تریبونهای نماز جمعه یکطرفه است؟
پارسینه: انتقاد از عملکرد دولت یک پای ثابت خطبههای نماز جمعه در سراسر کشور شده است.
با این حال این تنها امامان جمعه نیستند که هر هفته انتقاداتی را علیه دولتمردان مطرح میکنند؛ علاوه بر آنها سخنرانان پیش از خطبهها هم به هر بهانه وارد یا ناواردی اعضای کابینه و سیاستهای دولت را آماج تندترین انتقادها و گاه تخریبها میکنند. چنان که روز گذشته علاوه بر سخنان انتقادی آیتالله علمالهدی امام جمعه مشهد، در تهران هم محمدحسین صفار هرندی در سخنان پیش از خطبهها اگر چه از دستاوردهای 9 دی گفت اما دولت را نیز بی نصیب نگذاشت و گفت: «متأسفانه امروز میبینیم آقایان میگویند قرار نبود مشکل اقتصادی با برجام حل شود و مسائل اقتصادی فعلی ربطی به برجام ندارد؛ این نوعی تو روی مردم ایستادن و به تمسخر گرفتن آنها است...» پاسخ به این انتقادات مجالی دیگر میطلبد اگر چه بارها و بارها پاسخ داده شده و مدعیان را بنایی بر شنیدن و قانع شدن نیست.
اما نکته قابل تأمل، عملکرد ستاد نماز جمعه است که گویی در چینش سخنرانان پیش از خطبهها حضور منتقدان دولت را اگر نگوییم تنها معیار انتخاب که حداقل یکی از مهمترین ملاکها قرار داده است. دولت و شخص رئیس جمهوری بارها بر ضرورت و اهمیت نقد سخن گفتهاند و حرف حساب این نوشتار هم پرسش از چرایی این نقدها در خطبههای نماز جمعه نیست. اما عرف و عقل و شرع و قانون هم تصریح دارند که فرصتی هم برای نقد شونده ها مقرر شود تا تریبونهای مهم نماز جمعه از حالت یکصدایی خارج شوند و هم حقی از کسی ضایع نشود. حال آنکه گویی سهم مسئولان دولتی از تریبونهای نماز جمعه تنها به هفته دولت محدود شده و حتی برای پاسخ به انبوه نقدها و تخریبهایی که از این تریبونها روانه دولت میشود هم کسی دعوت نمیشود.
سالهاست که این تریبون ها به وظیفه ذاتی خود دیگر عمل نمی کنند و در خدمت جناح خاص و جنگ های قدرت و تسویه حسابهای سیاسی خود هستند. در کل دیگر مردمی به کلمه واقعی نیستند...............
برای همین است که در طول این چهل سال انقلاب با توجه به رشد جمعیت تعداد افرادی که به نماز جمعه میروند روند کاهشی داشته است