.svg)
دولت تا آخرین دقیقه پای کار است
پارسینه: تلاش دولت برای پیشبرد امور کشور در قالب افتتاح طرح‌های عمرانی، ابلاغ برنامه‌های مرتبط با جهش تولید و ساماندهی بازار‌های مختلف نشان می‌دهد که دولت تدبیر و امید، علیرغم جنجال‌های غیرمنصفانه، سال آخر فعالیت هم با همان عزم سال نخست پای کار مردم و کشور ایستاده است.
سوم تیرماه سال جاری حجت الاسلام «حسن روحانی» استانداران و مسوولان استانی دولت را در تهران میزبانی کرد و اهداف کلی، برنامه‌های دولت و ابزار‌های اجرایی این برنامه را به صورت خلاصه برای آن‌ها توضیح داد تا در مسیر دستیابی به شعار سال یعنی جهش تولید اقدامات از سرعت و دقت قابل قبول برخوردار شوند.
روز سه شنبه دهم تیرماه هم «محمود واعظی» رییس دفتر رییس جمهوری در بخشنامه‌ای به استانداران سراسر کشور خواستار برنامه‌ریزی، پیگیری و ارائه گزارش درباره اجرای سیاست‌هایی شد که در جلسه سوم تیر رییس جمهوری با استانداران تحت عنوان «برنامه‌ریزی و تلاش ملی برای تحقق شعار جهش تولید» مطرح شد. در حوزه‌های دیگر زندگی و اقتصاد هم با وجود برخی نابسامانی‌ها دولت تلاش می‌کند، بازار سکه و ارز، بازار مسکن و بورس، سیاست داخلی و خارجی را به نوعی سامان دهد. در این میان بحران کرونا راه را دشوار می‌کند و تحریم‌ها و تروریسم اقتصادی آمریکا دشوارتر. با وجود این دشواری‌ها مردان هیات دولت بار‌ها تاکید کرده اند که تا آخرین دقیقه مسوولیت خود مسوولانه به وظایف خود عمل خواهند کرد و با وجود تمام تنگنا‌های غیرقابل انکار، تلاش خود را انجام می‌دهند.
انجام مسوولیت‌های مجموعه دولت تا آخرین دقیقه
از ابتدای اسفندماه سال گذشته و همزمان با شیوع ویروس کرونا در ایران، فعالیت‌های دولت متفاوت‌تر از همه ۷ سال گذشته پیش رفت. سال آخر فعالیت دولت تدبیر و امید بود و با وجود نابسامانی‌های موجود در کشور به سبب تحریم‌های آمریکا، بسیاری از منتقدان به دلیل بی هزینه بودن انتقاد از قوه مجریه، این قوه حاضر در خط مقدم مقابله با دوگانه کرونا-تحریم را به سیبل انتقادات، حاشیه سازی‌ها و شایعات تبدیل کردند. مهم‌ترین محور این انتقادات هم متوجه این موضوع بود که دولت در سال پایانی انگیزه اقدام ندارد، بر پایه این فرض اشتباه هم نتیجه گیری می‌شد که بهتر است یا خود رییس جمهوری استعفا دهد یا از سوی مجلس استیضاح شود. در همان ایام اوج گیری این شایعه‌ها «علی ربیعی» سخنگوی دولت با رد همه این فرض‌های باطل تاکید کرد: «تا ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ از پا نخواهیم نشست و هیچ فرصتی را تلف نخواهیم کرد. با سخت‌کوشی و عقلانیت به اداره کشور پرداخته‌ایم و مردم شاهد کارنامه دولت درخشان هستند.»
این تاکید مهم بار دیگر در ابلاغیه واعظی به استانداران تکرار شد و رییس دفتر رییس جمهوری از آنان خواست در شرایطی که دولت دوازدهم در سخت‌ترین روز‌های تاریخ معاصر ایران عهده‌دار مسوولیت است، تلاش تا آخرین لحظه را وظیفه دینی، انقلابی و ملی خود بدانند.» از این دست هجمه‌ها به دولت به ویژه پس از خروج آمریکا از برجام و آغاز تحریم‌ها علیه دولت کم گفته و منتشر نشده است و اعضای هیات دولت و رییس جمهوری با وجود دشواری سکوت در برابر این عده، تلاش کردند بر اقدامات اجرایی خود در راستای بهبود شرایط کشور بیافزایند. در دولت یازدهم و دوازدهم هر ۲ ماه یک سد مخزنی را افتتاح شد، با وجود قطع صادرات نفت و کاهش شدید درآمد‌های حاصل از فروش آن کشور بحران‌های دشوار و قحطی‌های پیشین مواد غذایی را تجربه نکرد، در پنجشنبه‌های کرونایی ماه‌های گذشته پروژه‌های عمرانی یکی پس از دیگری افتتاح شدند، میلیارد‌ها تومان اعتبار و وام در اختیار مشاغل و افراد آسیب دیده از بحران کرونا قرار گرفت و با ابلاغیه جدید رییس دفتر رییس جمهوری به نظر می‌رسد دولت برای تک تک روز‌های باقی مانده از فعالیت خود برنامه منسجم دارد.
این برنامه منسجم، اما نمی‌تواند نسخه معجزه آسا و سریع حلال همه مشکلات کشور باشد و این مهم را ربیعی در پاسخ به نامه اعضای کمیسیون‌های دوازده گانه مجلس اینگونه توضیح می‌دهد: «هیچ نسخه شفابخش معجزه‌آسایی برای مسائل پیچیده جوامع وجود ندارد و بدیهی است که برای مسائل جامعه، سیاست و اقتصاد ایران که برخی مسائل آن نیز مزمن شده و عود کرده‌اند، به طریق اولی راهکار‌های معجزه‌آسا وجود ندارد. من هر بار که از هر سیاستگذاری به جای تحلیل دقیق مسأله، آزمودن راهکار‌های مختلف و بیان عملیاتی مسائل و راهکارها، حرف‌های کلی می‌شنوم، بسرعت خاطرات تمام این سال‌ها فعالیت اجرایی را مرور می‌کنم و درمی‌یابم که نه مساله را می‌شناسد و نه راهکاری در چنته دارد.»
وحدتی از جنس دوران کرونا نجات بخش خواهد بود
حال این سوال مطرح است که در بحران ارائه راهکار ملموس و مشخص برای حل مشکلات کشور، چه ترفندی می‌تواند دستکم از بار روانی کشمکش‌های لفظی و سیاسی با دولت بکاهد و تمرکز قوه مجریه را برای بهبود شرایط باقی گذارد؟ در پاسخ به این پرسش دولت پیشنهاد‌هایی دارد. واعظی در این زمینه معتقد است: «جلوه‌ای از همگرایی و نگاه ملی را در نبرد باکرونا شاهد بودیم؛ صرف نظر از برخی بداخلاقی‌ها و حاشیه‌سازی‌ها آنچه در فرآیند مدیریت کرونا به منصه ظهور رسید، حاکمیت واحد و ائتلاف ملی برای حفاظت از زندگی مردم بود. چرا این تجربه را به سایر امور و عرصه‌ها تسری ندهیم؟» ربیعی هم پیشنهاد می‌کند: «نخبگان جامعه، رسانه‌ها و دست‌اندرکاران هر عرصه به مشارکت فراخوانده شوند و در تعامل، بدون سوگیری سیاسی کوتاه‌مدت، به‌دنبال شناخت مساله‌ها و یافتن راه‌حل‌ها باشیم.»
