تعریق زیاد نشانه چیست؟ + درمان

عرق کردن زیاد که با نام هایپرهیدروزیس یا سودوریا نیز شناخته می شود، وضعیتی است که با تعریق بیش از حد تشخیص داده می شود. تعریق می تواند فقط یک ناحیه خاص یا کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. اگرچه تهدید کننده حیات نیست، اما می تواند ناراحت کننده باشد و باعث خجالت و آسیب روانی شود.

تعریق بیش از حد نشانه چیست؟

تعریق بیش از حد معمولاً در دست ها، پاها، زیر بغل و کشاله ران به دلیل تراکم نسبتاً بالای غدد عرق، بیشتر فعال است.

عرق کردن زیاد کانونی : زمانی که تعریق بیش از حد موضعی باشد. به عنوان مثال، عرق کردن زیاد کف پلانتار تعریق بیش از حد کف دست و پا است.

عرق کردن زیاد عمومی : تعریق بیش از حد کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. عرق کردن زیاد ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا در مراحل بعدی زندگی ایجاد شود. با این حال، بیشتر موارد تعریق بیش از حد در طول سال های نوجوانی فرد شروع می شود. این عارضه می‌تواند به دلیل یک بیماری زمینه‌ای باشد یا هیچ دلیل واضحی نداشته باشد.

عرق کردن زیاد ایدیوپاتیک اولیه : "Idiopathic" به معنای "با علت ناشناخته" است. در اکثر موارد، عرق کردن زیاد موضعی است.

عرق کردن زیاد ثانویه : فرد به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند چاقی، نقرس، یائسگی، تومور، مسمومیت با جیوه، دیابت شیرین یا پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار) بیش از حد عرق می کند.

علت عرق زیاد چیست؟
علل عرق کردن زیاد اولیه به خوبی شناخته نشده است. از سوی دیگر، عرق کردن زیاد ثانویه فهرست طولانی از علل شناخته شده دارد.

یک. علت عرق کردن زیاد اولیه
مردم قبلاً فکر می کردند که هایپرهیدروزیس اولیه با وضعیت روانی و عاطفی بیمار مرتبط است و فقط افراد، مضطرب یا عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده است که افراد مبتلا به عرق کردن زیاد اولیه نسبت به بقیه افراد در معرض همان محرک‌ها مستعد احساس اضطراب، عصبی بودن یا استرس عاطفی نیستند.

در واقع، برعکس است - احساسات عاطفی و ذهنی بسیاری از بیماران مبتلا به عرق کردن زیاد به دلیل تعریق بیش از حد است. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که برخی از ژن‌های منبع قابل اعتماد نقشی در عرق کردن زیاد دارند و احتمال ارثی بودن آن را بیشتر می‌کنند. اکثر بیماران مبتلا به عرق کردن زیاد اولیه خواهر یا برادر یا والدینی دارند که به این بیماری مبتلا هستند.

دو- علل عرق کردن زیاد ثانویه
آسیب نخاعی
سوء مصرف الکل
اضطراب
دیابت
نقرس
بیماری قلبی
پرکاری تیروئید - غده تیروئید پرکار
چاقی
بیماری پارکینسون
بارداری
نارسایی تنفسی
زونا
برخی از سرطان ها مانند بیماری هوچکین
برخی از عفونت ها - HIV، مالاریا، سل (سل)
آنتی کولین استرازها (برای بیماری آلزایمر)، پیلوکارپین (برای گلوکوم)، پروپرانولول (برای فشار خون بالا)
سوء مصرف مواد