.svg)
چگونه به استعداد ورزشی فرزند خود پی ببریم
پارسینه: من خیلی علاقمندم که پسرم یک ورزشکار خوب در حد المپیک شود. باید چیکار کنم؟ نمی‌دونم در کدام ورزش می‌تواند موفق شود؟ آیا تنها تمرین و تلاش می‌تواند باعث شود که پسرم قهرمان شود؟ البته تمرین و تلاش و پشتکار لازمه موفقیت در هر کاری می‌باشد. اما شرط رسیدن به قهرمانی در رشته‌های ورزشی در سطوح بالا مانند المپیک علاوه بر تلاش و تمرین نیاز به عوامل و شرایط دیگری نیز دارد. یکی از مهمترین این عوامل استعداد ورزشی می‌باشد.
من خیلی علاقمندم که پسرم یک ورزشکار خوب در حد المپیک شود. باید چیکار کنم؟ نمی‌دونم در کدام ورزش می‌تواند موفق شود؟ آیا تنها تمرین و تلاش می‌تواند باعث شود که پسرم قهرمان شود؟
البته تمرین و تلاش و پشتکار لازمه موفقیت در هر کاری می‌باشد. اما شرط رسیدن به قهرمانی در رشته‌های ورزشی در سطوح بالا مانند المپیک علاوه بر تلاش و تمرین نیاز به عوامل و شرایط دیگری نیز دارد. یکی از مهمترین این عوامل استعداد ورزشی می‌باشد.
راه‌های مختلفی برای فهمیدن اینکه فرد استعداد لازم را دارا می‌باشد، وجود دارد. اما هیچ کدام از آن‌ها نمی‌توانند با صد در صد اطمینان بگویند که ورزشکار شما قهرمان خواهد شد، چون قهرمانی یک پروسه و فرایند پیچیده می‌باشد و عوامل زیادی در آن دخیل می‌باشد. اما روش‌های استعدادیابی می‌توانند با درصد بالایی از اطمینان مشخص کنند که ورزشکار شما می‌تواند در یک رشته ورزشی خاص پیشرفت کند یا نه؟
بهترین فرد برای سنجش استعداد فرزندتان مربی با تجربه و دارای تحصیلات می‌باشد. تئوری‌های جدید به این نکته تاکید می‌کنند چشم مربی (مربیان با تجربه بالا) بهترین روش برای استعدادیابی می‌باشد حتی اگر آن مربی توضیح قانع کننده‌ای برای انتخابش نداشته باشد. اگر نمی‌دانید از کجا شروع کنید و فرزندتان را در کدام رشته ورزشی محک بزنید من چند توصیه برای شما دارم:
۱- اگر فرزندتان بین ۸ تا ۱۴ سال دارد بهترین گزینه برای شروع پروسه استعدادیابی رشته دوو میدانی می‌باشد. در این رشته فرد علاوه بر این که می‌تواند قابلیت‌های جسمانی (استعداد جسمانی) خود را از قبیل: قدرت، سرعت، تعادل و ... را بروز دهد، می‌تواند از لحاظ جسمانی نیز برای مراحل بعدی استعدادیابی آماده شود. بهتر است فرزندتان زیر نظر یک مربی دوومیدانی و با هدف شناسایی توانایی‌ها و آمادگی برای استعدادیابی به مدت ۲ سال تمرین کند. در طی این دو سال چک لیستی از توانایی‌های جسمانی و روانشناختی او تهیه کنید.
۲- با استفاده از توانایی‌های که در مرحله قبل شناسایی شده است می‌توانید لیستی از ورزش‌هایی که می‌تواند در آن‌ها پیشرفت کند را تهیه کنید. به عنوان مثال اگر ورزشکار شما دارای قابلیت جسمانی مانند سرعت بالا، چابکی و پرتاب خوب می‌باشد احتمالا می‌تواند در رشته‌های توپی مانند هندبال، بسکتبال و یا رشته‌های راکتی مانند تنیس موفق شود.
۳- بر اساس علاقه ورزشکار و میزان امکانات بومی (مکان ورزشی و مربی مجرب و غیره) اولویت بندی کنید.
۴- به دنبال مربیان مجرب و تحصیل کرده باشید و سعی کنید بهترین آن‌ها را انتخاب کنید. یادتان باشد که بهترین مربی اگر وقت یا تعهد کاری نداشته باشد نمی‌تواند زیاد به پرورش استعداد‌های ورزشکارتان کمک کند.
۵- به توصیه‌ها و نظرات مربی عمل کنید. اگر تشخیص داد که فرزندتان استعداد ندارد به تشخیص حرفه‌ای او احترام بگذارید (حتی اگر علاقه ورزشکارتان به آن رشته زیاد باشد) و به سراغ ورزش دیگری بروید.
۶- اگر در هر یک از این مراحل خودتان یا مربیان به این نتیجه رسیدید که ورزشکارتان نمی‌تواند در هیچ کدام از رشته‌ها پیشرفت کند، اصرار نکنید او اگر نمی‌تواند ورزشکار موفقی شود شاید بتواند هنرمند یا دانشمند موفقی شود.
منبع: بیتوته
ارسال نظر