فستيوال فيلم قلابي شرکت کن تا عشق فيلمي يادت بره!
پارسینه: ميگويند «گرسنگي نکشيدي که عاشقي يادت بره»، يعني دواي عشق و عاشقي و خاطرخواهي، گرسنگي است، حالا دواي «عشق فيلمي ها» اين بيماري هنري قرن چيست؟ اينهايي که پوستر و امضا و پوستر امضا شده جمع ميکنند؟ کادو و هديه و نامه فدايت شوم ميبرند دم در خانه هنرپيشه مربوطه؟ در خيالشان با هنرپيشهها ازدواج و خودکشي و سفر ميکنند حتي؟ دواي اينها چيست؟ طبعا امضا گرفتن و عکس يادگاري و فرش قرمز و روبوسي در صف سينما که آنچنان را آنچنانتر ميکند...ولي چه بايد کرد؟!
يک دواي جديدي براي عشق فيلميها اختراع شده، يک فستيوال جالب: فستيوال فيلمهاي قلابي، (Fake Film Festival) قصهاش هم اين است که هر عشق فيلمي ميتواند سکانس مورد علاقه و بازي هنرپيشه مورد علاقهاش را بازسازي کند، خودش بازي کند به جاي يار(!) اما فقط يک دقيقه، فيلمش را بگذارد در اين سايت و امتياز بگيرد از بقيه عشق فيلميها و خيلي دموکراتيک(!) برود مرحله بعدي تا فينال، ده هزار دلار هم جايزه دارد، سالانه هم هست و کلي طرفدار و شرکت کننده و رسانهها را هم به خودش مشغول کرده و ظاهرا نشان ميدهد که دواي درد عشق فيلميهاست، از آن اليناسيون فرهنگي- سينمايي خارج شدهاند و «خود» را ميبيينند نه آکتور مربوطه را.
در اين فستيوال فيلمهاي مشهوري مثل «درخشش، نجات سرباز رايان، سالت، ماتريکس و...» را بازسازي کردهاند که شايد کمتر از اصل فيلمها، ديدني و جذاب و حتي خنده دار نباشد، اتفاقا يکي از هموطنان عزيزمان هم در اين فستيوال شرکت کرده، به جاي چارلي چاپلين! ميدوني؟!
نیوفولدر/تهران امروز
ارسال نظر