.svg)
هر آنچه که باید درباره سایبرپانک بدانید
پارسینه: سایبرپانک ۲۰۷۷ بازی جدید سازندگان مجموعه بازی‌های ویچر (The Witcher) است. شروع مراحل ساخت بازی هم به سال‌ها پیش از عرضه‌ی ویچر ۳ بازمی‌گردد، طوری که استودیوی بازی‌سازی CD Projekt RED زمان زیادی برای پیش‌تولید این بازی صرف کرده است.
اولین گیم پلی بازی سایبرپانک ۲۰۷۷، پس از سال‌ها انتظار، بالاخره دو روز پیش نشان‌مان داده شد؛ چیزی که شاید مدت‌ها انتظار آن را می‌کشیدیم. سایبرپانک ۲۰۷۷ بازی جدید سازندگان مجموعه بازی‌های ویچر (The Witcher) است. شروع مراحل ساخت بازی هم به سال‌ها پیش از عرضه‌ی ویچر ۳ بازمی‌گردد، طوری که استودیوی بازی‌سازی CD Projekt RED زمان زیادی برای پیش‌تولید این بازی صرف کرده است.
تا همین چند روز پیش و در طول پنج شش سال گذشته، فقط یک تیزر انیمیشنی و یک تریلر سینمایی از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده بودیم و هیچ چیز دیگری از بازی نمی‌دانستیم. با این حال، ویدیوی گیم پلی این بازی، دیدگاهی که استودیوی سازنده‌ی آن در ذهن دارد را برای‌مان مشخص کرد.
در حال حاضر حسابی جوگیر شده‌ایم و نمی‌توانیم برای عرضه‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ صبر کنیم. ولی ساخت بازی کار یکی دو شب نیست و فعلا قرار نیست امکان تجربه‌ی آن را داشته باشیم. در نتیجه تصمیم گرفته‌ایم در طول این مدت زمانی که منتظر بازی می‌نشینیم، ذهن خود را با موضوع‌های دیگری درگیر کنیم؛ با این حال، نمی‌خواهیم پای‌مان را چندان دورتر از دنیای سایبرپانک بگذاریم.
سایبرپانک ۲۰۷۷ که به این زودی‌ها قرار نیست عرضه شود، در نتیجه بهتر است خودمان را با بررسی موضوع‌های مختلف حول بازی سرگرم کنیم. می‌خواهیم با ذهنی پر و آگاهی کامل به دنیای عملی-تخیلی سایبرپانک ۲۰۷۷ پای بگذاریم. بهتر است همه چیز سایبرپانک را بررسی کنیم: از ریشه‌ی این سبک گرفته تا انتظارات و تصوراتی که از بازی داریم و نهایتا هم به ایده‌ی سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ از بازی برسیم.
«سایبرپانک» (Cyberpunk) در اصل گونه‌ای از ادبیات عملی تخیلی است. پیش از هر چیز نگاهی به لغت سایبرپانک بیاندازیم؛ چون به سادگی با بررسی لغوی می‌توانیم اطلاعات خوبی از چیزی که با آن طرف هستیم، بگیریم. واضح است که این ترکیب از دو لغت «سایبر» و «پانک» تشکیل شده.
لغت «سایبر» که در واقع کوتاه شده‌ی سایبرنتیک (Cybernetic) است را می‌توان به زبان ساده، انوع و اقسام تکنولوژی و ماشین معنی کرد. با این حال، اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر بگوییم، «سایبر» در اصل چگونگی رابطه‌ی بین انسان و ماشین است؛ اینکه انسان و حیوان چگونه با ماشین‌ها تعامل و ارتباط برقرار می‌کنند.
لغت دوم یعنی «پانک» را هم احتمالا کم و بیش خودتان می‌توانید معنی کنید. نمی‌خواهیم نگاهی جامعه شناختی به پانک‌ها داشته باشیم؛ چون اساسا توانایی چنین نوع بررسی را نداریم و اینکه پانک‌ها یک جنبش فرهنگی در فلان دهه بودند هم به کارمان نمی‌آید.
می‌توان به سادگی پانک‌ها را افرادی خواند که علیه موضوع‌های مختلفی در جامعه طغیان کرده‌اند؛ این موضوع‌ها می‌توانند نظام حاکم، باورهای رفتاری، نظم و قانون یا حتی مد و چگونگی لباس پوشیدن باشند. کمی ساده‌ترش کنیم؛ وقتی لغت پانک را می‌شنوید، در ذهن‌تان جوانکی را تصور کنید که ظاهری مغایر با مقبولیت فعلی جامعه و به همه چیز هم اعتراض دارد.
معنای سایبرپانک احتمالا باید برای‌تان مشخص شده باشد. سایبرپانک موضوع‌های مختلفی را بررسی می‌کند، ولی افراد طبقه‌ی پایین یا متوسط جامعه و چگونگی استفاده از تکنولوژی‌های مختلف از سوی آن‌ها هسته‌ی آن را تشکیل می‌دهد.
همه‌ی این‌ها را گفتیم تا به معرفی سایبرپانک برسیم. سایبرپانک گونه‌ای از ادیبات علمی تخیلی است که شروع کارش به دهه‌های شصت و هفتاد میلادی باز می‌گردد؛ یعنی عصر طلایی ادبیات علمی تخیلی.
داستان‌هایی که در سبک سایبرپانک نوشته می‌شوند، برخلاف بسیاری از نوشته‌های علمی تخیلی، آینده‌ای نزدیک را به تصویر می‌کشند؛ آینده‌ای که قابل لمس است. در ادبیات سایبرپانک خبری از اکشتافات فضایی و سیارات مختلف نیست، بلکه موضوع‌هایی در آن مطرح می‌شوند که اتفاقا در دنیای امروز ما ارتباط برقرار کردن با آن‌ها بسیار راحت است. ادبیات سایبرپانک دنیای زیبایی ندارد و در واقع معمولا یک ویران‌شهر یا همان دیستوپیا را به تصویر می‌کشد. یکی از عناصر اصلی این گونه‌ی ادبی، از بین رفتن دولت‌ها و سلطه‌ی شرکت‌های بسیار بزرگ روی همه‌ی بخش‌های جامعه است.
فاصله‌ی طبقاتی بسیار زیاد هم یکی دیگر از عناصر اصلی قصه‌های سایبرپانک است؛ طوری که برای مثال محل زندگی افراد یا برج‌های گران‌قیمت و بزرگ است یا اتاق‌هایی درب و داغان و بسیار کوچک که حتی اسم خانه هم نمی‌توان رویشان گذاشت.
دستکاری بدن با استفاده از تکنولوژی هم نقش بزرگی در دنیایی سایبرپانک دارد. افراد معمولا در قصه‌های سایبرپانک بخش‌هایی مختلف از بدن خود را با ماشین‌ها جایگزین می‌کنند. اینکه دقیقا هویت یک فرد و وجود انسان چگونه تعریف می‌شود، از جمله سوال‌های اصلی است که قصه‌های سایبرپانک از مخاطب خود می‌پرسند؛ اینکه چه قدر می‌توان یک انسان را تبدیل به ماشین کرد، ولی هنوز نام انسان روی او گذاشت. در همین راستا، هوش مصنوعی هم بخش مهمی از ادبیات سایبرپانک را تشکیل می‌دهد. این سوال که آیا می‌توان به یک هوش مصنوعی هویت داد، اینکه موجود زده چگونه تعریف می‌شود و سوال‌هایی از این قبیل، همیشه بخشی جدانشدنی از این گونه‌ی ادبی بوده‌اند.
چیزی که امروزه اسم اینترنت را برای آن انتخاب کرده‌ایم، ریشه در ادبیات سایبرپانک دارد. معمولا قصه‌های سایبرپانک اسم «فضای سایبری» یا Cyberspace را روی این شبکه‌های متصل به هم گذاشته‌اند. برخی از قصه‌های سایبرپانک تمام و کمال در فضای سایبری اتفاق می‌افتند. در دنیایی سایبرپانک افراد می‌توانند مسقیما مغز خود را به فضای سایبری متصل کنند و آن را به عنوان یک دنیای مجزا از دنیای واقعی ببینند.
نهایتا، قصه‌های سایبرپانک هم‌چنین فضایی شبیه به فیلم‌های نوآر دارند؛ طوری که ادبیات سایبرپانک معمولا حول قصه‌های کارآگاهی می‌گردد. با این تفاوت که برای مثال سلاح استفاده شده در قتل‌های این قصه‌ها، یک هک بزرگ است و قاتل هم یک هکر چیره‌دست که هیچ ردی از خودش به جای نگذاشته.
بد نیست برای اینکه دید بهتری از ادبیات سایبرپانک در ذهن‌تان شکل بگیرد، یکی دو اثر معروف و مهم آن را هم برای‌تان نام ببریم. از «فیلیپ کی‌دیک» و «ویلیام گیبسون» به عنوان مهم‌ترین نویسندگان سبک سایبرپانک و شکل دهنده‌ی آن یاد می‌شود.
رمان «نورومنسر» ویلیام گیبسون یکی از اصلی‌ترین آثار ادبیات سایبرپانک است. فیلیپ کی‌دیک هم با قصه‌های کوتاه علمی تخیلی خود سر و صدای زیادی به پا کرد؛ قصه‌هایی که شاید معروف‌ترین آن «آیا اندرویدها خواب گوسفند برقی می‌بینند» باشد.
این داستان کوتاه که نوشتن آن به سال ۱۹۶۸ بازمی‌گردد، در سال ۱۹۸۲ به فیلمی تبدیل شد که شاید بتوان آن را مهم‌ترین اثر سینمایی سبک سایبرپانک خواند. فیلم «بلید رانر» نقش بزرگی در شکل دادن به ظاهری که امروزه از سایبرپانک می‌شناسیم دارد.
دنباله‌ی فیلم بلید رانر که سال گذشته اکران شد، یعنی فیلم «بلید رانر ۲۰۴۹» هم یکی دیگر از آثار جدید خوب سینمایی این سبک است. فیلم‌های انیمیشنی «آکیرا» و Ghost in the Shell هم از مهم‌ترین ساخته‌های سبک سایبرپانک به شمار می‌روند. کمیک‌ها، مانگاها، فیلم‌ها و انیمه‌های مختلف زیادی در این سبک ساخته شده. فیلم «گزارش اقلیت» و «جانی نمانیک» به ترتیب اقتباس‌هایی از دیگر قصه‌های فیلیپ کی‌دیک و ویلیام گیبسون بوده‌اند.
احتمالا در حال حاضر به اندازه‌ای اطلاعات داریم تا بتوانیم وارد سایبرپانک به عنوان یک نقش‌آفرینی شویم و احساس سردگرمی نکنیم.
به تدریج می‌خواهیم وارد سایبرپانک به عنوان یک بازی شویم. سایبرپانک ۲۰۷۷ که بر و بچه‌های استودیوی سی‌دی پراجکت مشغول ساخت آن هستند، در واقع از روی یک نقش‌آفرینی رومیزی ساخته شده است. این نقش‌آفرینی رومیزی با اسم «سایبرپانک ۲۰۲۰» شناخته می‌شود و عرضه‌ی اولیه‌ی آن به سال ۱۹۸۸ بازمی‌گردد.
با توجه به اینکه ساده گویی را پیشه کرده‌ایم، بگذارید کمی درباره‌ی نقش‌آفرینی‌های رومیزی بگوییم. قبل از اینکه بازی‌هایی مثل آلتیما یا ویزاردری امکان تجربه‌ی نقش‌افرینی‌های رومیزی را در قالب یک بازی کامپیوتری فراهم کنند، افراد خودشان قلم و کاغذ به دست می‌گرفتند و شروع به بازی کردن می‌کردند. نقش‌آفرینی‌های رومیزی با اینکه در ابتدایی ترین حالت خود ممکن است قدمتی دویست ساله داشته باشند، ولی آن چیزی که ما در ذهن‌مان است به دهه‌ی شصت و هفتاد میلادی بازمی‌گردد. «سیاهچاله‌ها و اژدهایان» یا همان D&D از اولین نقش‌آفرینی‌های رومیزی است که حسابی بزرگ و محبوب شد.
نمی‌خواهیم به اساس نقش‌افرینی‌ها ورود کنیم، ولی نقش‌آفرینی‌ها بر پایه‌ی محاسبات کار می‌کنند. شخصیت‌های بازی‌های نقش‌آفرینی مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و مهارت‌ها دارند که با عدد و رقم مشخص می‌شوند. نقش‌آفرینی‌های کامپیوتری همه چیز را برای‌مان محاسبه می‌کنند، ولی کسانی که نقش‌آفرینی‌های رومیزی بازی می‌کنند، که امروزه هنوز هم محبوبیت دارند، خودشان محاسبات را انجام می‌دهند. برای درک بهتر بگذارید مثالی بزنیم.
برای مثال شما یک شخصیت دارید که قدرت او ۵ است، سرعت او ۷ است و هم‌چنین در استفاده از سلاح‌های فلان مهارت دارد. یک شخصیت را ده‌ها فاکتور و عدد و رقم تشکیل می‌دهند. شما می‌خواهید با این شخصیت یک حمله کنید. کسی که بازی شما را مدیریت می‌کند، عدد تاسی که آورده‌اید را در آن همه عدد و رقم شخصیت شما و ضرایب مهارت‌ها و فاکتورهای مختلف ضرب و تقسیم می‌کند. نهایتا به عددی می‌رسد که قدرت ضربه‌ی شماست.
امتیاز تجربه گرفتن و ارتقای شخصیت و همه چیز، به صورت دستی در نقش‌آفرینی‌های رومیزی انجام می‌شود. معمولا تمام کردن یک نقش‌آفرینی رومیزی، نیازمند چند روز پشت سر هم بازی کردن است.
در حالی که سیاهچاله‌ها و اژدهایان نوع فانتزی نقش‌آفرینی‌های رومیزی است، سایبرپانک ۲۰۲۰ گونه‌ی عملی تخیلی و سایبرپانک آن است. به جای شهر ارک‌ها و سرزمین رویایی فلان و جنگل بهمان، دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ آینده‌ای نزدیک را به تصویر می‌کشد. شخصیت‌ها هم الف و ارک و شوالیه نیستند، بلکه هکر یا حتی خبرنگار هستند.
اولین نسخه از بازی رومیزی سایبرپانک، با همین اسم توسط «مایک پاندسمیت» طراحی و در سال ۱۹۸۸ وارد بازار می‌شود. مایک پاندسمیت دو سال بعد، نقش‌آفرینی خودش را بروزرسانی می‌کند و نسخه‌ی دوم بازی به اسم سایبرپانک ۲۰۲۰ در سال ۱۹۹۰ عرضه می‌شود. سایبرپانک ۲۰۲۰ محبوب‌ترین نسخه‌ی سایبرپانک است و نقش‌آفرینی سایبرپانک در واقع با ۲۰۲۰ شناخته می‌شود؛ طوری که این نسخه پانزده سال دوام می‌آورد.
سایبرپانک ۲۰۲۰ حسابی از نظر ظاهری دهه‌ی هشتادی است؛ یعنی طراحی شخصیت‌ها و کلاس‌ها و دنیای بازی، آن سبک علمی تخیلی قدیمی را در خود دارد. شخصیت‌ها بیشتر شبیه به ستاره‌های راک دهه‌ی هشتاد طراحی شده‌اند و در دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ ظاهر افراد نقش مهمی در قدرت آن‌ها و پیشرفت در بازی دارد. سیستم پیشرفت در بازی رومیزی طوری طراحی شده است که به جای امتیاز تجربه، پس از پیروزی و انجام کوئست‌ها، پوینت‌هایی دریافت می‌کنید که مستقیما برای ارتقا و گرفتن مهارت‌های جدید به کار می‌روند.
مایک پاندسمیت سعی کرده است تا حد ممکن سایبرپانک ۲۰۲۰ را واقعی بسازد و به همین دلیل هم بازی سیستم مبارزه‌ی سختی دارد. فرقی نمی‌کند شخصیت‌تان چه کلاسی باشد و اعداد و ارقام قدرت‌های او چقدر بالا باشند، اگر گلوله‌ای به شخصیت شما اصابت کند، شخصیت‌تان کشته می‌شود. با این حال، مبارزات و پیشرفت در سایبرپانک ۲۰۲۰ کاملا بر پایه‌ی تغییرات بدن و جایگزین کردن اعضای بدن با تکنولوژی و هم‌چنین استفاده سلاح‌های فوق پیشرفته هستند.
