آیت الله خامنه ای ۱۳۶۱: نخست وزیری رجایی خاری در چشم لیبرال ها بود
در شرايط جنگ آقاي رجايي و دولت مرتب پول، سلاح، لودر، بولدزر فراهم ميكردند و آنچه را كه در توان داشتند انجام ميدادند و اين خاري در چشم دشمن و ليبرالها و ضد انقلابها بود. ايشان قبل از نخست وزيري هم همين طور بود، چون چه در دولت موقت و چه در زمان شوراي انقلاب، فرد مستقلي بود. حزب اللهي و طرفدار مردم متوسط بود، در حالي كه بني صدر ودار و دستهاش بر عكس بودند .
در موضوع نخست وزيري شهيد رجايي واقعيت اين است كه ابتدا صحبت از نخست وزيري ايشان نبود. يك روز قرار شد عدهاي از نمايندگان مجلس بروند ساختمان مجلس شوراي ملي سابق را ارزيابي كنند كه آيا ميشود مجلس شوراي اسلامي را به آنجا منتقل كرد يا نه. من و شهيد رجايي و عدهاي ديگر بوديم. وقتي بازديد كرديم، خسته شديم و گوشهاي نشستيم كه استراحت كنيم. من ناگهان به ذهنم رسيد كه شهيد رجايي براي اين كارمناسب است. به ايشان گفتم، مخالفتي نكرد. بعد اين موضوع را با شهيد بهشتي و چند نفر ديگر مطرح كردم و در حزب هم مطرح شد و با آن كه شهيد رجايي عضو حزب نبود، بيش از همه وتقريبا با اكثريت آرا، رأي آورد .
ماندن شهید رجایی در سمت نخست وزیری و کمک به جبههها برای لیبرالها غیرقابل تحمل و خاری در چشمان آنها بود .
شهید رجایی از آغاز مسئولیت نخست وزیری تا هنگام شهادت واقعاً خاری در چشم لیبرالها و همه ضد انقلابها بود.
گفتوگو با روزنامه جمهوري اسلامي - شهريور 61
ارسال نظر