افزایش دمای کشور بین ۲ تا ۶ درجه تا سال ۲۰۹۰

صادق ضیائیان چهارشنبه در همایش ملی مدیریت منابع آب و سازگاری با خشکسالی در سالن همایش سازمان آب و برق خوزستان، پیش بینی‌های هواشناسی را شامل پیش بینی اقلیمی برای دهه‌های آینده و پیش بینی‌های بلندمدت ماهانه و فصلی عنوان کرد و گفت: با توجه به تاثیر انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بر افزایش دما، در صورت ادامه وضعیت فعلی انتشار این گاز‌ها شاهد بدترین شرایط دمایی خواهیم بود، اما در صورت کاهش انتشار گازها، روند افزایش دما کندتر می‌شود.

وی با اشاره به پیش بینی سناریو‌های اقلیمی برای دهه‌های آینده کشور، اظهار داشت: در بدبینانه‌ترین حالت، در صورتی که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای افزایش یابد، دما در اغلب نقاط کشور ۶ درجه افزایش می‌یابد که ۲ برابر نرم جهانی است.

ضیائیان افزود: در خوشبینانه‌ترین حالت، در صورتی که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای افزایش نیابد و محدود شود، دمای کشور ۲ درجه سانتیگراد بیشتر می‌شود.

همچنین وی اضافه کرد: در بدبینانه‌ترین حالت، بارش‌های کشور تا سال ۲۰۹۰ حدود ۲۰ درصد کاهش می‌یابد.

ضیائیان با اشاره به پیامد‌های تغییر اقلیم در خوزستان، تصریح کرد: بیشترین کاهش بارندگی برای منطقه زاگرس و شرق کشور و بیشترین افزایش دما نیز برای همین مناطق پیش بینی شده است که زاگرس سرمنشاء آب‌های خوزستان است.

وی در ادامه گفت: افزایش یک درجه‌ای دما در جهان برای سال‌های آینده پیش بینی شده، به این معنی که تعداد دفعات وقوع حداکثر دما بیشتر شده و به تبع آن شاهد افزایش پدیده‌های مخرب جوی نیز خواهیم بود.

ضیائیان پدیده تغییر اقلیم در کشور را یادآور شد و با بیان اینکه از نیم قرن پیش تا کنون در هر دهه ۲۰ میلیمتر از بارش‌ها کاهش یافته است، افزود: در دهه ۴۰ متوسط بارش‌ها ۲۷۰ میلیمتر بوده که ۳۰ سال پیش به ۲۳۰ میلیمتر و ۱۰ سال پیش به ۲۱۰ میلیمتر کاهش یافته است.

وی شاخص‌های منابع آب را نشان دهنده کاهش این منابع از سال ۸۰ تا کنون دانست و اظهار داشت: افزایش دما و کاهش بارش در حالی اتفاق افتاده که روند تبخیر نیز رشد داشته است.

ضیائیان در ادامه با بیان اینکه همه خوزستان در سال گذشته درگیر خشکسالی بوده است گفت: بررسی‌های یک دوره ۱۰ ساله نشان می‌دهد که ۴۸ درصد از مساحت خوزستان، خشکسالی بسیار شدید و ۵۱ درصد مساحت آن را خشکسالی شدید دربرگرفته است.

وی همچنین گفت: پیش بینی‌ها نشان می‌دهد که بارش‌های پاییز امسال نرمال خواهد بود، اما با توجه به خشکسالی‌های متوالی و کاهش منابع آب در خوزستان، این بارش‌ها به هیچ عنوان کمبود آب در خوزستان را جبران نمی‌کند.

عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در ادامه این نشست گفت: ساخت بند‌های خاکی و جاده، عامل ایجاد کانون‌های بحرانی گرد و خاک در جنوب و جنوب شرق اهواز است.

احمد لندی افزود: این بند‌های خاکی در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ توسط اداره کل منابع طبیعی در حوزه رودخانه کوپال احداث شده است، همچنین دستکاری‌های انسانی در حوزه رودخانه زهره نیز، کانون‌های گرد و غبار را شکل داده است.

بر اساس این گزارش، اداره کل منابع طبیعی خوزستان، متولی اجرای طرح مهار کانون‌های گرد و غبار است.
وی اضافه کرد: در این منطقه ۲ تالاب محلی موسوم به «هور شریفیه» و «هور منصوره» که به کانون گرد و خاک تبدیل شده اند که برای مهار آن طرح آبرسانی و مرطوب سازی اجرا شده است.

لندی با اشاره به دیگر کانون‌های بحرانی گرد و خاک خوزستان اظهار داشت: تصاویر ماهواره‌ای از تالاب هورالعظیم در فاصله سال‌های ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۷ نیز تغییرات این تالاب و روند خشک شدن و تبدیل شدن آن به کانون گرد و غبار را نشان می‌دهد.

مشاور استاندار خوزستان، همچنین گرد و غبار را از مهمترین آلاینده‌های هوا دانست که شرایط اقلیمی و خصوصیات خاک منطقه عامل شکل گیری آن است.

به گفته وی، اهواز به دلیل شدت پدیده گرد و غبار از سوی سازمان جهانی بهداشت به عنوان آلوده‌ترین شهر دنیا معرفی شده است.