بازی به جای کلمه‌ی «کلاس» از کلمه‌ی «نقش» استفاده می‌کند و نقش‌های زیادی هم دارد. برای مثال شخصیت‌ها می‌توانند نقش‌هایی مثل Netrunner، Nomad، Solo یا Corporate داشته باشند. شخصیت‌هایی که نقش Netrunner را انتخاب می‌کنند هکر هستند و می‌توانند به سیستم‌های مختلف نفوذ کنند. نقش Nomad افرادی را به تصویر می‌کشد که پیش از این در شرکت‌های بزرگ فعالیت می‌کرده، ولی در حال حاضر از شرکت‌ها خارج شده‌اند و علیه آن‌ها مبارزه می‌کنند یا نقش Solo در واقع کلاس جنگجوی بازی است که قدرت بدنی بالایی دارد و می‌تواند از سلاح‌های مختلف استفاده کند.
کلاس‌های سایبرپانک ۲۰۲۰ آن‌قدر هم متعارف و شبیه به دیگر نقش‌آفرینی‌ها نیستند. برای مثال بازی کلاس‌هایی مثل «خبرنگار» و «وبلاگ‌نویس» هم دارد که روی دنیای بازی با قابلیت‌های خودشان تاثیر می‌گذارند. مثل بسیاری از نقش‌آفرینی‌های دیگر، در سایبرپانک ۲۰۲۰ هم می‌توان عضو گروه‌های مختلف شد که آن‌ها هم در کنار قابلیت‌های اصلی شخصیت، امکانات بیشتری به او می‌دهند.
به طور کلی سایبرپانک ۲۰۲۰ به عنوان یک نقش‌آفرینی تمرکز زیادی روی دستکاری بدن برای پیشرفت در بازی دارد. تغییرات بدن و تکنولوژی‌ها در دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ به دست افراد طبقه‌ی پایین شهر افتاده است. سایبرپانک ۲۰۲۰ دنیایی را به تصویر می‌کشد که در آن مردم به سلاح‌ها و تکنولوژی‌های فوق پیشرفته دسترسی پیدا کرده‌اند و می‌خواهند علیه شرکت‌های بزرگ بلند شوند.
استودیوی بازی‌سازی سی‌دی پراجکت بدون شک در تبدیل این همه مکانیک و سیستم به یک بازی ویدیویی، چالش‌های بزرگی را مقابل خود دیده است.
طراح سایبرپانک ۲۰۲۰ یعنی مایک پاندسمیت، در حوزه‌ی بازی‌های ویدیویی هم فعالیت‌هایی داشته است؛ طوری که او مدیر طراحی تعدادی از بازی‌های ایکس‌باکس در مایکروسافت بوده. شرکت بازی‌سازی سی‌دی پراجکت پس از پایان ساخت ویچر ۲ و قبل از شروع ساخت ویچر ۳، سراغ مایک پاندسمیت می‌رود تا حق ساخت یک بازی ویدیویی از روی نقش‌آفرینی معروف او یعنی سایبرپانک ۲۰۲۰ را خریداری کند: آن هم بدون آگاهی از این موضوع که پاندسمیت به عنوان یک طراح بازی‌های ویدیویی هم فعالیت داشته است.
پاندسمیت نه تنها پیشنهاد استودیوی بازی‌سازی سی‌دی پراجکت را قبول می‌کند، بلکه به لطف سابقه‌ی او در ساخت بازی‌های ویدویی، روند پیش‌تولید نقش‌آفرینی عملی تخیلی آن‌ها جریان بهتری پیدا می‌کند. پاندسمیت و بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت به همراه یکدیگر شروع به بررسی عناصر مختلف سایبرپانک ۲۰۲۰ می‌کنند؛ آن هم با در نظر گرفتن این موضوع که کدام عناصر قابلیت تبدیل شدن به یک بازی ویدیویی را دارند و باید قید کدام عناصر را بزنند. با این حال، طبق گفته‌ی پاندسمیت، سی‌دی پراجکت تمام تلاش خود را کرده است تا عناصر دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ و دیدگاه پاندسمیت را در ساخت بازی‌شان حفظ کند؛ تلاشی که با چالش‌های بزرگی روبرو بوده است.
نهایتا یک سال پس از عرضه‌ی ویچر ۲ بود که سی‌دی پراجکت از این پروژه‌ی جدید خود رونمایی کرد. سایبرپانک ۲۰۷۷ به عنوان بازی بعدی این استودیو معرفی شد، ولی نه قبل از اینکه سه‌گانه‌ی ویچر به پایان برسد. در سال ۲۰۱۳ یک تیزر انیمیشنی از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیدیم؛ تیزری که با یک پیغام از سی‌دی پراجکت همراه شده بود. استودیوی سازنده‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ در پیغام خود گفته بود که به این زودی‌ها منتظر این بازی نباشید و فعلا حتی ساخت آن را شروع نکرده‌ایم.
در حالی که ساخت ویچر ۳ به صورت جدی شروع شده و استودیوی سی‌دی پراجکت سفت و سخت مشغول کار روی این بازی بود، مراحل پیش تولید سایبرپانک ۲۰۷۷ در گوشه‌ای از استودیو و با تیمی کوچک پیش می‌رفت. این استودیو تمام ایده‌هایی که قرار بود در سایبرپانک ۲۰۷۷ اجرا کنند و روند ساخت بازی را مشخص کرده بود؛ طوری که با اتمام پروژه‌ی ویچر ۳، منظورمان عرضه‌ی آخرین بسته‌ی الحاقی این بازی یعنی «شراب و خون» است، کار روی موتور پایه‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ شروع می‌شود.
با توجه به اینکه سی‌دی پراجکت از وسعت و ایده‌های بزرگی که برای سایبرپانک ۲۰۷۷ در نظر دارند خبر داشت، به تدریج در طول چند سال گذشته گسترش پیدا کرده؛ طوری که آخرین بار شنیدیم بیش از ۳۵۰ نفر در استودیوهای مختلف سی‌دی پراجکت مشغول کار روی این بازی هستند.
سایبرپانک ۲۰۷۷ حسابی بزرگ و عمیق است. ما هم میزان وسعت و عمق بازی را تازه کشف کرده‌ایم؛ آن هم به لطف ویدیوی گیم پلی بازی که پریروز نمایش داده شد.
کمال نقش‌آفرینی در دنیایی سایبرپانک
پیش از اینکه بخواهیم درباره‌ی گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ صحبت کنیم، روی این موضوع تاکید می‌کنیم که خیلی از مکانیک‌ها و سیستم‌هایی که از بازی نشان‌مان داده شده، بدون شک تا زمان عرضه‌ی آن تغییر خواهند کرد. بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت که چند سالی است خیلی جدی مشغول کار روی این بازی هستند، یک دموی حدودا یک ساعته از بازی‌شان ساخته‌اند؛ یک دمو که فقط با هدف نمایش ایده‌های پشت بازی ساخته شده و قرار نبوده که به مخاطب عام نشان داده شود.
با این حال، دمویی که سی‌دی پراجکت به صورت زنده در مقابل خبرنگاران دو رویداد E3 2018 و Gamescom 2018 اجرا کرد، آن‌قدر خوب بود که تا هفته‌ها رسانه‌های صنعت بازی بی‌خیال صحبت از آن نمی‌شدند. نهایتا آن‌قدر گیمرها از سی‌دی پراجکت درخواست کردند تا این گیم پلی را نشان‌شان دهد که این استودیو کوتاه آمد. راوی ویدیویی که نشان‌مان دادند، بارها در طول آن می‌گوید که به هیچ وجه تصور نکنید که این‌ها را در بازی نهایی خواهید داشت.
با این حال، حتی اگر قرار نباشد برخی از مکانیک‌ها و سیستم‌هایی که در طول ویدیوی گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده‌ایم، در نسخه‌ی نهایی حضور داشته باشند، ساختار بازی تغییر نخواهد کرد. به لطف ویدیوی گیم پلی بازی توانسته‌ایم با ساختار و اساس سایبرپانک ۲۰۷۷ و با ایده‌هایی که سازندگان این بازی در ذهن دارند، آشنا شویم و همین برای‌مان کافی است تا بدانیم اتفاقات خوبی در راه است.
سایبرپانک ۲۰۷۷ یک نقش‌آفرینی است؛ یعنی اگر متن ما و توضیحاتی که گفتیم را دنبال کرده باشید و اطلاعاتی که از سایبرپانک ۲۰۲۰ دادیم در ذهن‌تان مانده باشد، می‌دانید که باید با ساخت یک شخصیت شروع کنیم. سایبرپانک ۲۰۷۷ این انتخاب را مقابل شما می‌گذارد تا از بین شخصیت زن و مرد، یکی را انتخاب کنید. سپس نوبت به شخصی‌سازی این کاراکتر می‌رسد. می‌توانید نوع چهره و مشخصه‌های صورت مثل شکل بینی و چشم را خودتان شخصی‌سازی کنید. مدل مو و زخم و خالکوبی را هم خودتان انتخاب می‌کنید.