رییس جمهوری هم در هر سخنرانی و نشست خود از همه قوا میخواهد دولت را در عبور از بحران‌های موجود یاری کنند. صرف انتقادات بی پایه و هجمه‌های فاقد راهکار در حالی که کرونا هر روز شرایط را سخت‌تر از قبل کرده و سلامت مردم را تهدید می‌کند، در روز‌هایی که آمریکا با تمام قوا از هر موضوعی برای ایران هراسی و تمدید و تحکیم تحریم‌های خود بهره می‌جوید، در مقطعی که اقتصاد ایران با وجود تمام شاخص‌های مثبت تجربه شده پس از برجام، وضعیت چندان سامان یافته‌ای ندارد و مهم‌ترین منبع درآمد دولت یعنی فروش نفت به صفر نزدیک می‌شود، قطعا نمی‌تواند مردم را به ساحل امن برساند.
اعلام اینکه مشکل اقتصادی ایران در یک یا چند سال قابل حل است و دولت ناتوان از این اقدام، با توجه به پیچیدگی‌های اقتصادی در حضور تحریم‌ها و فساد، تنها هجمه و توهین به دولت نیست بلکه منطقی بودن گوینده را هم مورد تردید قرار می‌دهد به ویژه اگر گوینده یا گویندگان پیش از این ناکامی‌هایی در مسوولیت‌های اجرایی خود تجربه کرده باشند.
اعلام اینکه برجام به عنوان ثمره چندین سال گفت و گوی چندجانبه ایران با قدرت‌های جهانی بر سر مناقشه هسته‌ای، سندی ناکافی و نادرست است، با توجه به پیچیدگی‌ها و واقعیت‌های دیپلماسی در جهان کنونی، تنها هجمه به تیم وزارت خارجه نیست بلکه به نوعی نشانگر نادیده انگاری عمدی مخالفان از دستاورد‌های تیم «محمدجواد ظریف» است که تنها به دلیل زیاده خواهی‌های آمریکا کمرنگ شد. دستاورد‌هایی که مهم‌ترین آن خروج نام ایران از فهرست خطرات صلح جهانی بود و شواهد هم از تداوم آن حکایت دارد. با این همه شرایط توصیف شده کشور اگر موجب اعتمادی از جنس اعتماد کرونایی به دولت شود و وحدتی از همان جنس را میان قوا و نهاد‌ها به وجود آورد به یقین عبور از آن با مصائب کمتری همراه خواهد بود و مردم درد و رنج آن را کمتر در زندگی خود احساس خواهند کرد و این عین دفاع از منافع ملی است.
روز سه شنبه دهم تیرماه هم «محمود واعظی» رییس دفتر رییس جمهوری در بخشنامه‌ای به استانداران سراسر کشور خواستار برنامه‌ریزی، پیگیری و ارائه گزارش درباره اجرای سیاست‌هایی شد که در جلسه سوم تیر رییس جمهوری با استانداران تحت عنوان «برنامه‌ریزی و تلاش ملی برای تحقق شعار جهش تولید» مطرح شد. در حوزه‌های دیگر زندگی و اقتصاد هم با وجود برخی نابسامانی‌ها دولت تلاش می‌کند، بازار سکه و ارز، بازار مسکن و بورس، سیاست داخلی و خارجی را به نوعی سامان دهد. در این میان بحران کرونا راه را دشوار می‌کند و تحریم‌ها و تروریسم اقتصادی آمریکا دشوارتر. با وجود این دشواری‌ها مردان هیات دولت بار‌ها تاکید کرده اند که تا آخرین دقیقه مسوولیت خود مسوولانه به وظایف خود عمل خواهند کرد و با وجود تمام تنگنا‌های غیرقابل انکار، تلاش خود را انجام می‌دهند.
انجام مسوولیت‌های مجموعه دولت تا آخرین دقیقه
از ابتدای اسفندماه سال گذشته و همزمان با شیوع ویروس کرونا در ایران، فعالیت‌های دولت متفاوت‌تر از همه ۷ سال گذشته پیش رفت. سال آخر فعالیت دولت تدبیر و امید بود و با وجود نابسامانی‌های موجود در کشور به سبب تحریم‌های آمریکا، بسیاری از منتقدان به دلیل بی هزینه بودن انتقاد از قوه مجریه، این قوه حاضر در خط مقدم مقابله با دوگانه کرونا-تحریم را به سیبل انتقادات، حاشیه سازی‌ها و شایعات تبدیل کردند. مهم‌ترین محور این انتقادات هم متوجه این موضوع بود که دولت در سال پایانی انگیزه اقدام ندارد، بر پایه این فرض اشتباه هم نتیجه گیری می‌شد که بهتر است یا خود رییس جمهوری استعفا دهد یا از سوی مجلس استیضاح شود. در همان ایام اوج گیری این شایعه‌ها «علی ربیعی» سخنگوی دولت با رد همه این فرض‌های باطل تاکید کرد: «تا ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ از پا نخواهیم نشست و هیچ فرصتی را تلف نخواهیم کرد. با سخت‌کوشی و عقلانیت به اداره کشور پرداخته‌ایم و مردم شاهد کارنامه دولت درخشان هستند.»
این تاکید مهم بار دیگر در ابلاغیه واعظی به استانداران تکرار شد و رییس دفتر رییس جمهوری از آنان خواست در شرایطی که دولت دوازدهم در سخت‌ترین روز‌های تاریخ معاصر ایران عهده‌دار مسوولیت است، تلاش تا آخرین لحظه را وظیفه دینی، انقلابی و ملی خود بدانند.» از این دست هجمه‌ها به دولت به ویژه پس از خروج آمریکا از برجام و آغاز تحریم‌ها علیه دولت کم گفته و منتشر نشده است و اعضای هیات دولت و رییس جمهوری با وجود دشواری سکوت در برابر این عده، تلاش کردند بر اقدامات اجرایی خود در راستای بهبود شرایط کشور بیافزایند. در دولت یازدهم و دوازدهم هر ۲ ماه یک سد مخزنی را افتتاح شد، با وجود قطع صادرات نفت و کاهش شدید درآمد‌های حاصل از فروش آن کشور بحران‌های دشوار و قحطی‌های پیشین مواد غذایی را تجربه نکرد، در پنجشنبه‌های کرونایی ماه‌های گذشته پروژه‌های عمرانی یکی پس از دیگری افتتاح شدند، میلیارد‌ها تومان اعتبار و وام در اختیار مشاغل و افراد آسیب دیده از بحران کرونا قرار گرفت و با ابلاغیه جدید رییس دفتر رییس جمهوری به نظر می‌رسد دولت برای تک تک روز‌های باقی مانده از فعالیت خود برنامه منسجم دارد.
این برنامه منسجم، اما نمی‌تواند نسخه معجزه آسا و سریع حلال همه مشکلات کشور باشد و این مهم را ربیعی در پاسخ به نامه اعضای کمیسیون‌های دوازده گانه مجلس اینگونه توضیح می‌دهد: «هیچ نسخه شفابخش معجزه‌آسایی برای مسائل پیچیده جوامع وجود ندارد و بدیهی است که برای مسائل جامعه، سیاست و اقتصاد ایران که برخی مسائل آن نیز مزمن شده و عود کرده‌اند، به طریق اولی راهکار‌های معجزه‌آسا وجود ندارد. من هر بار که از هر سیاستگذاری به جای تحلیل دقیق مسأله، آزمودن راهکار‌های مختلف و بیان عملیاتی مسائل و راهکارها، حرف‌های کلی می‌شنوم، بسرعت خاطرات تمام این سال‌ها فعالیت اجرایی را مرور می‌کنم و درمی‌یابم که نه مساله را می‌شناسد و نه راهکاری در چنته دارد.»
