.svg)
خوش بین باشید تا خوش زندگی کنید
پارسینه: خوش بینی پیش و بیش از آنکه یک امر هیجانی و احساسی باشد نوعی نگرش انسان است به خود و محیط. هر یک از نگرش های خوش بینی یا بدبینی بر خود انسان و نوع زندگی او تاثیر می گذارد. انسان های خوش بین از سلامت جسمانی و روانی بیشتری برخوردارند، از زندگی رضایت بیشتری دارند، با دیگران سازگارترند، به زندگی امید بیشتری دارند و در رویارویی با تنش های زندگی سازگاری بیشتری از خود نشان می دهند.
خوش بینی پیش و بیش از آنکه یک امر هیجانی و احساسی باشد نوعی نگرش انسان است به خود و محیط. هر یک از نگرش‌های خوش بینی یا بدبینی بر خود انسان و نوع زندگی او تاثیر می‌گذارد. انسان‌های خوش بین از سلامت جسمانی و روانی بیشتری برخوردارند، از زندگی رضایت بیشتری دارند، با دیگران سازگارترند، به زندگی امید بیشتری دارند و در رویارویی با تنش‌های زندگی سازگاری بیشتری از خود نشان می‌دهند.
همچنین رابطه مستقیمی بین خوش بینی و سلامت روان وجود دارد. به این معنا که خوش بینی امنیت روانی فرد را (که یکی از نیاز‌های اساسی است) افزایش می‌دهد و هر چه امنیت روانی بیشتر شود سلامت روان تضمین شده‌تر است. ناگفته پیداست که سلامت روان هم به نوبه خود منجر به سلامت رفتار و بروز رفتار‌های مناسب در مواجهه با دیگران می‌شود.
قطعاً یکی از اشتباهات بزرگ انسان در زندگی می‌تواند بدبینی باشد. لازم است از خود بپرسیم که آیا براستی قرارگرفتن در وضعیت بدبینی حال و روز ما را از اینکه هستیم بهتر می‌کند؟ اگر بهتر می‌کند پس بهتر است که بدبین باشیم.
نکته دیگر اینکه مثبت اندیشی و خوش بینی به معنای ساده لوحی یا بی تفاوتی نسبت به بدی ها، نواقص، کژی‌ها و ناهنجاری‌ها نیست. خوش بینی حماقت نیست، بلکه خوش بینی همانا دیدن واقعیت ها، به انضمام باور و عزم به برنامه ریزی و اقدام مثبت و امیدوارانه برای راست کردن کژی‌ها و ترمیم کاستی‌ها و اصلاح ناهنجاری‌ها است. اساساً تفاوت خوش بینی و بدبینی، تفاوت فعایت و انفعال است. انسان خوش بین فعالانه، پرتلاش و امیدوار مسیر زندگی را می‌پیماید، ولی انسان بدبین منفعلانه و شکاکانه، افسرده و بی انرژی زمان می‌گذراند.
از آنجا که انسان بدبین، غیر از خود به همه بدبین است از لحاظ اخلاقی گرفتار نوعی غرور و خودبینی هم هست و همین خودبینی باعث می‌شود که نتواند روابط اجتماعی مناسبی با دیگران برقرار کند. اینکه سایر انسان‌ها را بدبینانه موجودات بدی تلقی کنیم، خود به خود مانع رابطه‌ای صمیمانه با آن‌ها می‌شود. برخورداری از نگرش مثبت و خوش بینانه نسبت به سایر انسان‌ها و باور کردن گفته‌ها و رفتار هایشان، باب گفتگو و تعامل با آن‌ها را باز نگه می‌دارد. اگر شما نسبت به کسی نگرش بدبینانه داشته باشید به این معنی که او سراسر بد و اندیشه هایش همه باطل؛ طبیعی است که هیچگاه مایل به گفتگو و تعامل با وی نخواهید بود.
انسان خوش بین نه تنها خود را ارزشمند می‌داند و از فروتنی برخوردار است بلکه دیگران را هم ارزشمند می‌داند و همین نگرش خوش بینانه راه روابط صحیح با دیگران را باز می‌کند.
همچنین رابطه مستقیمی بین خوش بینی و سلامت روان وجود دارد. به این معنا که خوش بینی امنیت روانی فرد را (که یکی از نیاز‌های اساسی است) افزایش می‌دهد و هر چه امنیت روانی بیشتر شود سلامت روان تضمین شده‌تر است. ناگفته پیداست که سلامت روان هم به نوبه خود منجر به سلامت رفتار و بروز رفتار‌های مناسب در مواجهه با دیگران می‌شود.
قطعاً یکی از اشتباهات بزرگ انسان در زندگی می‌تواند بدبینی باشد. لازم است از خود بپرسیم که آیا براستی قرارگرفتن در وضعیت بدبینی حال و روز ما را از اینکه هستیم بهتر می‌کند؟ اگر بهتر می‌کند پس بهتر است که بدبین باشیم.
نکته دیگر اینکه مثبت اندیشی و خوش بینی به معنای ساده لوحی یا بی تفاوتی نسبت به بدی ها، نواقص، کژی‌ها و ناهنجاری‌ها نیست. خوش بینی حماقت نیست، بلکه خوش بینی همانا دیدن واقعیت ها، به انضمام باور و عزم به برنامه ریزی و اقدام مثبت و امیدوارانه برای راست کردن کژی‌ها و ترمیم کاستی‌ها و اصلاح ناهنجاری‌ها است. اساساً تفاوت خوش بینی و بدبینی، تفاوت فعایت و انفعال است. انسان خوش بین فعالانه، پرتلاش و امیدوار مسیر زندگی را می‌پیماید، ولی انسان بدبین منفعلانه و شکاکانه، افسرده و بی انرژی زمان می‌گذراند.
از آنجا که انسان بدبین، غیر از خود به همه بدبین است از لحاظ اخلاقی گرفتار نوعی غرور و خودبینی هم هست و همین خودبینی باعث می‌شود که نتواند روابط اجتماعی مناسبی با دیگران برقرار کند. اینکه سایر انسان‌ها را بدبینانه موجودات بدی تلقی کنیم، خود به خود مانع رابطه‌ای صمیمانه با آن‌ها می‌شود. برخورداری از نگرش مثبت و خوش بینانه نسبت به سایر انسان‌ها و باور کردن گفته‌ها و رفتار هایشان، باب گفتگو و تعامل با آن‌ها را باز نگه می‌دارد. اگر شما نسبت به کسی نگرش بدبینانه داشته باشید به این معنی که او سراسر بد و اندیشه هایش همه باطل؛ طبیعی است که هیچگاه مایل به گفتگو و تعامل با وی نخواهید بود.
انسان خوش بین نه تنها خود را ارزشمند می‌داند و از فروتنی برخوردار است بلکه دیگران را هم ارزشمند می‌داند و همین نگرش خوش بینانه راه روابط صحیح با دیگران را باز می‌کند.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
ارسال نظر