بازی می‌گذارد تا پیش‌زمینه‌ی داستانی شخصیت‌تان را بسازید. سه سوال از شما پرسیده می‌شود. یک سوال از قهرمان کودکی شخصیت شما می‌پرسد، سوال بعدی از اتفاق تاثیرگذار زندگی او، و نهایتا هم باید به بازی بگویید که چرا شخصیت شما به شهر «نایت سیتی» آمده است. در دمویی که دیده‌ایم، برای هر سوال سه پاسخ در نظر گرفته شده است؛ یعنی در حال حاضر می‌توانید ۲۷ پیش‌زمینه‌ی داستانی برای شخصیت خود انتخاب کنید که هر کدام بدون شک منجر به اتفاقات متفاوتی در طول بازی خواهند شد. فقط نمی‌دانیم تاثیر هر پاسخ چقدر است و چقدر داستان بازی شعبه می‌گیرد. اگر به اندازه‌ی ویچر ۳ هم حق انتخاب داشته باشیم، از سرمان زیادی است، ولی به نظر می‌رسد سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ می‌خواهند پای خود را از ساخته‌ی قبلی‌شان فراتر بگذارند.
برخلاف سایبرپانک ۲۰۲۰ در این بازی ویدیویی محدود به انتخاب یک کلاس نیستید؛ بلکه امکان کسب تمام توانایی‌ها و مهارت‌ها کلاس‌های مختلف را دارید. البته نه همه با هم، بلکه می‌توانید برای مثال با انتخاب یک مهارت از کلاس سولو و یک مهارت از کلاس نت‌رانر شخصیتی مختص خودتان داشته باشید.
کمی بیشتر از ساختار بازی بگوییم. سایبرپانک ۲۰۷۷ یک نقش‌آفرینی اول شخص است. برخلاف مجموعه بازی‌های ویچر، محیط مقابل‌مان یک دشت بزرگ و سلاحی هم که به دست گرفته‌ایم یک شمشیر نیست. بلکه در این بازی با راهروهای باریک، خانه‌های کوچک در برج‌های بزرگ و سلاح‌های گرم طرف هستیم. این موضوع، در کنار تمایل سازندگان بازی به ساخت یک نقش‌آفرینی که غرق آن می‌شوید، منجر به انتخاب زاویه‌ی دوربین اول شخص برای سایبرپانک ۲۰۷۷ شده است؛ تصمیمی که با توجه به حجم جزییات محیط و ساختار بازی، بسیار عاقلانه به نظر می‌رسد.
بازی سیستمی جدید برای چگونگی تعامل با دنیای بازی و شخصیت‌های داخل آن دارد؛ سیستمی که حول زاویه‌ی دید اول شخص طراحی شده است. سایبرپانک ۲۰۷۷ حتی برای لحظه‌ای کنترل را از شما نمی‌گیرد و در همه حال، چه در مبارزات و چه در دیالوگ‌ها، می‌توانید مستقیما با عناصر مختلفی تعامل داشته باشید. تا به امروز عادت کرده بودیم وقتی در یک نقش‌آفرینی مکالمه با شخصی را شروع می‌کنیم، اساسا دسته را به زمین بگذاریم، ولی به هنگام بازی کردن سایبرپانک ۲۰۷۷ همه چیز همیشه در حال حرکت و جریان است.
شهر نایت سیتی از چند منطقه تشکیل شده که هر کدام، سبک و سیاق ظاهری و افراد مخصوص به خود را دارند. می‌توانید در شهر بازی با استفاده از یک خودرو حرکت کنید. البته هر بازی که خودرو و خیابان دارد و می‌توانید در شهر پیاده هم گشت و گذار کنید، جی‌تی‌ای نیست. از نظر ساختاری، بهتر است سایبرپانک ۲۰۷۷ را به یک دوس اکس (Deus Ex) تشبیه کنید که بزرگتر است و بین مناطق آن با یک خودرو حرکت می‌کنید.
چیزی که شاید بیش از همه چیز توجه‌مان را به خود جلب کرده، دنیای پرجزییات بازی است. شهر بازی آن‌قدر جزییات دارد که باورمان نمی‌شود استودیوی سی‌دی پراجکت بتواند چیزی که نشان‌مان داده را در نسخه‌ی نهایی حفظ و روی کنسول‌های نسل فعلی اجرا کند. حجم جزییات محیط به تنهایی هوش از سرمان پرانده است حتی بدون اینکه بخواهیم به آن همه اتفاق که در یک لحظه در محیط می‌افتد توجه کنیم. همه‌ی این جزییات را هم به لطف زاویه‌ی دید اول شخص است که می‌بینیم و درک می‌کنیم.
مثل بازی‌های قبلی سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷، می‌توانید انتظار داشته باشید که نحوه‌ی رفتار شما با دنیای بازی، روی اتفاقاتی که می‌افتند تاثیر بگذارد. این بار فقط هم انتخاب‌های شما نیستند، بلکه حتی ظاهر شما هم روی چگونگی برخورد با شخصیت شما تاثیر می‌گذارد. لباسی که می‌پوشید، ممکن است به مذاق گروهی خوش بیاید و بتوانید با آن‌ها صحبت کنید و هم‌چنین برعکس.
شهر بازی آن‌قدر جزییات دارد که باورمان نمی‌شود استودیوی سی‌دی پراجکت بتواند چیزی که نشان‌مان داده را در نسخه‌ی نهایی حفظ کند.
کمی درباره‌ی سیستم مبارزه‌ی بازی صحبت کنیم. بازی یک اکشن اول شخص است. البته نه یک اکشن اول شخص بی‌کله که در آن جلو می‌روید و تیر می‌زنید. قرار است حجم زیادی قابلیت و سلاح و تجهیزات مختلف در اختیار شما قرار داده شود. اینکه چگونه می‌توانید با صحبت‌های خود یک مبارزه را دور بزنید به جای خود، در بازی می‌توانید هم‌چنین آن‌طور که می‌خواهید مبارزت را پیش ببرید؛ چه به صورت مخفی‌کاری و چه اکشن محض.
در دموی نمایش داده شده، سلاح‌هایی معمول مثل یک کلت کمری و یک شات‌گان را دیدیم، ولی بازی سلاح‌هایی پیشرفته هم داشت؛ مثل یک مسلسل که گلوله‌های آن، هدف را دنبال و در هر حالتی به آن برخورد می‌کردند.
در کنار مبارزات، هم‌چنین اگر شخصیت شما توانایی هک کردن داشته باشد، می‌تواند کنترل سیستم‌های مختلف یک منطقه را به دست بگیرد یا ارتباط دشمنان با یکدیگر را بهم بریزد.
چیزی که از گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ نشان‌مان داده شده، کمال نقش‌آفرینی‌هایی مثل قسمت دوس اکس است؛ آن هم زودتر از زمانی که تصورش را می‌کردیم.
بارگذاری این حجم از سایبرپانک طول خواهد کشید
سایبرپانک ۲۰۷۷ در حال حاضر تاریخ عرضه‌ی مشخصی ندارد. شنیده‌ایم که ساخت نسخه‌ی اولیه‌ی بازی در سی‌دی پراجکت به پایان رسیده؛ یعنی یک نسخه از آن را در استودیو دارند که می‌توانند آن را از ابتدا تا انتها بازی کنند. با این حال، کار بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت تازه شروع می‌شود؛ مخصوصا اگر قرار است آن حجم از پرداخت و جزییاتی که در دموی نمایشی بازی دیده‌ایم، از ابتدا تا انتها و در تمام بخش‌های آن وجود داشته باشد.
فعلا سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ حاضر نیستند تا اطلاعات بیشتری از بازی در اختیارمان بگذارند و ما هم با این موضوع مشکلی نداریم. آن چه از بازی نشان‌مان داده‌اند، از وسعت پروژه‌ای که در دست دارند به ما می‌گوید. بهترین کار این است که به سازندگان بازی به اندازه‌ی کافی زمان دهیم و از آن‌ها بخواهیم که سر فرصت، روی آن کار کنند.
با تمام این اوصاف، چیزی که از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده‌ایم بسیار هیجان زده‌مان کرده است. به نظر می‌رسد که با یکی از بهترین ساخته‌های صنعت بازی‌های ویدیویی طرف باشیم.
