تغییر رفتار پدران با دختران ناخودآگاه است
پارسینه: اولین بار است که با این مطالعه، اسکنهای مغزی پدران را با دادههای رفتاری آنها درباره این که در تعامل با فرزندانشان در یک دنیای واقعی چگونه رفتار میکنند، جمعآوری کردهاند.
تحقیقات جدید دانشگاهی نشان داد، پاسخهای مغزی پدرانی که دختر دارند در مقابل رفتاری که با پسران خود دارند، بسیار متفاوت است. رفتاری از جمله میزان توجه آنها به کودک، نوع زبانی که استفاده میکنند و بازیهایی که آنها را درگیر میکند.
دانشگاه «اموری» اولین بار است که با این مطالعه، اسکنهای مغزی پدران را با دادههای رفتاری آنها درباره این که در تعامل با فرزندانشان در یک دنیای واقعی چگونه رفتار میکنند، جمعآوری کردهاند.
دختران نخبه
«جنیفر ماسکارو» نویسنده ارشد مقاله که این تحقیق را رهبری کرده، در این باره میگوید: وقتی کودکی گریه کرد یا از پدر چیزی خواست، پدران دختران بیش از پدران پسران به این امر پاسخ دادند. ما باید از این نکته آگاه باشیم که مفاهیم ناخودآگاه درباره جنسیت چگونه میتوانند در روشی که حتی با کودکان بسیار خردسال رفتار میکنیم، نقش داشته باشند.
وی که این پژوهش را با همکاری «جیمز ریلینگ» در دوره بعد از دکتری در آزمایشگاه انسان شناس دانشگاه اموری انجام داده میگوید: پدران دختران علاوه بر توجه و مراقبت بیشتر نسبت به فرزندشان، بیشتر آواز میخواندند و بیشتر از کلمات مرتبط با احساسات غمانگیز، مانند «گریه»، «اشک» و «تنهایی» استفاده میکردند.
این در حالیست که پدران پسران مشغول بازیهای سخت و خشنتری با فرزند خود بوده و زبان سختتری را نیز در رابطه با قدرت و موفقیت به کار میبردند؛ کلماتی مانند «بهترین بودن»، «پیروزی»، «فوق العاده» و «برتر».
در مقابل، پدران دختران از زبان تحلیلی بیشتری استفاده میکردند، مانند «همه»، «زیر» و «خیلی». گفتنی است که زبان تحلیلی با موفقیت تحصیلی آینده ارتباط مستقیم دارد.
«توجه به این نکته حائز اهمیت است که رفتارهای پدرانه مبتنی بر جنسیت، نیازی به اهداف والا از طرف پدران ندارند.» «این تعصبات ممکن است ناخودآگاه بوده و یا منعکس کننده تلاشهای آگاهانه و بی انگیزه برای شکل دادن به رفتار کودکان در راستای انتظارات اجتماعی از نقشهای جنسیتی بزرگسالان باشد که پدران احساس میکنند ممکن است به نفع فرزندانشان تمام شود.»
به عنوان مثال استفاده از زبان عاطفی بیشتر با دختران توسط پدران، ممکن است به دختران کمک کند تا نسبت به پسران احساس همدلی بیشتری کنند.
در همین راستا ماسکارو میگوید: شناخت این واقعیت که پدران در واقع ممکن است کمتر به نیازهای عاطفی پسرانشان توجه کنند، شاید با وجود داشتن بهترین اهداف برای آنها، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار باشد. اهمیت دادن به احساسات نه فقط دختران که برای همه خوب است.
احساسات محدود در مردان بالغ با افسردگی، کاهش صمیمیت اجتماعی، نارضایتی زناشویی و احتمال کمتر برای جستجوی معالجه بهداشت روان مرتبط است.
دانشگاه «اموری» اولین بار است که با این مطالعه، اسکنهای مغزی پدران را با دادههای رفتاری آنها درباره این که در تعامل با فرزندانشان در یک دنیای واقعی چگونه رفتار میکنند، جمعآوری کردهاند.
دختران نخبه
«جنیفر ماسکارو» نویسنده ارشد مقاله که این تحقیق را رهبری کرده، در این باره میگوید: وقتی کودکی گریه کرد یا از پدر چیزی خواست، پدران دختران بیش از پدران پسران به این امر پاسخ دادند. ما باید از این نکته آگاه باشیم که مفاهیم ناخودآگاه درباره جنسیت چگونه میتوانند در روشی که حتی با کودکان بسیار خردسال رفتار میکنیم، نقش داشته باشند.
وی که این پژوهش را با همکاری «جیمز ریلینگ» در دوره بعد از دکتری در آزمایشگاه انسان شناس دانشگاه اموری انجام داده میگوید: پدران دختران علاوه بر توجه و مراقبت بیشتر نسبت به فرزندشان، بیشتر آواز میخواندند و بیشتر از کلمات مرتبط با احساسات غمانگیز، مانند «گریه»، «اشک» و «تنهایی» استفاده میکردند.
این در حالیست که پدران پسران مشغول بازیهای سخت و خشنتری با فرزند خود بوده و زبان سختتری را نیز در رابطه با قدرت و موفقیت به کار میبردند؛ کلماتی مانند «بهترین بودن»، «پیروزی»، «فوق العاده» و «برتر».
در مقابل، پدران دختران از زبان تحلیلی بیشتری استفاده میکردند، مانند «همه»، «زیر» و «خیلی». گفتنی است که زبان تحلیلی با موفقیت تحصیلی آینده ارتباط مستقیم دارد.
«توجه به این نکته حائز اهمیت است که رفتارهای پدرانه مبتنی بر جنسیت، نیازی به اهداف والا از طرف پدران ندارند.» «این تعصبات ممکن است ناخودآگاه بوده و یا منعکس کننده تلاشهای آگاهانه و بی انگیزه برای شکل دادن به رفتار کودکان در راستای انتظارات اجتماعی از نقشهای جنسیتی بزرگسالان باشد که پدران احساس میکنند ممکن است به نفع فرزندانشان تمام شود.»
به عنوان مثال استفاده از زبان عاطفی بیشتر با دختران توسط پدران، ممکن است به دختران کمک کند تا نسبت به پسران احساس همدلی بیشتری کنند.
در همین راستا ماسکارو میگوید: شناخت این واقعیت که پدران در واقع ممکن است کمتر به نیازهای عاطفی پسرانشان توجه کنند، شاید با وجود داشتن بهترین اهداف برای آنها، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار باشد. اهمیت دادن به احساسات نه فقط دختران که برای همه خوب است.
احساسات محدود در مردان بالغ با افسردگی، کاهش صمیمیت اجتماعی، نارضایتی زناشویی و احتمال کمتر برای جستجوی معالجه بهداشت روان مرتبط است.
منبع:زندگی آنلاین
ارسال نظر