مگر احمد مددی از نظری جویباری، امیری و منزوی بیشتر مدیریت در استقلال را می شناسد؟

وقتی تاریخ هفتاد و پنج ساله باشگاه استقلال را مرور می کنیم با اتفاقات تلخ و شیرین زیادی مواجه می شویم. دوبارقهرمانی در آسیا و سقوط به دسته سوم… اینها ماحصل تاریخ تلخ و شیرین باشگاهی است که بدون شک پرافتخارترین باشگاه ایرانی در آسیا به حساب می آید. بدون شک طرفداران باشگاه بزرگ پایتخت سناریوهای زیادی را از باشگاه مطبوع خود به یادگار دارند که نمی تواند تلخ تر و خجالت آورتر از وقایعی باشد که امروز در این باشگاه می بینیم. گاف های مدیریتی، انتصاب های کشکی، عدم پرداخت بدهی های باشگاه، بازیکن سالاری، اخراج بی موقع سرمربی، مذاکره با بازیکن در هتل به جای باشگاه، دخالت در امور فنی تیم و دهها گاف ها و سوتی های مدیریتی، همه و همه موجب شده تا استقلال در یک دهه اخیر بدترین روزهای خود را سپری کند. وقتی ریشه این ناکامی های اخیر و شاید بهتر باشد بگوییم یک دهه اخیر باشگاه استقلال را مرور می کنیم نقش آدم های اضافی و اشتباهی را در راس مدیریت این باشگاه بیشترین عامل ناکامی و رخ دادن فجایع می بینیم. آدم های اضافی و اشتباهی!

شما به نام و نشانی آدم هایی که در راس باشگاه استقلال قرار گرفته اند دقت کنید. این افراد با گذراندن چه دوره و پروسه اداری روی صندلی مدیرعاملی یکی از دو باشگاه بزرگ پایتخت نشسته اند! امیرحسین فتحی، احمد سعادتمند نمونه این آدم های اشتباهی در باشگاه استقلال هستند. فتحی که آنقدر روی دست باشگاه استقلال بدهی گذاشت و این باشگاه را به خاک سیاه نشاند که باید نامش در تاریخ ثبت شود. هنوز خود اطرافیان وزیر هم نمی دانند چرا و با چه دلیل و منطقی حکم مدیرعاملی او زده شد. در مورد سعادتمند هم همین مساله صادق بود. او به پشتوانه برگزاری دو جشنواره استعدادهای برتر در سطح کشور و رابطه نزدیکی که با شخص وزیر داشت به عنوان مدیرعامل استقلال انتخاب شد. سعادتمند هم که در روزهای نخست کاری اش آنقدر حکم به دوستان و رفقای خود داد که صدای همه را درآورد. اینها گزینه های به خاک سیاه نشاندن استقلال هستند. شما بیانیه هیات مدیره باشگاه استقلال را بعد از برکناری سعادتمند مشاهده کردید؟ به او انگ زدند که حیثیت و آبروی باشگاه استقلال را برده است و شان باشگاه بزرگ مردمی را حفظ نکرده است! چه کسی سعادتمند را آورد؟ با توصیه و سفارش چه کسی این آقا مدیرعامل شد که برایش بیانیه ۸بندی صادر کنید. سعادتمند مدیر توانا و کاردانی بود اما نه برای باشگاه بزرگ استقلال. سعادتمند حدش همانی بود که پیش از انتصاب در باشگاه استقلال بود. نه بیشتر و نه کمتر. فتحی هم همینطور! چه لزومی دارد صندلی مدیرعاملی باشگاه بزرگ استقلال را که کمتر از صندلی وزارت و به جرات می توان گفت رییس جمهوری یک مملکت نیست به افرادی سپرده شود که هیچ شناختی از این باشگاه ندارند. آیا مددی هم که به تازگی در باشگاه استقلال به عنوان سرپرست انتخاب شده در حد این سمت هست؟ آیا ضرر و زیان های ناشی از حضور مددی در باشگاه استقلال پیش بینی شده است؟ استقلال در طول این یک دهه اخیر لطمات زیادی از این آدم های ناشناخته خورده است. میلیاردها تومان پول بیت المال به خاطر اشتباهات مدیرهای اشتباهی به فنا رفت و آب از آب تکان نخورد. امیدواریم در مورد احمد مددی این اتفاقات رقم نخورد اما واقعیت این است که خود مددی هم می داند که در حد و اندازه های سرپرستی باشگاه استقلال نیست. مگر در طول دو دهه اخیر آدم های کمی در کنار مدیرعامل های بزرگی چون فتح اله زاده، قریب، اولیایی و… پرورش پیدا کردند؟ علی نظری جویباری، بهرام امیری، کامران منزوی، علی امیری و … کوچکتر و کم تجربه تر از امثال مددی هستند؟ همه اینهایی که اسم بردیم از سمت های اجرایی کوچک کار کردند تا بالاترین سمت ها و کارنامه درخشانی از خود به نمایش گذاشتند. نظری جویباری و بهرام امیری در حوزه جذب بازیکن زبانزد عام و خاص بودند و هنوز هم کسی نتوانسته تجربیات آنها را تکرار کند. علی امیری جوان هم در امور اجرایی باشگاه استقلال آنقدر خوب کار کرد و تجربه آموخت که نتیجه اش شد موفقیت تیم نساجی مازندران با مدیرعاملی او. منزوی هم که به عنوان چهره شاخص مدیریتی و اداری در باشگاه استقلال یک وزنه قابل اتکا بوده. در بدنه باشگاه استقلال از این نام ها کم نیستند. چرا وزیر و اطرافیانش از تجربیات چنین چهره هایی بهره نمی برند؟ باور کنید بهترین نتایج استقلال با مربیگری امیر قلعه نویی و حتی پرویز مظلومی در زمان مدیریت های چنین افرادی رخ داد. تاریخ را که نمی شود تغییر داد. بهتر است واقع گرایانه به این جملات توجه کنیم. شما تصور نکنید اگر سرپرست جدید فرهاد مجیدی را برگرداند و با بازیکنان فعلی تمدید کرد همه چیز درست می شود و همه چیز به حالت عادی برمی گردد. سعادتمند هم در اوج موفقیت استقلال با فرهاد مجید با یک تصمیم اشتباه و غیر حرفه ای این بالاها را سر تیم آورد و در نهایت هم فرهاد به عنوان یک سرمایه ملی از استقلال فراری شد و هم تیم از رسیدن به موفقیت در لیگ قهرمانان جا ماند. وزیر ورزش استقلال را یک ساختمان ویران شده تصور کند که نیازمند است از ابتدا بنا شود. یک ساختمان باید اسکلت محکم و بادوامی داشته باشد. بهتر است همه چیز را از ابتدا شروع کنید. استقلال را به استقلالی ها بسپارید و از ورود مدیران اشتباهی به بدنه این باشگاه بزرگ جلوگیری کنید. نگذارید اوضاع از این بدتر شود.

منبع:البرز ورزشی