فعلا صبر می‌کنیم و در این میان، هر از گاهی به بهترین ساخته‌های این سبک دوباره سر می‌زنیم تا هر چه بیشتر خودمان را برای چند صد ساعت زندگی در دنیایی سایبرپانک آماده کنیم.
نام بازی: Cyberpunk 2077
تهیه کننده: CD Projekt
سازنده: CD Projekt RED
سبک: نقش‌آفرینی اکشن
پلتفرم: PS4، Xbox One، PC
تاریخ انتشار: نامشخص
تا همین چند روز پیش و در طول پنج شش سال گذشته، فقط یک تیزر انیمیشنی و یک تریلر سینمایی از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده بودیم و هیچ چیز دیگری از بازی نمی‌دانستیم. با این حال، ویدیوی گیم پلی این بازی، دیدگاهی که استودیوی سازنده‌ی آن در ذهن دارد را برای‌مان مشخص کرد.
در حال حاضر حسابی جوگیر شده‌ایم و نمی‌توانیم برای عرضه‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ صبر کنیم. ولی ساخت بازی کار یکی دو شب نیست و فعلا قرار نیست امکان تجربه‌ی آن را داشته باشیم. در نتیجه تصمیم گرفته‌ایم در طول این مدت زمانی که منتظر بازی می‌نشینیم، ذهن خود را با موضوع‌های دیگری درگیر کنیم؛ با این حال، نمی‌خواهیم پای‌مان را چندان دورتر از دنیای سایبرپانک بگذاریم.
سایبرپانک ۲۰۷۷ که به این زودی‌ها قرار نیست عرضه شود، در نتیجه بهتر است خودمان را با بررسی موضوع‌های مختلف حول بازی سرگرم کنیم. می‌خواهیم با ذهنی پر و آگاهی کامل به دنیای عملی-تخیلی سایبرپانک ۲۰۷۷ پای بگذاریم. بهتر است همه چیز سایبرپانک را بررسی کنیم: از ریشه‌ی این سبک گرفته تا انتظارات و تصوراتی که از بازی داریم و نهایتا هم به ایده‌ی سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ از بازی برسیم.
«سایبرپانک» (Cyberpunk) در اصل گونه‌ای از ادبیات عملی تخیلی است. پیش از هر چیز نگاهی به لغت سایبرپانک بیاندازیم؛ چون به سادگی با بررسی لغوی می‌توانیم اطلاعات خوبی از چیزی که با آن طرف هستیم، بگیریم. واضح است که این ترکیب از دو لغت «سایبر» و «پانک» تشکیل شده.
لغت «سایبر» که در واقع کوتاه شده‌ی سایبرنتیک (Cybernetic) است را می‌توان به زبان ساده، انوع و اقسام تکنولوژی و ماشین معنی کرد. با این حال، اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر بگوییم، «سایبر» در اصل چگونگی رابطه‌ی بین انسان و ماشین است؛ اینکه انسان و حیوان چگونه با ماشین‌ها تعامل و ارتباط برقرار می‌کنند.
لغت دوم یعنی «پانک» را هم احتمالا کم و بیش خودتان می‌توانید معنی کنید. نمی‌خواهیم نگاهی جامعه شناختی به پانک‌ها داشته باشیم؛ چون اساسا توانایی چنین نوع بررسی را نداریم و اینکه پانک‌ها یک جنبش فرهنگی در فلان دهه بودند هم به کارمان نمی‌آید.
می‌توان به سادگی پانک‌ها را افرادی خواند که علیه موضوع‌های مختلفی در جامعه طغیان کرده‌اند؛ این موضوع‌ها می‌توانند نظام حاکم، باورهای رفتاری، نظم و قانون یا حتی مد و چگونگی لباس پوشیدن باشند. کمی ساده‌ترش کنیم؛ وقتی لغت پانک را می‌شنوید، در ذهن‌تان جوانکی را تصور کنید که ظاهری مغایر با مقبولیت فعلی جامعه و به همه چیز هم اعتراض دارد.
معنای سایبرپانک احتمالا باید برای‌تان مشخص شده باشد. سایبرپانک موضوع‌های مختلفی را بررسی می‌کند، ولی افراد طبقه‌ی پایین یا متوسط جامعه و چگونگی استفاده از تکنولوژی‌های مختلف از سوی آن‌ها هسته‌ی آن را تشکیل می‌دهد.
همه‌ی این‌ها را گفتیم تا به معرفی سایبرپانک برسیم. سایبرپانک گونه‌ای از ادیبات علمی تخیلی است که شروع کارش به دهه‌های شصت و هفتاد میلادی باز می‌گردد؛ یعنی عصر طلایی ادبیات علمی تخیلی.
داستان‌هایی که در سبک سایبرپانک نوشته می‌شوند، برخلاف بسیاری از نوشته‌های علمی تخیلی، آینده‌ای نزدیک را به تصویر می‌کشند؛ آینده‌ای که قابل لمس است. در ادبیات سایبرپانک خبری از اکشتافات فضایی و سیارات مختلف نیست، بلکه موضوع‌هایی در آن مطرح می‌شوند که اتفاقا در دنیای امروز ما ارتباط برقرار کردن با آن‌ها بسیار راحت است. ادبیات سایبرپانک دنیای زیبایی ندارد و در واقع معمولا یک ویران‌شهر یا همان دیستوپیا را به تصویر می‌کشد. یکی از عناصر اصلی این گونه‌ی ادبی، از بین رفتن دولت‌ها و سلطه‌ی شرکت‌های بسیار بزرگ روی همه‌ی بخش‌های جامعه است.
فاصله‌ی طبقاتی بسیار زیاد هم یکی دیگر از عناصر اصلی قصه‌های سایبرپانک است؛ طوری که برای مثال محل زندگی افراد یا برج‌های گران‌قیمت و بزرگ است یا اتاق‌هایی درب و داغان و بسیار کوچک که حتی اسم خانه هم نمی‌توان رویشان گذاشت.
دستکاری بدن با استفاده از تکنولوژی هم نقش بزرگی در دنیایی سایبرپانک دارد. افراد معمولا در قصه‌های سایبرپانک بخش‌هایی مختلف از بدن خود را با ماشین‌ها جایگزین می‌کنند. اینکه دقیقا هویت یک فرد و وجود انسان چگونه تعریف می‌شود، از جمله سوال‌های اصلی است که قصه‌های سایبرپانک از مخاطب خود می‌پرسند؛ اینکه چه قدر می‌توان یک انسان را تبدیل به ماشین کرد، ولی هنوز نام انسان روی او گذاشت. در همین راستا، هوش مصنوعی هم بخش مهمی از ادبیات سایبرپانک را تشکیل می‌دهد. این سوال که آیا می‌توان به یک هوش مصنوعی هویت داد، اینکه موجود زده چگونه تعریف می‌شود و سوال‌هایی از این قبیل، همیشه بخشی جدانشدنی از این گونه‌ی ادبی بوده‌اند.
چیزی که امروزه اسم اینترنت را برای آن انتخاب کرده‌ایم، ریشه در ادبیات سایبرپانک دارد. معمولا قصه‌های سایبرپانک اسم «فضای سایبری» یا Cyberspace را روی این شبکه‌های متصل به هم گذاشته‌اند. برخی از قصه‌های سایبرپانک تمام و کمال در فضای سایبری اتفاق می‌افتند. در دنیایی سایبرپانک افراد می‌توانند مسقیما مغز خود را به فضای سایبری متصل کنند و آن را به عنوان یک دنیای مجزا از دنیای واقعی ببینند.
نهایتا، قصه‌های سایبرپانک هم‌چنین فضایی شبیه به فیلم‌های نوآر دارند؛ طوری که ادبیات سایبرپانک معمولا حول قصه‌های کارآگاهی می‌گردد. با این تفاوت که برای مثال سلاح استفاده شده در قتل‌های این قصه‌ها، یک هک بزرگ است و قاتل هم یک هکر چیره‌دست که هیچ ردی از خودش به جای نگذاشته.
بد نیست برای اینکه دید بهتری از ادبیات سایبرپانک در ذهن‌تان شکل بگیرد، یکی دو اثر معروف و مهم آن را هم برای‌تان نام ببریم. از «فیلیپ کی‌دیک» و «ویلیام گیبسون» به عنوان مهم‌ترین نویسندگان سبک سایبرپانک و شکل دهنده‌ی آن یاد می‌شود.
