گوناگون

چند افسانه درباره سلامتی

چند افسانه درباره سلامتی

پارسینه: دانشمندی که در سال ۱۹۷۸ برای پیچ‌خوردگی قوزک پا، گرفتگی عضله ساق پا یا درد عضلانی اصطلاح «رایس» به معنی «استراحت»، «یخ»، «کمپرس» و «تخفیف درد» را معرفی کرد، خود به این نتیجه رسیده که استفاده از کمپرس یخ بعد از آسیب‌دیدگی می‌تواند زمان بهبود را طولانی‌تر کند.

چند افسانه درباره سلامتی

همانطور که هر پدر و مادر، معلم یا هر فردی که در معرض سانحه قرار دارد، می‌داند؛ وقتی به سر ضربه وارد می‌شود، وقتش است که نخود یخ‌زده روی محل آسیب‌دیدگی گذاشت.

اما دانشمندی که در سال ۱۹۷۸ برای پیچ‌خوردگی قوزک پا، گرفتگی عضله ساق پا یا درد عضلانی اصطلاح «رایس» به معنی «استراحت»، «یخ»، «کمپرس» و «تخفیف درد» را معرفی کرد، خود به این نتیجه رسیده که استفاده از کمپرس یخ بعد از آسیب‌دیدگی می‌تواند زمان بهبود را طولانی‌تر کند.

دکتر گریپ میرکین به یک روزنامه استرالیایی گفته است، کمپرس یخ اگرچه «داروی ایمنی برای تخفیف درد» است، اما می‌تواند «درمان را به تأخیر بیندازد.»

به همین دلیل انجمن سازمانی فیزیوتراپی در انگلستان می‌گوید درمانگران باید استفاده از یخ برای درمان کبودی و پیچ‌خوردگی را متوقف کنند، زیرا شواهد اندکی درباره مؤثر‌بودن این نوع درمان وجود دارد.

اما دکتر راجر کری، سخنگوی این انجمن می‌گوید اگرچه نظرات میرکین در این مورد بسیار مهم بود، او مطمئن نیست «چه تعداد فیزیوتراپیست پیام او را گرفته‌اند.»

این نخستین‌باری نیست که میرکین از توصیه خود مبنی برای اجرای «رایس» عقب‌نشینی کرده است: او در کتابش با عنوان «کتاب پزشکی ورزشی» که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد نوشته بود استفاده از یخ روی آسیب‌دیدگی مانع از آن می‌شود که سلول‌های التهابی به محل بافتِ آسیب‌دیده برسند. حرکت این سلول‌ها به بافت آسیب‌دیده باعث ترشح هورمون آی‌جی‌آی-۱ می‌شود که به بهبود ماهیچه‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.

دکتر میرکین همان سال در پستی در وبلاگ خود با عنوان «چرا یخ بهبود را به تأخیر میندازد» نوشت: «مربیان سال‌ها از راهنمای درمانی «رایس» که من پیشنهاد داده بودم، استفاده کرده‌اند؛ اما اکنون به‌نظر می‌رسد هم یخ و هم استراحت مطلق به‌جای آنکه به بهبود کمک کند، بهبود را به تعویق میندازد.»

این تنها روشی نیست که سال‌ها به اشتباه استفاده شده است. در ادامه چند توصیه خردمندانه- بهداشتی دیگر را معرفی می‌کنیم که دیگر نه بهداشتی هستند و نه خردمندانه.

۱-تا نیم‌ساعت بعد از غذا نمی‌توانید شنا کنید

احتمالاً در تمام مدت دوران کودکی‌تان این توصیه را از مادرتان شنیده‌اید؛ اما هیچ دلیلِ علمی برای اینکه شما را از شنا‌کردن بلافاصله بعد از غذا‌خوردن باز دارد وجود ندارد.

