.svg)
در هواي نيمه شعبان؛ خوب بودن یعنی انتظار
همشهری آنلاین- لیلی شیرازی:هر کس، در هر کجای دنیا که منتظر وقوع «خوبی»هاست، دارد سهمی از انتظار کشیدن برای تو را می‌پردازد!
چرا که تو همه‌ی خوبی‌ها هستی و ما انتظار رسیدن خوبی را می‌کشیم. همان‌طور که منتظر آمدن بهار هستیم. همان‌طور که در انتظار باران می‌مانیم و یا در انتظار تولد یک نوزاد!ما همان زمین خشکی‌زده‌ایم. همان قحطی هستیم. همان جوجه‌های پرندگانی هستیم که در لانه نشسته‌اند و در انتظار مادرشان بال بال می‌زنند. تو آن کسی هستی که به خوبی‌ات اعتماد داریم. تو صافی و ریگی به کفش‌هایت نیست!
* * *
ما در انتظار تولد یک نوزادیم. چرا که به دنیا آمدنش برای ما خنده‌‌های فرشته‌وار و گریه‌های معصومانه می‌آورد. چرا که معجزه‌ی خداوند بزرگ است و ما در انتظار معجزه‌ای هستیم که دیگر نمی‌بینیمش.
به قول دوستی تولد یک نوزاد دیگر، یعنی اینکه خداوند هنوز از بشریت ناامید نشده است. تولد یک نوزاد دیگر نشانهی امیدواری برای آمدن توست. آمدن تو یعنی آدم‌ها هنوز می‌توانند خوبی کنند. آدم‌ها هنوز نشانه‌های خوب بودن دارند و درختی را که خشکیده می‌توان دوباره سبز کرد!
* * *
دست‌های ما خالی‌اند. کمی خسته هستیم و پنجره‌ای نداریم تا از آن نسیمی بوزد به جز پنجره‌ی تو. پنجره‌‌ات را به ما نشان بده و اجازه بده که در هوای انتظار تو کاری بکنیم. بگذار در هوای انتظار تو زندگی کنیم و گامی به جلو برداریم.
ما کارهای زیادی بلدیم. مثلاً می‌توانیم از دست‌هایمان کبوتران سپید دربیاوریم و آن‌ها را در آسمان پرواز دهیم. کبوتران سپید، نشانهی صلح و آرامش و دوستی هستند. همان‌ها که تو با خودت داری. همان ها که تو با خودت می‌آوری.
و می‌توانیم آوازهایی را که بلدیم برای گل‌ها بخوانیم. چرا که گل‌ها با این آوازها بال می‌گیرند و رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند. و وقتی گل‌ها زیادتر بشوند پروانه‌ها و قاصدک‌ها هم سر می‌رسند و بلبل‌ها که می‌توانند هر بار آوازشان را با نت جدیدی بخوانند! دنیایی این‌چنین همان است که تو می‌خواهی. چرا که تو گل‌ها را از گریبانت درمی‌آوری و روی زمین می‌پاشی و راز پروانه‌ها را می‌دانی!
ما بلدیم آسمان را روی زمین ببافیم. آسمان را روی زمین نقش بزنیم. فرشته باشیم و مثل ابرها زندگی کنیم. ما بلدیم با خدا راز و نیاز کنیم. صبح‌ها، وقتی هنوز درخت‌ها از خواب بیدار نشده‌اند و پرندگان به درختان صبح به‌خیر نگفته‌اند!
ما می‌توانیم علف را سجاده کنیم. روی زمین دوست داشتن خدا را کوک بزنیم. در چشمه‌ی حیات شنا کنیم و نام خدا را تکرار کنیم. نه فقط در اول هر کاری که در لحظه لحظه‌ی کارها!
ما بلدیم خوب باشیم. این توانایی را خداوند به ما داده است و خوب بودن یعنی این که ما سهم انتظار کشیدن برای تو را ادا می‌کنیم!
ارسال نظر