رمان «نورومنسر» ویلیام گیبسون یکی از اصلی‌ترین آثار ادبیات سایبرپانک است. فیلیپ کی‌دیک هم با قصه‌های کوتاه علمی تخیلی خود سر و صدای زیادی به پا کرد؛ قصه‌هایی که شاید معروف‌ترین آن «آیا اندرویدها خواب گوسفند برقی می‌بینند» باشد.
این داستان کوتاه که نوشتن آن به سال ۱۹۶۸ بازمی‌گردد، در سال ۱۹۸۲ به فیلمی تبدیل شد که شاید بتوان آن را مهم‌ترین اثر سینمایی سبک سایبرپانک خواند. فیلم «بلید رانر» نقش بزرگی در شکل دادن به ظاهری که امروزه از سایبرپانک می‌شناسیم دارد.
دنباله‌ی فیلم بلید رانر که سال گذشته اکران شد، یعنی فیلم «بلید رانر ۲۰۴۹» هم یکی دیگر از آثار جدید خوب سینمایی این سبک است. فیلم‌های انیمیشنی «آکیرا» و Ghost in the Shell هم از مهم‌ترین ساخته‌های سبک سایبرپانک به شمار می‌روند. کمیک‌ها، مانگاها، فیلم‌ها و انیمه‌های مختلف زیادی در این سبک ساخته شده. فیلم «گزارش اقلیت» و «جانی نمانیک» به ترتیب اقتباس‌هایی از دیگر قصه‌های فیلیپ کی‌دیک و ویلیام گیبسون بوده‌اند.
احتمالا در حال حاضر به اندازه‌ای اطلاعات داریم تا بتوانیم وارد سایبرپانک به عنوان یک نقش‌آفرینی شویم و احساس سردگرمی نکنیم.
به تدریج می‌خواهیم وارد سایبرپانک به عنوان یک بازی شویم. سایبرپانک ۲۰۷۷ که بر و بچه‌های استودیوی سی‌دی پراجکت مشغول ساخت آن هستند، در واقع از روی یک نقش‌آفرینی رومیزی ساخته شده است. این نقش‌آفرینی رومیزی با اسم «سایبرپانک ۲۰۲۰» شناخته می‌شود و عرضه‌ی اولیه‌ی آن به سال ۱۹۸۸ بازمی‌گردد.
با توجه به اینکه ساده گویی را پیشه کرده‌ایم، بگذارید کمی درباره‌ی نقش‌آفرینی‌های رومیزی بگوییم. قبل از اینکه بازی‌هایی مثل آلتیما یا ویزاردری امکان تجربه‌ی نقش‌افرینی‌های رومیزی را در قالب یک بازی کامپیوتری فراهم کنند، افراد خودشان قلم و کاغذ به دست می‌گرفتند و شروع به بازی کردن می‌کردند. نقش‌آفرینی‌های رومیزی با اینکه در ابتدایی ترین حالت خود ممکن است قدمتی دویست ساله داشته باشند، ولی آن چیزی که ما در ذهن‌مان است به دهه‌ی شصت و هفتاد میلادی بازمی‌گردد. «سیاهچاله‌ها و اژدهایان» یا همان D&D از اولین نقش‌آفرینی‌های رومیزی است که حسابی بزرگ و محبوب شد.
نمی‌خواهیم به اساس نقش‌افرینی‌ها ورود کنیم، ولی نقش‌آفرینی‌ها بر پایه‌ی محاسبات کار می‌کنند. شخصیت‌های بازی‌های نقش‌آفرینی مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و مهارت‌ها دارند که با عدد و رقم مشخص می‌شوند. نقش‌آفرینی‌های کامپیوتری همه چیز را برای‌مان محاسبه می‌کنند، ولی کسانی که نقش‌آفرینی‌های رومیزی بازی می‌کنند، که امروزه هنوز هم محبوبیت دارند، خودشان محاسبات را انجام می‌دهند. برای درک بهتر بگذارید مثالی بزنیم.
برای مثال شما یک شخصیت دارید که قدرت او ۵ است، سرعت او ۷ است و هم‌چنین در استفاده از سلاح‌های فلان مهارت دارد. یک شخصیت را ده‌ها فاکتور و عدد و رقم تشکیل می‌دهند. شما می‌خواهید با این شخصیت یک حمله کنید. کسی که بازی شما را مدیریت می‌کند، عدد تاسی که آورده‌اید را در آن همه عدد و رقم شخصیت شما و ضرایب مهارت‌ها و فاکتورهای مختلف ضرب و تقسیم می‌کند. نهایتا به عددی می‌رسد که قدرت ضربه‌ی شماست.
امتیاز تجربه گرفتن و ارتقای شخصیت و همه چیز، به صورت دستی در نقش‌آفرینی‌های رومیزی انجام می‌شود. معمولا تمام کردن یک نقش‌آفرینی رومیزی، نیازمند چند روز پشت سر هم بازی کردن است.
در حالی که سیاهچاله‌ها و اژدهایان نوع فانتزی نقش‌آفرینی‌های رومیزی است، سایبرپانک ۲۰۲۰ گونه‌ی عملی تخیلی و سایبرپانک آن است. به جای شهر ارک‌ها و سرزمین رویایی فلان و جنگل بهمان، دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ آینده‌ای نزدیک را به تصویر می‌کشد. شخصیت‌ها هم الف و ارک و شوالیه نیستند، بلکه هکر یا حتی خبرنگار هستند.
اولین نسخه از بازی رومیزی سایبرپانک، با همین اسم توسط «مایک پاندسمیت» طراحی و در سال ۱۹۸۸ وارد بازار می‌شود. مایک پاندسمیت دو سال بعد، نقش‌آفرینی خودش را بروزرسانی می‌کند و نسخه‌ی دوم بازی به اسم سایبرپانک ۲۰۲۰ در سال ۱۹۹۰ عرضه می‌شود. سایبرپانک ۲۰۲۰ محبوب‌ترین نسخه‌ی سایبرپانک است و نقش‌آفرینی سایبرپانک در واقع با ۲۰۲۰ شناخته می‌شود؛ طوری که این نسخه پانزده سال دوام می‌آورد.
سایبرپانک ۲۰۲۰ حسابی از نظر ظاهری دهه‌ی هشتادی است؛ یعنی طراحی شخصیت‌ها و کلاس‌ها و دنیای بازی، آن سبک علمی تخیلی قدیمی را در خود دارد. شخصیت‌ها بیشتر شبیه به ستاره‌های راک دهه‌ی هشتاد طراحی شده‌اند و در دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ ظاهر افراد نقش مهمی در قدرت آن‌ها و پیشرفت در بازی دارد. سیستم پیشرفت در بازی رومیزی طوری طراحی شده است که به جای امتیاز تجربه، پس از پیروزی و انجام کوئست‌ها، پوینت‌هایی دریافت می‌کنید که مستقیما برای ارتقا و گرفتن مهارت‌های جدید به کار می‌روند.
مایک پاندسمیت سعی کرده است تا حد ممکن سایبرپانک ۲۰۲۰ را واقعی بسازد و به همین دلیل هم بازی سیستم مبارزه‌ی سختی دارد. فرقی نمی‌کند شخصیت‌تان چه کلاسی باشد و اعداد و ارقام قدرت‌های او چقدر بالا باشند، اگر گلوله‌ای به شخصیت شما اصابت کند، شخصیت‌تان کشته می‌شود. با این حال، مبارزات و پیشرفت در سایبرپانک ۲۰۲۰ کاملا بر پایه‌ی تغییرات بدن و جایگزین کردن اعضای بدن با تکنولوژی و هم‌چنین استفاده سلاح‌های فوق پیشرفته هستند.
بازی به جای کلمه‌ی «کلاس» از کلمه‌ی «نقش» استفاده می‌کند و نقش‌های زیادی هم دارد. برای مثال شخصیت‌ها می‌توانند نقش‌هایی مثل Netrunner، Nomad، Solo یا Corporate داشته باشند. شخصیت‌هایی که نقش Netrunner را انتخاب می‌کنند هکر هستند و می‌توانند به سیستم‌های مختلف نفوذ کنند. نقش Nomad افرادی را به تصویر می‌کشد که پیش از این در شرکت‌های بزرگ فعالیت می‌کرده، ولی در حال حاضر از شرکت‌ها خارج شده‌اند و علیه آن‌ها مبارزه می‌کنند یا نقش Solo در واقع کلاس جنگجوی بازی است که قدرت بدنی بالایی دارد و می‌تواند از سلاح‌های مختلف استفاده کند.