نظریه‌ای که در این مورد وجود دارد می‌گوید عمل هضم غذا باعث می‌شود خون به داخل شکم شما جریان پیدا کند و از ماهیچه‌های شما دور شود که این کار احتمال گرفتگی عضلات را در هنگام شنا‌کردن افزایش می‌دهد و به‌این‌ترتیب احتمال غرق‌شدگی نیز افزایش میابد.

اما، هیچ شواهدی که بتواند این نظریه را تأیید کند وجود ندارد و گرفتگی عضلانی در هنگام شنا‌کردن نیز به دلیل خستگی یا استفاده بیش از حد از عضله یا در اثر از دست رفتن آبِ بدنِ شناگر رخ می‌دهد. نه بر اثر اندازه یا زمان ناهار‌خوردن او.

۲-شما به ۸ ساعت خواب شبانه احتیاج دارید

دکتر نِیل استنلی، مشاور خواب و نویسندۀ چطور خوب بخوابیم: علم خوابیدنِ هوشمندانه‌تر، زندگی بهتر و مولد‌بودن، می‌گوید: «قانونِ ۸ ساعت خوابِ شبانه یک افسانه است.»

«نیاز به خواب درست مانند قد برای هر فردی متفاوت است و تا حد زیادی به ژنتیک مربوط می‌شود. درست مثل اینکه ما افراد کوتاه‌قد و بلند‌قد داریم، افرادِ «خواب‌کوتاه» داریم که ۴‌ساعت خواب برایشان کافی است و افراد «خواب‌بلند» داریم که باید ۱۱ ساعت خواب شبانه داشته باشند تا خستگی از بدنشان بیرون برود.

«شما نمی‌توانید خودتان را برای خوابِ کمتر آموزش دهید و اگر به‌طور مکرر دچار کم‌خوابی شوید، سلامتی‌تان به خطر میفتد.»

حال از کجا بفهمیم که بدنمان به چه میزان خواب نیاز دارد؟ دکتر استنلی پاسخ می‌دهد: «خودتان را هر روز ساعت ۱۱ صبح بررسی کنید. اگر احساسِ بیداری و سرحالی و هوشیاری می‌کنید، به‌قدر کافی خوابیده‌اید. اما اگر در این ساعت از روز احساس می‌کنید که دوست دارید بخوابید، یعنی خوابِ شبانه‌تان کافی نبوده است.»

۳-نزدیکِ تلویزیون نشستن بینایی را کم می‌کند

جمله دیگری که بار‌ها در دوران کودکی‌مان شنیده‌ایم این است که نباید زیاد نزدیک تلویزیونی بنشینید، اما تا چه این حقیقت دارد؟

فاصلۀ توصیه‌شده برای یک تلویزیون ۲۴‌اینچی زیر ۲‌متر است. اما، اغلب تلویزیون‌ها امروزه نزدیک به ۶۵‌اینچ هستند که یعنی فاصله ما از تلویزیون باید بیش از ۴‌متر باشد. پس آیا در صورت رعایت‌نکردن این فاصله چشمان ما آسیب خواهد دید؟

دکتر مینا رالهان، بینایی‌سنج، می‌گوید: «نه لزوماً. تلویزیون‌های بزرگتر درد، خستگی و خشکی چشم را بیشتر می‌کند، اما آسیب دائمی به چشم‌های شما وارد نمی‌کند.».

اما عادت‌های تلویزیون‌دیدن ما می‌تواند باعث آسیب‌های چشمی شود. تماشای بی‌وقفه تلویزیون (وقتی بین سریال‌ها هیچ آگهی‌ای وجود ندارد و افراد سریال پشت سریال نگاه می‌کنند) می‌تواند باعث شود ما کمتر پلک بزنیم. ریلهان می‌گوید، پلک‌زدن به چشم اجازه می‌دهد یک ورقه نازک از اشک تولید کند که برای محافظت از چشم ضروری است؛ بنابراین نگران اینکه زیاد نزدیک تلویزیون نشسته‌اید نباشید، اما گاهی در هنگام تماشای تلویزیون به چشمانتان استراحت دهید.
منبع:فرادید
منبع: فرادید

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار