پنیک یا وحشت‌زدگی چیست؟

از نشانه‌های این اختلال دوره‌های حملات و ترس‌های شدید است که فرد علائمی را تجربه می‌کند که تصور می‌کند دیوانه شده یا در حال مرگ است. برخی علائم پانیک عبارتند از: تپش قلب شدید و احساس کوبش قلب تعریق لرزش درونی یا احساس تکان خوردن احساس خفگی در حالتی که اکسیژن وجود دارد احساس گرگرفتگی یا سرمای شدید احساس خواب‌رفتگی یا سوزن‌سوزن شدن ترس از دست دادن کنترل یا ترس ازدیوانه شدن ترس از مردنحملات پانیک (وحشت‌زدگی) می‌تواند بدون دلیل خاصی رخ دهد یا می‌تواند در یک موقعیت جدید باشد و حتی می‌تواند هنگام استراحت وقتی که فرد آرامش دارد هم رخ دهد.

اختلال وحشت‌زدگی معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود، ولی در برخی از موارد گزارش شده که این بیماری در کودکی نیز شروع می‌شود و شیوع این اختلال در زنان دو تا سه برابر مردان بوده و شایع‌ترین سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است. برخی از افکار و احساس‌هایی که فرد هنگام حملات وحشت‌زدگی تجربه می‌کند، عبارتند از:

دارم بالا می‌آورم؛ دارم می‌میرم؛ دارم سکته می‌کنم؛ الان قلبم از کار می‌افتد؛ دارم کور می‌شوم؛ احتمالا من تومور مغزی دارم؛ دارم دیوانه می‌شوم؛ نکند به کسی صدمه بزنم؛ از ترس نمی‌توانم حرکت کنم؛ الان مردم حتما فکر می‌کنند که من روانی هستم؛ الان ممکنه که جیغ بزنم؛ دارم احمقانه رفتار می‌کنم و.... این نوع ترس‌ها را ممکن است هر فردی در طول دوران زندگی تجربه کند، اما چنانچه این حالت در مدت زمانی طولانی‌تر وجود داشته باشد، لازم است تا فرد برای تشخیص مراجعه کند.

باید اشاره داشت که درمان این نوع اختلال ترکیبی است که شامل دارودرمانی و درمان‌های روانشناختی است. طی درمان‌های غیردارویی به فرد اطمینان داده می‌شود که این بیماری فقط نوعی حمله عصبی است و مشکل لاعلاج در اعضای بدن او وجود ندارد. باید درنظر داشته باشیم که پانیک منشأ جسمانی ندارد، بلکه منشأ آن ذهنی و روانی بوده و موجب مرگ نخواهد شد. در فرآیند درمان، از شناخت درمانی و درمان‌های گروهی استفاده می‌شود.


منبع:سلامت نیوز