در انتظار درخشش ۲۱ سالههای کرانچار برابر عربستان
پارسینه: تیم ملی ایند ایران از ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه به وقت ایران رو در روی عربستان قرار میگیرند.
بدون تردید حساسترین و جذابترین و پرحاشیهترین و حیثیتیترین جدال بین تیمهای آسیایی به دوئل ایران و عربستان برمی گردد. جایی که دو کشور با فرسنگها اختلاف به مصاف هم میروند در حالی که هیچ علاقهای به یکدیگر ندارند.
بازهم گذر ما و عربستان به هم افتاد. بازهم ۹۰ دقیقه جنگ بر سر گرفتن سه امتیازی که از نان شب واجبتر است. حالا که بازی به خودی خود پراهمیت است؛ حتی اگر تشریفاتی هم بود بازهم ۲۲ بازیکن داخل زمین و مردمان خارج از زمین برای بردن در این بازی همه کار میکردند.
هم تیم ما و هم عربستانیها با بازیکنان زیر ۲۱ سال به جاکارتا اعزام شده اند. هدف هر دو تیم رسیدن به المپیک ۲۰۲۰ است و اندوزی، محلی است برای کسب تجربه و محک زدن توانایی ها. خواه ناخواه وضعیت مشابهی داریم. بازیهای دوستانه زیادی برای دو تیم ترتیب داده نشده و احتمال میرود در این مسابقه دو تیم به آمادگی ۱۰۰ درصد نرسیده باشند.
عربستانیها هم مانند ما تمرینات خوبی را در اندونزی پشت سر نگذاشته اند و محل تمرینشان تا هتل محل اقامتشان چند ساعتی فاصله دارد. با این وجود، همه اینها دلیلی بر این نمیشود تا انتظار یک جنگ تمام عیار را در استادیوم ویباوا موکتی نداشته باشیم. شهر چیکارانگا فردا ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه به وقت تهران میلیونها چشم از صحرای ریاض تا خیابانهای تهران را زل زده به خود میبیند. نگاههایی که چشم به ساق پای ۲۲ جوان زیر ۲۱ سال است. جوانهایی که باید یک ازمون جدی را پشت سر بگذارنند و اگر با موفقیت همراه باشد میتواند گامی بلند به سوی آینده باشد.
خیلی از ایرانیها فردا موقع صرف ناهار به جوانانی دل خواهند بست که شاید اسم اکثرشان را ندادند، اما اگر فردا همه چیز خوب پیش برود نام مهدی امینی، مهدی رحیمی، محمد امین اسدی، محمدرضا آزادی، یونس دلفی و ... را همه از بر خواهند شد. به امید فردایی فوق العاده...
از تیم کرانچار انتظار قهرمانی با جوانهای ۲۱ ساله را نداریم، اما جاکارتا محلی است برای کسب تجربه تا شکستن طلسم ۴۴ ساله المپیک و رسیدن به توکیو.
بازهم گذر ما و عربستان به هم افتاد. بازهم ۹۰ دقیقه جنگ بر سر گرفتن سه امتیازی که از نان شب واجبتر است. حالا که بازی به خودی خود پراهمیت است؛ حتی اگر تشریفاتی هم بود بازهم ۲۲ بازیکن داخل زمین و مردمان خارج از زمین برای بردن در این بازی همه کار میکردند.
هم تیم ما و هم عربستانیها با بازیکنان زیر ۲۱ سال به جاکارتا اعزام شده اند. هدف هر دو تیم رسیدن به المپیک ۲۰۲۰ است و اندوزی، محلی است برای کسب تجربه و محک زدن توانایی ها. خواه ناخواه وضعیت مشابهی داریم. بازیهای دوستانه زیادی برای دو تیم ترتیب داده نشده و احتمال میرود در این مسابقه دو تیم به آمادگی ۱۰۰ درصد نرسیده باشند.
عربستانیها هم مانند ما تمرینات خوبی را در اندونزی پشت سر نگذاشته اند و محل تمرینشان تا هتل محل اقامتشان چند ساعتی فاصله دارد. با این وجود، همه اینها دلیلی بر این نمیشود تا انتظار یک جنگ تمام عیار را در استادیوم ویباوا موکتی نداشته باشیم. شهر چیکارانگا فردا ساعت ۱۳:۳۰ دقیقه به وقت تهران میلیونها چشم از صحرای ریاض تا خیابانهای تهران را زل زده به خود میبیند. نگاههایی که چشم به ساق پای ۲۲ جوان زیر ۲۱ سال است. جوانهایی که باید یک ازمون جدی را پشت سر بگذارنند و اگر با موفقیت همراه باشد میتواند گامی بلند به سوی آینده باشد.
خیلی از ایرانیها فردا موقع صرف ناهار به جوانانی دل خواهند بست که شاید اسم اکثرشان را ندادند، اما اگر فردا همه چیز خوب پیش برود نام مهدی امینی، مهدی رحیمی، محمد امین اسدی، محمدرضا آزادی، یونس دلفی و ... را همه از بر خواهند شد. به امید فردایی فوق العاده...
از تیم کرانچار انتظار قهرمانی با جوانهای ۲۱ ساله را نداریم، اما جاکارتا محلی است برای کسب تجربه تا شکستن طلسم ۴۴ ساله المپیک و رسیدن به توکیو.
ارسال نظر