند سایر هنرمندان شغل دوم هم داشته است، تاکید کرد: «پنجاه سال کار من همین بوده است بعد از ۵۰ سال کجا برم کار کنم؟ چه کاری کنم؟ در میان خوانندگان این روزها فقط خواندن احسان خواجه امیری را میپسندم.»
ارسال نظر