افشاگری سلطان ممنوع التصویرهای تلویزیون درباره شهیدی فر: این گونه کنارش گذاشتند

محمود شهریاری را بی اغراق می توان سلطان ممنوع از کارهای صدا و سیما در تمام ادوار دانست.

به نوشته همشهری جوان؛ کسی که به قول خودش به اندازه موهای سر ممنوع شده و جالب اینجاست که هر بار هم بعد از مدت کوتاهی برگشته سر کار! با این حال و با این همه تجربه، شهریاری می گوید هیچ وقت از محرومیت خودش به صورت رسمی مطلع نشده.



شما الان ممنوع از کار هستید؟
- الان ممنوع از کار نیستم اما در بین همکاران بیشترین ممنوعیت کار را من داشته ام. هر چند وقت یک بار این اتفاق می افتد و بعد هم خودشان به این نتیجه می رسند که نه! مدیر قبلی بی خود این تصمیم را گرفته و مدیر جدید دوباره از من دعوت به کار می کند. آخرین مساله ای هم که پیش آمد، این بود که می گفتند چرا در یک برنامه زنده از کلمه «هلو» استفاده کردی؟

به خاطر همین «هلو» گفتن ممنوع شدید؟
- نه، اما مسئله ساز شد یک بار دیگر هم گفتند چرا در فلان برنامه کت هایتان را به هم گره زدید و از رویش پریدید؟ این هم مساله ساز شد. برایمان نمی گویند که خب اشکال این کار کجاست؟ پریدن از روی کت اشکال اخلاقی دارد یا اینکه از نظر مسائل ملی مشکل ساز می شود؟

خب، شوخی سطح پایینی است...
- اینها را به ما نمی گویند و وقتی نمی گویند ما متوجه نمی شویم که کدام شوخی مان سطح پایین است، کدام سطح بالاست و کدام متوسط.

یک مجری قدیمی قطعا باید بتواند شوخی مناسب یک برنامه زنده را تشخیص بدهد.
- اگر شخصا خودشان بخواهد این کار را بکند، دچار خودسانسوری می شوند. وقتی هم دچار خودسانسوری شدیم، برنامه ها بی مخاطب می شوند و این می شود که الان شبکه هایی با پخش سریال های ترکیه ای تمام مخاطبان ما را می گیرند و برگشتشان هم کار غیرممکنی است. این طوری مجری همه اش نگران است که مبادا یکی از خطوط را زیر پا بگذارد.

مگر خط قرمزها مشخص نیستند؟
- به هیچ وجه. ما هیچ چیز مشخصی برای اجرا و ممیزی برنامه ها نداریم. ممیزی برنامه ها بسیار سیال است و بسیار هم در این زمینه سلیقه ای عمل می شود. این قضیه حتی در مورد افراد مختلف هم متفاوت است. یک چیزی را اگر یک آقای دیگری بگوید هیچ اشکالی ندارد اما اگر من بگویم اشکال دارد و دردسر می شود. در مورد مدیران هم همینطور است.

مدیر سابق شبکه پنج که آقای احمدی بودند، یک نظر داشتند و الان مدیر جدیدی که منصوب شده نظرات ایشان را قبول ندارد. کما اینکه اگر تولیدات دوره قبل را دوباره بررسی کنند خیلی هایش از نظر ایشان غیرقابل پخش هستند. معلوم می شودکه متاسفانه هیچ چیز تدوین شده ای وجود ندارد و صرفا بر اساس سلیقه مدیران شکل می گیرد.

حالا اگر این خطوط را زیر پا گذاشتید و ممنوع شدید، از کجا متوجه می شوید؟ مدیران تلویزیون شما را در جریان می گذارند؟
- هیچ اطلاعی به شخص مورد نظر نمی دهند و حتی علتش را هم توضیح نمی دهند. اصلا از او توضیح هم نمی خواهند. حکم را غیابی صادر و اجرا می کنند و شما باید از طریق جراید و افکار عمومی بشنوید که ممنوع از کار شده اید. تا به حال که از من توضیح نخواسته اندو جالب است که هر بار هم خودشان از من دعوت کرده اند و می گویند که مشکلات قبلی سلیقه ای و اشتباه بوده.

پس شما چطور از این قضیه مطمئن می شوید؟
- هی جوری مطمئن نمی شویم. من به اندازه موهای سر ممنوع از کار شده ام. هیچ وقت هم مطمئن نشده ام؛ یعنی جای مشخصی که این قضیه به صورت کتبی یا حتی شفاهی ثبت یا اعلام شود وجود ندارد. یک تهیه کننده ای می رود و مثلا پیشنهاد می دهد که من می خواهم اجرای برنامه ام را به محمود شهریاری بسپارم؛ آنها هم می گویند این کار را نکنی بهتر است.

یعنی منتظر می مانید تا یک تهیه کننده تصمیم بگیرد با شما همکاری کند؟
- دقیقا. منتظر می مانیم تا یک تهیه کننده برود و برای یک برنامه ما را پیشنهاد بدهد و بعد آنها می گویند نه، فعلا از فلانی استفاده نکنید بهتر است. بعد این «چرا بهتر است؟» معلوم نیست. ما تنها مرجعمان حراست صدا و سیماست. حراست هم می گوید از نظر ما شما هیچ مشکلی ندارید و اگر این موضوع پیش آمده سلیقه مدیر است.

خودتان از مدیران پیگیری نمی کنید؟
- من از کجا پیگیری کنم؟ مدیران شبکه جواب نمی دهند. هیچ کدام مسوولیتی قبول نمی کنند. متاسفانه خیلی از مدیران به فکر برنامه ها نیستند. اگر به فکر برنامه ها بودند که الان برنامه های ماهواره ای با چهارتا سریال بی خود و دوبله بد مخاطب پیدا نمی کرد.

شاید این پیگیری از بالا نتیجه بهتر بدهد.
- اصلا. مثلا یکی از همکارانم که اسم نمی برم اما شما می شناسید، مدت ها برنامه شبانه ای را برای شبکه یک اجرا می کرد. در یک جلسه کاملا خصوصی مدیران شبکه خودشان گفتند بیایید انتقادات تان را مطرح کنید. ایشان انتقاداتشان را مطرح کردند و ممنوع شدند. آخر اینکه نمی شود. پس ما حرف هایمان را کجا بزنیم و این آسیب شناسی ها کجا صورت بگیرد؟

یعنی آنقدر ظرفیت ها پایین است که وقتی در یک جلسه خصوصی با مدیریت بنشینی و صحبت کنی ممنوع می شوی. در صورتی که ما در سازمانی کار می کنیم که ادعای این را دارد باید ظرفیت های انتقادپذیری را در تمام مسوولان بالا برد اما خودشان ظرفیتشان آنقدر پایین است.

یعنی همین پیگیری از بالا هم ممکن است باعث ممنوع از کار شدنتان بشود.
- بله، چون ظرفیت ها پایین است. در ضمن این را هم بگویم که این واژه فقط و فقط در ایران مرسوم است و در هیچ جای دیگ ردنیا این واژه را نداریم. در هیچ جای دیگر یک مجری را که حرفه اش این است و از این طریق ارتزاق و با مردم ارتباط برقرار می کند، ممنوع از کار نمی کنند.