وحدتی از جنس دوران کرونا نجات بخش خواهد بود
حال این سوال مطرح است که در بحران ارائه راهکار ملموس و مشخص برای حل مشکلات کشور، چه ترفندی می‌تواند دستکم از بار روانی کشمکش‌های لفظی و سیاسی با دولت بکاهد و تمرکز قوه مجریه را برای بهبود شرایط باقی گذارد؟ در پاسخ به این پرسش دولت پیشنهاد‌هایی دارد. واعظی در این زمینه معتقد است: «جلوه‌ای از همگرایی و نگاه ملی را در نبرد باکرونا شاهد بودیم؛ صرف نظر از برخی بداخلاقی‌ها و حاشیه‌سازی‌ها آنچه در فرآیند مدیریت کرونا به منصه ظهور رسید، حاکمیت واحد و ائتلاف ملی برای حفاظت از زندگی مردم بود. چرا این تجربه را به سایر امور و عرصه‌ها تسری ندهیم؟» ربیعی هم پیشنهاد می‌کند: «نخبگان جامعه، رسانه‌ها و دست‌اندرکاران هر عرصه به مشارکت فراخوانده شوند و در تعامل، بدون سوگیری سیاسی کوتاه‌مدت، به‌دنبال شناخت مساله‌ها و یافتن راه‌حل‌ها باشیم.»
رییس جمهوری هم در هر سخنرانی و نشست خود از همه قوا میخواهد دولت را در عبور از بحران‌های موجود یاری کنند. صرف انتقادات بی پایه و هجمه‌های فاقد راهکار در حالی که کرونا هر روز شرایط را سخت‌تر از قبل کرده و سلامت مردم را تهدید می‌کند، در روز‌هایی که آمریکا با تمام قوا از هر موضوعی برای ایران هراسی و تمدید و تحکیم تحریم‌های خود بهره می‌جوید، در مقطعی که اقتصاد ایران با وجود تمام شاخص‌های مثبت تجربه شده پس از برجام، وضعیت چندان سامان یافته‌ای ندارد و مهم‌ترین منبع درآمد دولت یعنی فروش نفت به صفر نزدیک می‌شود، قطعا نمی‌تواند مردم را به ساحل امن برساند.
اعلام اینکه مشکل اقتصادی ایران در یک یا چند سال قابل حل است و دولت ناتوان از این اقدام، با توجه به پیچیدگی‌های اقتصادی در حضور تحریم‌ها و فساد، تنها هجمه و توهین به دولت نیست بلکه منطقی بودن گوینده را هم مورد تردید قرار می‌دهد به ویژه اگر گوینده یا گویندگان پیش از این ناکامی‌هایی در مسوولیت‌های اجرایی خود تجربه کرده باشند.
اعلام اینکه برجام به عنوان ثمره چندین سال گفت و گوی چندجانبه ایران با قدرت‌های جهانی بر سر مناقشه هسته‌ای، سندی ناکافی و نادرست است، با توجه به پیچیدگی‌ها و واقعیت‌های دیپلماسی در جهان کنونی، تنها هجمه به تیم وزارت خارجه نیست بلکه به نوعی نشانگر نادیده انگاری عمدی مخالفان از دستاورد‌های تیم «محمدجواد ظریف» است که تنها به دلیل زیاده خواهی‌های آمریکا کمرنگ شد. دستاورد‌هایی که مهم‌ترین آن خروج نام ایران از فهرست خطرات صلح جهانی بود و شواهد هم از تداوم آن حکایت دارد. با این همه شرایط توصیف شده کشور اگر موجب اعتمادی از جنس اعتماد کرونایی به دولت شود و وحدتی از همان جنس را میان قوا و نهاد‌ها به وجود آورد به یقین عبور از آن با مصائب کمتری همراه خواهد بود و مردم درد و رنج آن را کمتر در زندگی خود احساس خواهند کرد و این عین دفاع از منافع ملی است.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
ارسال نظر