کلاس‌های سایبرپانک ۲۰۲۰ آن‌قدر هم متعارف و شبیه به دیگر نقش‌آفرینی‌ها نیستند. برای مثال بازی کلاس‌هایی مثل «خبرنگار» و «وبلاگ‌نویس» هم دارد که روی دنیای بازی با قابلیت‌های خودشان تاثیر می‌گذارند. مثل بسیاری از نقش‌آفرینی‌های دیگر، در سایبرپانک ۲۰۲۰ هم می‌توان عضو گروه‌های مختلف شد که آن‌ها هم در کنار قابلیت‌های اصلی شخصیت، امکانات بیشتری به او می‌دهند.
به طور کلی سایبرپانک ۲۰۲۰ به عنوان یک نقش‌آفرینی تمرکز زیادی روی دستکاری بدن برای پیشرفت در بازی دارد. تغییرات بدن و تکنولوژی‌ها در دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ به دست افراد طبقه‌ی پایین شهر افتاده است. سایبرپانک ۲۰۲۰ دنیایی را به تصویر می‌کشد که در آن مردم به سلاح‌ها و تکنولوژی‌های فوق پیشرفته دسترسی پیدا کرده‌اند و می‌خواهند علیه شرکت‌های بزرگ بلند شوند.
استودیوی بازی‌سازی سی‌دی پراجکت بدون شک در تبدیل این همه مکانیک و سیستم به یک بازی ویدیویی، چالش‌های بزرگی را مقابل خود دیده است.
طراح سایبرپانک ۲۰۲۰ یعنی مایک پاندسمیت، در حوزه‌ی بازی‌های ویدیویی هم فعالیت‌هایی داشته است؛ طوری که او مدیر طراحی تعدادی از بازی‌های ایکس‌باکس در مایکروسافت بوده. شرکت بازی‌سازی سی‌دی پراجکت پس از پایان ساخت ویچر ۲ و قبل از شروع ساخت ویچر ۳، سراغ مایک پاندسمیت می‌رود تا حق ساخت یک بازی ویدیویی از روی نقش‌آفرینی معروف او یعنی سایبرپانک ۲۰۲۰ را خریداری کند: آن هم بدون آگاهی از این موضوع که پاندسمیت به عنوان یک طراح بازی‌های ویدیویی هم فعالیت داشته است.
پاندسمیت نه تنها پیشنهاد استودیوی بازی‌سازی سی‌دی پراجکت را قبول می‌کند، بلکه به لطف سابقه‌ی او در ساخت بازی‌های ویدویی، روند پیش‌تولید نقش‌آفرینی عملی تخیلی آن‌ها جریان بهتری پیدا می‌کند. پاندسمیت و بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت به همراه یکدیگر شروع به بررسی عناصر مختلف سایبرپانک ۲۰۲۰ می‌کنند؛ آن هم با در نظر گرفتن این موضوع که کدام عناصر قابلیت تبدیل شدن به یک بازی ویدیویی را دارند و باید قید کدام عناصر را بزنند. با این حال، طبق گفته‌ی پاندسمیت، سی‌دی پراجکت تمام تلاش خود را کرده است تا عناصر دنیای سایبرپانک ۲۰۲۰ و دیدگاه پاندسمیت را در ساخت بازی‌شان حفظ کند؛ تلاشی که با چالش‌های بزرگی روبرو بوده است.
نهایتا یک سال پس از عرضه‌ی ویچر ۲ بود که سی‌دی پراجکت از این پروژه‌ی جدید خود رونمایی کرد. سایبرپانک ۲۰۷۷ به عنوان بازی بعدی این استودیو معرفی شد، ولی نه قبل از اینکه سه‌گانه‌ی ویچر به پایان برسد. در سال ۲۰۱۳ یک تیزر انیمیشنی از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیدیم؛ تیزری که با یک پیغام از سی‌دی پراجکت همراه شده بود. استودیوی سازنده‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ در پیغام خود گفته بود که به این زودی‌ها منتظر این بازی نباشید و فعلا حتی ساخت آن را شروع نکرده‌ایم.
در حالی که ساخت ویچر ۳ به صورت جدی شروع شده و استودیوی سی‌دی پراجکت سفت و سخت مشغول کار روی این بازی بود، مراحل پیش تولید سایبرپانک ۲۰۷۷ در گوشه‌ای از استودیو و با تیمی کوچک پیش می‌رفت. این استودیو تمام ایده‌هایی که قرار بود در سایبرپانک ۲۰۷۷ اجرا کنند و روند ساخت بازی را مشخص کرده بود؛ طوری که با اتمام پروژه‌ی ویچر ۳، منظورمان عرضه‌ی آخرین بسته‌ی الحاقی این بازی یعنی «شراب و خون» است، کار روی موتور پایه‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ شروع می‌شود.
با توجه به اینکه سی‌دی پراجکت از وسعت و ایده‌های بزرگی که برای سایبرپانک ۲۰۷۷ در نظر دارند خبر داشت، به تدریج در طول چند سال گذشته گسترش پیدا کرده؛ طوری که آخرین بار شنیدیم بیش از ۳۵۰ نفر در استودیوهای مختلف سی‌دی پراجکت مشغول کار روی این بازی هستند.
سایبرپانک ۲۰۷۷ حسابی بزرگ و عمیق است. ما هم میزان وسعت و عمق بازی را تازه کشف کرده‌ایم؛ آن هم به لطف ویدیوی گیم پلی بازی که پریروز نمایش داده شد.
کمال نقش‌آفرینی در دنیایی سایبرپانک
پیش از اینکه بخواهیم درباره‌ی گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ صحبت کنیم، روی این موضوع تاکید می‌کنیم که خیلی از مکانیک‌ها و سیستم‌هایی که از بازی نشان‌مان داده شده، بدون شک تا زمان عرضه‌ی آن تغییر خواهند کرد. بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت که چند سالی است خیلی جدی مشغول کار روی این بازی هستند، یک دموی حدودا یک ساعته از بازی‌شان ساخته‌اند؛ یک دمو که فقط با هدف نمایش ایده‌های پشت بازی ساخته شده و قرار نبوده که به مخاطب عام نشان داده شود.
با این حال، دمویی که سی‌دی پراجکت به صورت زنده در مقابل خبرنگاران دو رویداد E3 2018 و Gamescom 2018 اجرا کرد، آن‌قدر خوب بود که تا هفته‌ها رسانه‌های صنعت بازی بی‌خیال صحبت از آن نمی‌شدند. نهایتا آن‌قدر گیمرها از سی‌دی پراجکت درخواست کردند تا این گیم پلی را نشان‌شان دهد که این استودیو کوتاه آمد. راوی ویدیویی که نشان‌مان دادند، بارها در طول آن می‌گوید که به هیچ وجه تصور نکنید که این‌ها را در بازی نهایی خواهید داشت.
با این حال، حتی اگر قرار نباشد برخی از مکانیک‌ها و سیستم‌هایی که در طول ویدیوی گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده‌ایم، در نسخه‌ی نهایی حضور داشته باشند، ساختار بازی تغییر نخواهد کرد. به لطف ویدیوی گیم پلی بازی توانسته‌ایم با ساختار و اساس سایبرپانک ۲۰۷۷ و با ایده‌هایی که سازندگان این بازی در ذهن دارند، آشنا شویم و همین برای‌مان کافی است تا بدانیم اتفاقات خوبی در راه است.
سایبرپانک ۲۰۷۷ یک نقش‌آفرینی است؛ یعنی اگر متن ما و توضیحاتی که گفتیم را دنبال کرده باشید و اطلاعاتی که از سایبرپانک ۲۰۲۰ دادیم در ذهن‌تان مانده باشد، می‌دانید که باید با ساخت یک شخصیت شروع کنیم. سایبرپانک ۲۰۷۷ این انتخاب را مقابل شما می‌گذارد تا از بین شخصیت زن و مرد، یکی را انتخاب کنید. سپس نوبت به شخصی‌سازی این کاراکتر می‌رسد. می‌توانید نوع چهره و مشخصه‌های صورت مثل شکل بینی و چشم را خودتان شخصی‌سازی کنید. مدل مو و زخم و خالکوبی را هم خودتان انتخاب می‌کنید.
بازی می‌گذارد تا پیش‌زمینه‌ی داستانی شخصیت‌تان را بسازید. سه سوال از شما پرسیده می‌شود. یک سوال از قهرمان کودکی شخصیت شما می‌پرسد، سوال بعدی از اتفاق تاثیرگذار زندگی او، و نهایتا هم باید به بازی بگویید که چرا شخصیت شما به شهر «نایت سیتی» آمده است. در دمویی که دیده‌ایم، برای هر سوال سه پاسخ در نظر گرفته شده است؛ یعنی در حال حاضر می‌توانید ۲۷ پیش‌زمینه‌ی داستانی برای شخصیت خود انتخاب کنید که هر کدام بدون شک منجر به اتفاقات متفاوتی در طول بازی خواهند شد. فقط نمی‌دانیم تاثیر هر پاسخ چقدر است و چقدر داستان بازی شعبه می‌گیرد. اگر به اندازه‌ی ویچر ۳ هم حق انتخاب داشته باشیم، از سرمان زیادی است، ولی به نظر می‌رسد سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ می‌خواهند پای خود را از ساخته‌ی قبلی‌شان فراتر بگذارند.
برخلاف سایبرپانک ۲۰۲۰ در این بازی ویدیویی محدود به انتخاب یک کلاس نیستید؛ بلکه امکان کسب تمام توانایی‌ها و مهارت‌ها کلاس‌های مختلف را دارید. البته نه همه با هم، بلکه می‌توانید برای مثال با انتخاب یک مهارت از کلاس سولو و یک مهارت از کلاس نت‌رانر شخصیتی مختص خودتان داشته باشید.
کمی بیشتر از ساختار بازی بگوییم. سایبرپانک ۲۰۷۷ یک نقش‌آفرینی اول شخص است. برخلاف مجموعه بازی‌های ویچر، محیط مقابل‌مان یک دشت بزرگ و سلاحی هم که به دست گرفته‌ایم یک شمشیر نیست. بلکه در این بازی با راهروهای باریک، خانه‌های کوچک در برج‌های بزرگ و سلاح‌های گرم طرف هستیم. این موضوع، در کنار تمایل سازندگان بازی به ساخت یک نقش‌آفرینی که غرق آن می‌شوید، منجر به انتخاب زاویه‌ی دوربین اول شخص برای سایبرپانک ۲۰۷۷ شده است؛ تصمیمی که با توجه به حجم جزییات محیط و ساختار بازی، بسیار عاقلانه به نظر می‌رسد.
بازی سیستمی جدید برای چگونگی تعامل با دنیای بازی و شخصیت‌های داخل آن دارد؛ سیستمی که حول زاویه‌ی دید اول شخص طراحی شده است. سایبرپانک ۲۰۷۷ حتی برای لحظه‌ای کنترل را از شما نمی‌گیرد و در همه حال، چه در مبارزات و چه در دیالوگ‌ها، می‌توانید مستقیما با عناصر مختلفی تعامل داشته باشید. تا به امروز عادت کرده بودیم وقتی در یک نقش‌آفرینی مکالمه با شخصی را شروع می‌کنیم، اساسا دسته را به زمین بگذاریم، ولی به هنگام بازی کردن سایبرپانک ۲۰۷۷ همه چیز همیشه در حال حرکت و جریان است.
شهر نایت سیتی از چند منطقه تشکیل شده که هر کدام، سبک و سیاق ظاهری و افراد مخصوص به خود را دارند. می‌توانید در شهر بازی با استفاده از یک خودرو حرکت کنید. البته هر بازی که خودرو و خیابان دارد و می‌توانید در شهر پیاده هم گشت و گذار کنید، جی‌تی‌ای نیست. از نظر ساختاری، بهتر است سایبرپانک ۲۰۷۷ را به یک دوس اکس (Deus Ex) تشبیه کنید که بزرگتر است و بین مناطق آن با یک خودرو حرکت می‌کنید.
چیزی که شاید بیش از همه چیز توجه‌مان را به خود جلب کرده، دنیای پرجزییات بازی است. شهر بازی آن‌قدر جزییات دارد که باورمان نمی‌شود استودیوی سی‌دی پراجکت بتواند چیزی که نشان‌مان داده را در نسخه‌ی نهایی حفظ و روی کنسول‌های نسل فعلی اجرا کند. حجم جزییات محیط به تنهایی هوش از سرمان پرانده است حتی بدون اینکه بخواهیم به آن همه اتفاق که در یک لحظه در محیط می‌افتد توجه کنیم. همه‌ی این جزییات را هم به لطف زاویه‌ی دید اول شخص است که می‌بینیم و درک می‌کنیم.
مثل بازی‌های قبلی سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷، می‌توانید انتظار داشته باشید که نحوه‌ی رفتار شما با دنیای بازی، روی اتفاقاتی که می‌افتند تاثیر بگذارد. این بار فقط هم انتخاب‌های شما نیستند، بلکه حتی ظاهر شما هم روی چگونگی برخورد با شخصیت شما تاثیر می‌گذارد. لباسی که می‌پوشید، ممکن است به مذاق گروهی خوش بیاید و بتوانید با آن‌ها صحبت کنید و هم‌چنین برعکس.
شهر بازی آن‌قدر جزییات دارد که باورمان نمی‌شود استودیوی سی‌دی پراجکت بتواند چیزی که نشان‌مان داده را در نسخه‌ی نهایی حفظ کند.
کمی درباره‌ی سیستم مبارزه‌ی بازی صحبت کنیم. بازی یک اکشن اول شخص است. البته نه یک اکشن اول شخص بی‌کله که در آن جلو می‌روید و تیر می‌زنید. قرار است حجم زیادی قابلیت و سلاح و تجهیزات مختلف در اختیار شما قرار داده شود. اینکه چگونه می‌توانید با صحبت‌های خود یک مبارزه را دور بزنید به جای خود، در بازی می‌توانید هم‌چنین آن‌طور که می‌خواهید مبارزت را پیش ببرید؛ چه به صورت مخفی‌کاری و چه اکشن محض.
در دموی نمایش داده شده، سلاح‌هایی معمول مثل یک کلت کمری و یک شات‌گان را دیدیم، ولی بازی سلاح‌هایی پیشرفته هم داشت؛ مثل یک مسلسل که گلوله‌های آن، هدف را دنبال و در هر حالتی به آن برخورد می‌کردند.
در کنار مبارزات، هم‌چنین اگر شخصیت شما توانایی هک کردن داشته باشد، می‌تواند کنترل سیستم‌های مختلف یک منطقه را به دست بگیرد یا ارتباط دشمنان با یکدیگر را بهم بریزد.
چیزی که از گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ نشان‌مان داده شده، کمال نقش‌آفرینی‌هایی مثل قسمت دوس اکس است؛ آن هم زودتر از زمانی که تصورش را می‌کردیم.
بارگذاری این حجم از سایبرپانک طول خواهد کشید
سایبرپانک ۲۰۷۷ در حال حاضر تاریخ عرضه‌ی مشخصی ندارد. شنیده‌ایم که ساخت نسخه‌ی اولیه‌ی بازی در سی‌دی پراجکت به پایان رسیده؛ یعنی یک نسخه از آن را در استودیو دارند که می‌توانند آن را از ابتدا تا انتها بازی کنند. با این حال، کار بر و بچه‌های سی‌دی پراجکت تازه شروع می‌شود؛ مخصوصا اگر قرار است آن حجم از پرداخت و جزییاتی که در دموی نمایشی بازی دیده‌ایم، از ابتدا تا انتها و در تمام بخش‌های آن وجود داشته باشد.
فعلا سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ حاضر نیستند تا اطلاعات بیشتری از بازی در اختیارمان بگذارند و ما هم با این موضوع مشکلی نداریم. آن چه از بازی نشان‌مان داده‌اند، از وسعت پروژه‌ای که در دست دارند به ما می‌گوید. بهترین کار این است که به سازندگان بازی به اندازه‌ی کافی زمان دهیم و از آن‌ها بخواهیم که سر فرصت، روی آن کار کنند.
با تمام این اوصاف، چیزی که از سایبرپانک ۲۰۷۷ دیده‌ایم بسیار هیجان زده‌مان کرده است. به نظر می‌رسد که با یکی از بهترین ساخته‌های صنعت بازی‌های ویدیویی طرف باشیم.
فعلا صبر می‌کنیم و در این میان، هر از گاهی به بهترین ساخته‌های این سبک دوباره سر می‌زنیم تا هر چه بیشتر خودمان را برای چند صد ساعت زندگی در دنیایی سایبرپانک آماده کنیم.
نام بازی: Cyberpunk 2077
تهیه کننده: CD Projekt
سازنده: CD Projekt RED
سبک: نقش‌آفرینی اکشن
پلتفرم: PS4، Xbox One، PC
تاریخ انتشار: نامشخص
منبع: دیجی کالا
ارسال نظر