پروژه حذف فردوسی پور و مخاطبی که از دست می رود

مدیران جوان شبکه سه که تمام انرژی شان را صرف تولیداتی چون «دید در شب» کرده اند و بی آنکه احتمالا تا ابد فرصتی به آنها که متهم شده اند_از وزیر امور خارجه تا ده‌ها اسمی که در پربیننده ترین شبکه سیما اسم‌شان آورده شد_داده شود، سرخوش هستند از یک نظرسنجی ۴۰۴ نفره تلفنی. آماری که بر اساسش می‌گویند حالا خورشید، خندوانه و برنده باش بالاتر از ۹۰ قرار گرفته اند. ۹۰ که تقریبا از ابتدای دی ماه در کنداکتور پخش سیما هم نبوده است.

آنچه اما بالاتر از این گفته ها باید برای فروغی و دوستانش بررسی شود، این است که چرا برنامه مهم شان با مجری جوان و با انگیزه‌اش حتی به اندازه جواد خیابانی ضریب نفوذ پیدا نکرده و تکه هایش دست به دست نمی شوند؟

آیا این مشکل تنها ازمیثاقی است؟

میثاقی که خودش سال‌ها شاگرد اول سیستم کاری فردوسی‌پور بود ، چرا حالا نتوانسته در رقابت با برنامه شبکه ورزش که به گفته فروغی زیر شبکه شبکه سوم سیماست ، برنامه‌هایش دست به دست بشود. با اینکه آنها حق پخش بازی های تیم ملی ایران را هم ندارند؟ همین دوشنبه شب شاید آخرین کار جالب برنامه جواد خیابانی پخش شد. برنامه ای که اتفاقا از همین جنگ های سنتی دهه هفتادی همه دور هم خوش هستند، رسانه ملی است و با گریه های جواد خیابانی بیشترین تلاشش را برای احساسی کردن مخاطبان خرج می کند و یا حتی با نمونه هایی از مصاحبه مهدی توتونچی با مهدی مهدوی کیا روی آنتن می رود که سوژه شبکه های اجتماعی هم می شود.

ولی همین برنامه از روزهای نخست با ماجرای حسین کلانی و کراواتش، حرف های جالب کاپیتان کیا از دبی یا گزارش های جذابش مثل این پیگیری سوژه و یافتن دختر و پسر کوچکی که در بازی ایران و یمن یک بار چیپس خوردند و تلویزیون ما ۱۰۰ باری چیپس خوردن شان را نشان داد تا همه نگران سلامتی شان باشیم.

یا گریه های جواد برای ایران و در نقد رفتارهای کی روش و برانکو توانسته وایرال شود و دست به دست شود . اتفاقی که حالا هر روزصبح برنامه حالا خورشید برای شبکه سه انجامش می دهد.

این اتفاق چرا برای ۲۰۱۹ میثاقی نیفتاده؟ بخشی از دلیلش البته بر می گردد به نوع کار محمدحسین در استودیوی تهران. او عادت داده شده در این چندسال به سوژه های عامه پسند و استناد به کلیپ های حماسی پرتعلیق. یعنی با بازیگران سینما سمت ستاره بازی می رود یا متن های خیلی جذاب را که تیمش می نویسند، تبدیل به ویدئوهای قشنگ می کند. این ها اما هیچ کدام موجی راه نمی اندازند. همه آیتم های قشنگ هستند. حتی مسابقه اطلاعات عمومی ملی پوشان که نشان داد آنها هیچ چیزی را بلد نیستند! مردم احتمالا به کم اطلاعی شان خندیدند اما حاصلش باز حس رضایت نبود چون قرار نیست ملی‌پوشانی که امید به قهرمانی شان دارند را در این حال و روز ببینند.

مشکل بزرگتر اما آیتم های ارسالی شان است از دبی. کدام مصاحبه خوب؟ کدام گزارش اجتماعی، فنی یا تحلیلی خوب در این برنامه پخش شده که بخواهد دست به دست هم بچرخد؟ فاجعه این است که ادامه این روند جایگاه و عادت مردم به تماشای برنامه های خوب ورزشی از شبکه ۳ را فراموش می کند. چیزی که بعید است یکی مثل فروغی خواهانش باشد.

این دیگر مسئله بودن یا نبودن فردوسی پور نیست که اصلا قرار نیست همه چیز در رسانه ملی ‌ و بخش ورزش به این مجری ختم شود و قطعا میثاقی لایق ترین فرد برای داشتن برنامه ای چون ۲۰۱۹ است اما آیا برایش یک اتاق فکر برای طراحی سوژه تهیه شده یا او را انداخته اند وسط یک رقابت نابرابر که تیم اعزامی اش به ابوظبی هم هیچ خروجی چشمگیری نمی فرستد!