مطبوعات سال بعد از نفس می‌افتند!

حسین عبداللهی بیان کرد: سال ۹۷ به دلیل مشکلات اقتصادی که وجود داشت و گریبان روزنامه‌های مکتوب را گرفت، روزنامه‌ها به جایی رسیدند که در ماه‌های پایانی سال به حالت اغما رفتند. مشکلات اقتصادی چند برابر شده و افزایش قیمت‌ها و نبود کاغذ مشاهده شد.

او با بیان اینکه متأسفانه ضرورت مقابله با مشکلات را در نظر نگرفته‌ایم، ادامه داد: وقتی شرایط اقتصادی نامناسب می‌شود، اولویت‌بندی شکل می‌گیرد؛ بنابراین اولویت‌ها باعث می‌شود که سبد رسانه‌ای در اولویت قرار نگیرد؛ در حالی که رسانه در اطلاع‌رسانی و تحلیل، حکم اکسیژن را دارد.

این مدیر مسئول با اشاره به ظهور شبکه‌های اجتماعی و تأثیر بر رسانه‌ها گفت: هر چند که کار ویژه رسانه‌ها با ظهور شبکه‌های اجتماعی تغییر کرده و تأثیراتی بر روی آن گذاشته است اما ذائقه فرهنگی مردم و عاداتی که مخاطبان به تهیه روزنامه دارند باعث می‌شود که همچنان مخاطب داشته باشد.

عبداللهی اظهار کرد: مساله اقتصادی مطبوعات میسر نشد تا جایی که بسیاری از روزنامه‌ها مجبور شدند تعداد صفحات خود را کاهش دهند. در واقع روزنامه‌هایی که انتشار سراسری دارند، انگشت شمار هستند اما لیست مجوزهای وزارت ارشاد حدود ۳۰۰ روزنامه است که نمی‌دانم کجا منتشر می‌شوند چون چاپخانه‌ای نداریم که این تعداد را منتشر کند.

او ادامه داد: بی‌تفاوتی مسئولان نسبت به مسائل مطبوعات باعث شده مطبوعات در حالتی قرار بگیرند که امیدی به آینده آنها وجود ندارد و برای مشکل هم هیچ استراتژی وجود ندارند.

مدیرمسئول روزنامه «آرمان امروز» بیان کرد: وزارت ارشاد در عرصه مطبوعات مسئول است اما اقدام مؤثری انجام نداده و مسئولان رسانه ناراضی‌اند؛ البته فقط وزارت ارشاد در این راستا مسئولیت ندارد. همچنین جلساتی با دولتی‌ها برگزار شده و نامه به رئیس جمهور داده‌اند تا مشکل حل شود.

عبداللهی گفت: قیمت جوهر، زینک و کاغذ به شکلی است که روزنامه‌ای نمی‌تواند ادامه دهد. دولت باید قواعد اصلی درباره رسانه مکتوب را روشن کند و رسانه‌ها به مدیریت راهبردی نیاز دارند اما هنوز معاون مطبوعاتی نداریم؛ بنابراین لازم است برای انتخاب آن زود اقدام شود. اگر به این مساله که رسانه وسیله‌ای برای آگاهی‌بخشی و پیشرفت و تعالی کشور است و در دهکده جهانی حرف اول را می‌زند، اعتقاد داشته باشیم باید بپرسیم که می‌خواهیم رسانه سرپا باشد یا نه؟ سرپا ماندن رسانه مستلزم این است که دولت استراتژی رسانه‌ای داشته باشد. رسانه‌هایی که برای دولت است هزینه زیادی صرف می‌کنند اما اثرگذاری کمی دارند. زمانی که مطبوعات خودمان فعالیت نکنند و توانایی کمی داشته باشند مردم به دنبال تحلیل‌هایی می‌روند که مانند رسانه‌های داخلی دلسوزانه نیست.

او بیان کرد: رسانه و مطبوعات مانند اکسیژن اهمیت دارند و اگر آن‌ها را از جامعه بگیرید، جامعه هم پژمرده می‌شود. سبک اطلاع‌رسانی اگر برای داخل نباشد از یک جایی به بعد دیگر دلسوزانه نیست و اطلاع‌رسانی نادرست صورت می‌گیرد. همچنین منافع ملی و امنیت را مورد هدف قرار می‌دهند؛ البته هیچ مسئولی قبول نمی‌کند که این اتفاق بیفتد. همچنین همه می‌دانند مشکل چیست اما اقدام عملی همراه تدبیر و امید را مشاهده نکردیم.