ضربانساز بدون باتری، با موفقیت روی خوکها آزمایش شد
پارسینه: پژوهشگران آمریکایی، یک ضربانساز بدون باتری را با موفقیت روی خوکها آزمایش کردند.
پژوهشگران "مؤسسه فناوری جورجیا" (GT) توانستند یک دستگاه تنظیمکننده ضربان قلب بدون باتری که نیروی خود را از ضربان قلب به دست میآورد، با موفقیت روی خوکها آزمایش کنند. این دستگاه، از یک تولیدکننده انرژی موسوم به "iTENG" استفاده میکند که دور قلب پیچیده میشود و از حرکات قلب، الکتریسیته تولید میکند.
iTENG از دو لایه تشکیل شده که توسط یک پوشش اسفنج مانند از هم جدا شدهاند. این پوشش میتواند با هر بار ضربان قلب در طول پمپاژ، الکترونها را محبوس کند.
ابزار تنظیمکننده ضربان قلب، طوری طراحی شدهاند که بتوانند ضربان نامنظم قلب انسان را اصلاح کنند. عمر مفید باتری این ابزار، معمولاً به ۱۵ سال میرسد، اما به میزان استفاده از ابزار نیز بستگی دارد.
"ژونگ لین وانگ" (Zhong Lin Wang)، از پژوهشگران مؤسسه فناوری جورجیا گفت: میلیونها بیمار، به "ابزار الکترونیکی پزشکی قابل کاشت در بافت" (IMED) نیاز دارند تا از تشخیص و درمان درست بهرهمند شوند، اما باتریهای به کار رفته در این ابزار، معمولاً بزرگ و سفت هستند و عمر مفید کمی دارند.
وانگ و همکارانش در آزمایشهای خود دریافتند انرژی که از قلب به دست آوردند، بیشتر از انرژی مورد نیاز برای یک ضربانساز انسانی است. آنها به این دلیل خوکها را در آزمایش به کار گرفتند که قلب آنها، به اندازه قلب انسان است.
"تیم چیکو" (Tim Chico)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نتایج این پژوهش، امیدوارکننده هستند، اما پیش از به کار رفتن در انسانها، باید مورد بررسی بیشتری قرار بگیرند. این ابزار باید طی جراحی، در اطراف قلب قرار بگیرد؛ در نتیجه نسبت به ضربانسازهای کنونی، تهاجمیتر است. به همین دلیل، ما ترجیح میدهیم که ابتدا آن را به صورت آزمایشی به کار بگیریم و از عضلات دیگری برای تأمین نیروی آن استفاده کنیم.
این ضربانساز جدید در صورت موفقیت میتواند جایگزین ابزاری شود که به باتری نیاز دارند و طول عمر و کیفیت بیشتری داشته باشد.
iTENG از دو لایه تشکیل شده که توسط یک پوشش اسفنج مانند از هم جدا شدهاند. این پوشش میتواند با هر بار ضربان قلب در طول پمپاژ، الکترونها را محبوس کند.
ابزار تنظیمکننده ضربان قلب، طوری طراحی شدهاند که بتوانند ضربان نامنظم قلب انسان را اصلاح کنند. عمر مفید باتری این ابزار، معمولاً به ۱۵ سال میرسد، اما به میزان استفاده از ابزار نیز بستگی دارد.
"ژونگ لین وانگ" (Zhong Lin Wang)، از پژوهشگران مؤسسه فناوری جورجیا گفت: میلیونها بیمار، به "ابزار الکترونیکی پزشکی قابل کاشت در بافت" (IMED) نیاز دارند تا از تشخیص و درمان درست بهرهمند شوند، اما باتریهای به کار رفته در این ابزار، معمولاً بزرگ و سفت هستند و عمر مفید کمی دارند.
وانگ و همکارانش در آزمایشهای خود دریافتند انرژی که از قلب به دست آوردند، بیشتر از انرژی مورد نیاز برای یک ضربانساز انسانی است. آنها به این دلیل خوکها را در آزمایش به کار گرفتند که قلب آنها، به اندازه قلب انسان است.
"تیم چیکو" (Tim Chico)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نتایج این پژوهش، امیدوارکننده هستند، اما پیش از به کار رفتن در انسانها، باید مورد بررسی بیشتری قرار بگیرند. این ابزار باید طی جراحی، در اطراف قلب قرار بگیرد؛ در نتیجه نسبت به ضربانسازهای کنونی، تهاجمیتر است. به همین دلیل، ما ترجیح میدهیم که ابتدا آن را به صورت آزمایشی به کار بگیریم و از عضلات دیگری برای تأمین نیروی آن استفاده کنیم.
این ضربانساز جدید در صورت موفقیت میتواند جایگزین ابزاری شود که به باتری نیاز دارند و طول عمر و کیفیت بیشتری داشته باشد.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر