.svg)
دختری که از «اینشتین» باهوش‌تر است!
پارسینه: ضریب هوشی یک دختر ۱۰ ساله بالاتر از "آلبرت اینشتین" و "استیون هاوکینگ" تشخیص داده شده است و هم اکنون در حال خواندن همزمان دو رشته مهندسی است و به نظر می‌رسد این نابغه ۱۰ ساله در حال آماده شدن برای طوفان به پا کردن در جهان است.
ضریب هوشی یک دختر ۱۰ ساله بالاتر از "آلبرت اینشتین" و "استیون هاوکینگ" تشخیص داده شده است و هم اکنون در حال خواندن همزمان دو رشته مهندسی است و به نظر می‌رسد این نابغه ۱۰ ساله در حال آماده شدن برای طوفان به پا کردن در جهان است.
"آدهارا پرز سانچز" دختر ۱۰ ساله مکزیکی با بهره هوشی ۱۶۲، در واقع دارای دو نمره بیشتر از بهره هوشی "آلبرت اینشتین" و "استیون هاوکینگ" است. او رویای فضانورد شدن و سفر به فضا و حتی قدم گذاشتن در سیاره مریخ و تغییر جهان را در سر می‌پروراند.
وی در راه تحقق رویا‌های خود است. او در سه سالگی خواندن را آموخت، شروع به حل کردن یک پازل ۱۰۰ تکه کرد و حتی جبر را نیز مطالعه کرد. "آدهارا" هم اکنون به صورت همزمان در حال گذراندن دو رشته مهندسی در مکزیک است. یکی مهندسی سیستم‌ها و دیگری مهندسی صنایع با تمرکز بر ریاضیات.
هر چند زندگی تاکنون برای او آسان نبوده است. "آدهارا" در سه سالگی مبتلا به سندرم یا نشانگان آسپرگر تشخیص داده شد که در طیف اوتیسم قرار داشته و تعاملات اجتماعی را برای او با مشکل روبرو می‌کرد و در نتیجه او در مدرسه با مشکل مواجه شد.
نشانگان آسپرگر یا سندرم آسپرگر (Asperger syndrome) یک نوع اختلال رشد عصبی است که با مشکلات قابل توجه در ارتباط بین فردی و ارتباط غیرکلامی، مشخص می‌شود و معمولاً به همراه علایق و رفتار‌های وسواسی و تکراری است. نخستین بار در سال ۱۹۴۴ پزشک اتریشی به نام "هانس آسپرگر" با انتشار مقاله‌ای آن را توصیف کرد. نشانگان آسپرگر به صورت شکل ملایمی از طیف اوتیسم شمرده می‌شود و وجه تمایز آن، حفظ مهارت‌های تکلمی و ضریب هوشی بالاتر از میانگین جامعه و حافظه بلند مدت قوی است و مورد تمایز دیگر، خودآگاهی این افراد نسبت به شرایط خود و آزادانه صحبت کردن درباره محدودیت‌ها است. هرچند بعضی از پژوهش‌ها نشان‌دهنده تفاوت اساسی بین سندرم آسپرگر و اوتیسم با عملکرد بالا است.
همسالان "آدهارا" در مدرسه او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند که گاهی اوقات او را "عجیب و غریب" صدا می‌زدند. به گفته برخی از معلمانش، "آدهارا" در برخی از کلاس‌های خود می‌خوابید و علاقه چندانی به مطالبی که از نظر او غیر ضروری بود، نداشت.
طبق گفته "نالی سانچز" مادر "آدهارا"، این دختر نابغه اغلب دوست داشت وقت خود را با مطالعه جدول تناوبی در خانه بگذراند، بنابراین مادرش بعد از اینکه "آدهارا" به افسردگی دچار شد و دیگر نمی‌خواست به مدرسه برود، تصمیم گرفت از برنامه آموزشی دیگری کمک بگیرد.
این یک نقطه عطف مهم برای این خانواده بود، زیرا در آن زمان مشخص شد که "آدهارا" دارای ضریب هوشی فوق العاده ۱۶۲ است. شایان ذکر است که فردی با بهره هوشی ۱۳۰ در حال حاضر به عنوان فردی با استعداد در نظر گرفته می‌شود.
به دنبال آن، این کودک نابغه توانست در محیطی متناسب با نیاز‌های منحصر به فرد خود بیاموزد و به او این امکان را داد که تا سن پنج سالگی از دبستان فارغ التحصیل شود، مقطع راهنمایی را در شش سالگی و دبیرستان را در هشت سالگی به اتمام برساند.
"آدهارا" هم اکنون علاوه بر پیگیری همزمان دو مدرک تحصیلی در دو رشته مهندسی، یک کنفرانس درباره سیاه‌چاله‌ها در رویدادی که توسط موسسه هنر و فرهنگ "تیخوانا" برگزار شد، ارائه کرد.
"آدهارا" می‌خواهد به دانشگاه "آریزونا" برود که دانشگاه رویایی او است، زیرا از سوی ناسا به دلیل برنامه اکتشاف فضایی برجسته شده است. وی قبلاً توسط "رابرت رابینز" رئیس این دانشگاه، برای تحصیل در دانشگاه آریزونا دعوت شده است، دانشگاهی که مطمئناً مکانی ایده آل برای علاقه‌مندان به فضانوردی است.
"آدهارا" ضمن تعقیب رویای خود برای فضانورد شدن همراه با چشم دوختن به ستاره‌ها، همچنین از شبکه‌های اجتماعی برای دسترسی به سایر کودکان اوتیسم استفاده می‌کند و آن‌ها را ترغیب می‌کند تا رویا‌های خود را دنبال کنند.
او حتی کتابی در این باره نوشته است. "آدهارا" می‌گوید: تسلیم نشوید و اگر از جایی که هستید خوشتان نمی‌آید، برنامه ریزی کنید که کجا می‌خواهید باشید.
"آدهارا پرز سانچز" دختر ۱۰ ساله مکزیکی با بهره هوشی ۱۶۲، در واقع دارای دو نمره بیشتر از بهره هوشی "آلبرت اینشتین" و "استیون هاوکینگ" است. او رویای فضانورد شدن و سفر به فضا و حتی قدم گذاشتن در سیاره مریخ و تغییر جهان را در سر می‌پروراند.
وی در راه تحقق رویا‌های خود است. او در سه سالگی خواندن را آموخت، شروع به حل کردن یک پازل ۱۰۰ تکه کرد و حتی جبر را نیز مطالعه کرد. "آدهارا" هم اکنون به صورت همزمان در حال گذراندن دو رشته مهندسی در مکزیک است. یکی مهندسی سیستم‌ها و دیگری مهندسی صنایع با تمرکز بر ریاضیات.
هر چند زندگی تاکنون برای او آسان نبوده است. "آدهارا" در سه سالگی مبتلا به سندرم یا نشانگان آسپرگر تشخیص داده شد که در طیف اوتیسم قرار داشته و تعاملات اجتماعی را برای او با مشکل روبرو می‌کرد و در نتیجه او در مدرسه با مشکل مواجه شد.
نشانگان آسپرگر یا سندرم آسپرگر (Asperger syndrome) یک نوع اختلال رشد عصبی است که با مشکلات قابل توجه در ارتباط بین فردی و ارتباط غیرکلامی، مشخص می‌شود و معمولاً به همراه علایق و رفتار‌های وسواسی و تکراری است. نخستین بار در سال ۱۹۴۴ پزشک اتریشی به نام "هانس آسپرگر" با انتشار مقاله‌ای آن را توصیف کرد. نشانگان آسپرگر به صورت شکل ملایمی از طیف اوتیسم شمرده می‌شود و وجه تمایز آن، حفظ مهارت‌های تکلمی و ضریب هوشی بالاتر از میانگین جامعه و حافظه بلند مدت قوی است و مورد تمایز دیگر، خودآگاهی این افراد نسبت به شرایط خود و آزادانه صحبت کردن درباره محدودیت‌ها است. هرچند بعضی از پژوهش‌ها نشان‌دهنده تفاوت اساسی بین سندرم آسپرگر و اوتیسم با عملکرد بالا است.
همسالان "آدهارا" در مدرسه او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند که گاهی اوقات او را "عجیب و غریب" صدا می‌زدند. به گفته برخی از معلمانش، "آدهارا" در برخی از کلاس‌های خود می‌خوابید و علاقه چندانی به مطالبی که از نظر او غیر ضروری بود، نداشت.
طبق گفته "نالی سانچز" مادر "آدهارا"، این دختر نابغه اغلب دوست داشت وقت خود را با مطالعه جدول تناوبی در خانه بگذراند، بنابراین مادرش بعد از اینکه "آدهارا" به افسردگی دچار شد و دیگر نمی‌خواست به مدرسه برود، تصمیم گرفت از برنامه آموزشی دیگری کمک بگیرد.
این یک نقطه عطف مهم برای این خانواده بود، زیرا در آن زمان مشخص شد که "آدهارا" دارای ضریب هوشی فوق العاده ۱۶۲ است. شایان ذکر است که فردی با بهره هوشی ۱۳۰ در حال حاضر به عنوان فردی با استعداد در نظر گرفته می‌شود.
به دنبال آن، این کودک نابغه توانست در محیطی متناسب با نیاز‌های منحصر به فرد خود بیاموزد و به او این امکان را داد که تا سن پنج سالگی از دبستان فارغ التحصیل شود، مقطع راهنمایی را در شش سالگی و دبیرستان را در هشت سالگی به اتمام برساند.
"آدهارا" هم اکنون علاوه بر پیگیری همزمان دو مدرک تحصیلی در دو رشته مهندسی، یک کنفرانس درباره سیاه‌چاله‌ها در رویدادی که توسط موسسه هنر و فرهنگ "تیخوانا" برگزار شد، ارائه کرد.
"آدهارا" می‌خواهد به دانشگاه "آریزونا" برود که دانشگاه رویایی او است، زیرا از سوی ناسا به دلیل برنامه اکتشاف فضایی برجسته شده است. وی قبلاً توسط "رابرت رابینز" رئیس این دانشگاه، برای تحصیل در دانشگاه آریزونا دعوت شده است، دانشگاهی که مطمئناً مکانی ایده آل برای علاقه‌مندان به فضانوردی است.
"آدهارا" ضمن تعقیب رویای خود برای فضانورد شدن همراه با چشم دوختن به ستاره‌ها، همچنین از شبکه‌های اجتماعی برای دسترسی به سایر کودکان اوتیسم استفاده می‌کند و آن‌ها را ترغیب می‌کند تا رویا‌های خود را دنبال کنند.
او حتی کتابی در این باره نوشته است. "آدهارا" می‌گوید: تسلیم نشوید و اگر از جایی که هستید خوشتان نمی‌آید، برنامه ریزی کنید که کجا می‌خواهید باشید.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر