خروج از ناتو؛ نگرانی مشاوران ترامپ از زمزمه‌های تازه رئیس جمهور

به گزارش «پارسینه»، مقام‌های ارشد دولتی به نیویورک تایمز خبر داده‌اند که دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا چند بار اعلام کرده که بنا دارد از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) خارج شود. ترامپ سال گذشته نیز به احتمال خروج از ناتو اشاره کرده بود، اما خیلی‌ها این سخن او را تهدید و ترغیب کشور‌های دیگر از سوی وی برای پرداخت بودجه دفاعی قلمداد کرده بودند.

خروج از پیمان‌های بین‌المللی برای ترامپ تبدیل به یک رویه شده است. چنانچه او پیش از این از توافق هسته‌ای با ایران، موافقت‌نامه محیط زیستی پاریس، پیمان یونسکو و پیمان تجارت آسیا و اقیانوس آرام نیز خارج شده بود. او همچنین همکاری نظامی آمریکا با ژاپن و کره جنوبی را نیز زیر سوال برده و به تازگی نیز از خروج نیرو‌های نظامی آمریکا از سوریه و عراق خبر داده بود.

ترامپ در آستانه نشست ناتو در بروکسل رهبران کشور‌های عضو ناتو را تهدید کرده بود که اگر کشور‌های عضو این سازمان سهم بودجه خود را افزایش ندهند، آمریکا ممکن است به زودی در باقی ماندن در این اتحاد نظامی تجدیدنظر کند. حالا گویا زمزمه‌های خروج آمریکا از ناتو به روایت مقام‌های دولتی این کشور جدی‌تر شده است.

خروج از ناتو برای پوتین جایزه قرن است

البته ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه از جمله آن‌هایی است که از شنیدن این خبر خوشحال خواهد شد چنانچه این پیمان میان کشور‌های اروپایی، آمریکا و کانادا تا به اینجای کار ۷۰ سال است جلوی ستیز و جنگ طلبی شوروی سابق و روسیه را گرفته است. هرچند با وجود ناتو، روسیه در گرجستان مداخله و شبه جزیره کریمه اوکراین را ضمیمه خاک خود کرد. روسیه مخالف سرسخت پیوستن گرجستان به ناتو است.

در گزارشی که به دستور اتحادیه اروپا دربارهٔ جنگ گرجستان و روسیه تهیه شد، گرجستان در شروع جنگ با گلوله‌باران اوستیای جنوبی در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸ میلادی مقصر شناخته شد.

دریادار استاوریدیس در مورد خشنودی روسیه درباره چنین احتمالی گفته «حتی سخن گفتن درباره خروج آمریکا از ناتو برای پوتین به مثابه هدیه قرن خواهد بود چه رسد به اینکه این مساله محقق شود.» سال گذشته نیز رییس جمهوری آمریکا پیشنهادی داد که برابر با از بین رفتن ناتو بود؛ یعنی خروج آمریکا از این پیمان.

ناتو تهدیدی برای روسیه

مقام‌های امنیت ملی آمریکا بر این باور هستند که روسیه تلاش دارد تا بتواند هر طور که شده همکاری میان آمریکا و اروپا را با چالش مواجه کند. روسیه همواره ناتو را تهدیدی برای خود می‌داند.

رسانه‌های آمریکایی از زمان انتخاب ترامپ به حاشیه‌هایی مبنی بر دخالت روسیه در انتخابات آمریکا اشاره کرده‌اند و این موضوع کماکان در دست بررسی است.

اعضای ناتو در بیانیه پایانی نشست بروکسل (۲۰۱۸) از تحرکات نظامی روسیه در مرز‌های ناتو و حضور نظامی کرملین در شرق اوکراین ابراز نگرانی کرده بودند.

شوخی‌‍ای که جدی می‌شود

مقام‌های ارشد دولتی به نیویورک تایمز خبر داده اند که در سال ۲۰۱۸ ترامپ بار‌ها به صورت خصوصی خبر داده که بنا دارد از پیمان ناتو خارج شود.

اشاره ترامپ به خروج از ناتو نخست از سوی سیاستمداران به عنوان یک تهدید غیر جدی مطرح شد، اما حالا با توجه به دیگر تصمیم‌های ترامپ این نگرانی به وجود آمده که او بخواهد خروج از ناتو را به واقعیت تبدیل کند.

مقام‌های کنونی و پیشین دولتی که مدافع حضور آمریکا در پیمان ناتو هستند اعلام نگرانی کرده‌اند که پرداخت هزینه‌های نظامی کشور‌های عضو ناتو کماکان از آنچه ترامپ در نظر داشته کمتر است. همین مساله مقام‌های ارشد دولت آمریکا را نگران کرده که شاید ترامپ بخواهد تصمیم خود در خروج از ناتو را اجرایی کند.

جشن ۷۰ سالگی ناتو در واشنگتن نخواهد بود

ناتو برنامه ریزی کرده بود تا سالگرد ۷۰ سالگی اش را در واشنگتن جشن بگیرد، مانند جشن ۵۰ سالگی ناتو که به میزبانی بیل کلینتون سال ۱۹۹۹ در آمریکا برگزار شد. اما گردهمایی امسال ناتو به حضور رهبران سیاسی کشور‌ها در سطح وزیر امور خارجه کاهش یافت. چنانچه برخی دیپلمات‌ها نگران این بودند که ترامپ بخواهد از نشست واشنگتن برای حمله به متحدانش استفاده کند. به این ترتیب رهبران ناتو در تلاش اند تا پایان سال ۲۰۱۹ با یکدیگر دیداری داشته باشند، اما نه در واشنگتن.

همه باید سهم دفاعی خود را بپردازند

آمریکا پیش از برگزاری نشست ناتو در بروکسل در سال ۲۰۱۸ در مذاکره با رهبران سیاسی عضو ناتو هشدار داده بود که آن‌ها باید بودجه نظامی خود را افزایش داده و تاکید کرده بود که آمریکا نمی‌خواهد سهم آن‌ها را در بودجه نظامی بپردازد. در این میان ترامپ بیش از همه آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان را نشانه گرفته بود. او خطاب به مرکل گفته بود «وقتی آلمان از رونق اقتصادی خوبی برخوردار است، این قابل تحمل نیست که ایالات متحده هزینه دفاع از آن را بپردازد» و در ادامه نیز تاکید کرده بود که «همه باید سهم خود را به طور برابر پرداخت کنند.»