ترسیدن بچه‌ها از تنها ماندن

سوال کاربر

دختر ۱۱ ساله ام از تنهایی به شدت می‌ترسد، به خصوص وقتی با تاریکی همراه باشد. شب‌ها برای خواب، باید حتما خواهر بزرگ ترش کنارش بخوابد و دستش را در دست او بگذارد تا مطمئن شود که از کنارش نمی‌رود. حتی یک بار دچار توهم شد و زبانش برای چند لحظه بند آمد، روز بعد گفت: پایین رختخوابم مردی را دیدم که من را دعوا می‌کرد که بخوابم!



پاسخ کارشناس

با سلام
مخاطب گرامی توجه داشته باشید آگاهی از موارد زیر می‌توانست به من کمک کند تا توصیه‌های دقیق تری به شما بکنم:
سن شروع ترس از تنهایی و تاریکی
نحوه واکنش شما به این ترس
تعداد دفعات رخداد توهم (ادراک چیزی که وجود خارجی ندارد) و موقعیت‌های بروز آن.

با فرض این که توهم تنها همین یک بار و در موقعیت تنهایی و تاریکی رخ داده باشد، به کاربستن توصیه‌های زیر می‌تواند برایتان راهگشا باشد. در غیر این صورت مشورت با متخصص سلامت روان می‌تواند به شما کمک کند.



توصیه‌های لازم برای مواجه با ترسیدن بچه‌ها از تنهایی و تاریکی
مواجهه تدریجی و گام به گام با تنهایی و تاریکی می‌تواند موثر واقع شود. بدین منظور ابتدا به حرف‌های فرزند خود درباره ترس هایش گوش کنید و در حالی که احساسات او را تایید می‌کنید، به او اطمینان دهید مواظبش هستید؛ مثلا بگویید: «دخترم ترس تو از تنهایی را درک می‌کنم، زمان‌هایی بوده که خودم هم آن را تجربه کرده ام، اما می‌توانیم تصمیم بگیریم که ترس هایمان را شکست دهیم و از تو می‌خواهم به من کمک کنی تا با هم این ترس را شکست دهیم و این را بدان مامان همیشه مراقب توست، برای شروع از تو می‌خواهم با خواهرت در یک اتاق بخوابی؛ اما دست او را نگیری (هیچ گونه تماس فیزیکی)، مطمئنم که از پس آن بر می‌آیی.»


در این مراحل همواره یادتان باشد:

_. پس از موفقیت در هر مرحله به فرزندتان جایزه‌ای کوچک بدهید و او را تحسین کنید. جایزه دادن را به تعویق نیندازید، چون ممکن است اثر مثبت خود را از دست بدهد. با گذشت زمان از دفعات جایزه دادن کم کنید، اما تحسین و تمجید از رفتار شجاعانه او را متوقف نکنید.

_. قبل از هرگام، مطابق نمونه برای او شرایط را توضیح دهید.

_. به حرف هایش گوش کنید، به احساساتش احترام بگذارید و از به کار بردن جملاتی مثل تو بزرگ شدی و نباید بترسی و ... استفاده نکنید. این یعنی نفی احساسات؛ به جای آن احساس را تایید کنید؛ مثلا بگویید می‌دانم می‌ترسی؛ اما مطمئنم می‌توانی ترست را شکست دهی.

_. به او اطمینان دهید که مواظبش هستید.

_. مراحل را متناسب با توانایی فرزندتان پیش ببرید. مثلا ممکن است متوجه شوید می‌توانید یک گام را حذف کنید و به طور مستقیم به گامی جلوتر بروید، البته درباره آمادگی وی با او مشورت کنید و چیزی را به او تحمیل نکنید.


_. در گام بعد، می‌توانید اتاقش را جدا کنید. ابتدا با خواندن قصه‌ای آرامش بخش کنارش بمانید تا خوابش ببرد و بعد اتاق را ترک کنید. اگر نیمه شب ترسان بیدار شد، به اتاقش بروید، او را آرام کنید و به او اطمینان دهید مراقبش هستید و هر زمان به خواب رفت، به اتاق خود بازگردید.
چنین مراحلی را می‌توانید در زمینه‌های دیگر تنهایی فراتر از زمان خواب طراحی کنید و به کار ببندید.

منبع: سیمرغ