مخاطرات استراتژی سایش انرژی‌ها

یکی از مصادیق مبارزه منفی و سایش توان ِ مقابل، دوستی با دشمن ِ دشمنان است، انشقاق و ربایش همبستگی هاست. خنثی و بی خاصیت کردن تئوری «یکی، برای همه و همه برای یکی» است، و این طریقی است آسان، میان بُر، کم هزینه، بدون جنگ، اما پرفایده که عمدتا رهبران سیاسی قدرت‌ها از آن بهره می‌گیرند.

سیاستی که آمریکا با بهره مندی از تئوری خانم کاندولیزا رایس وزیر خارجه اسبق آمریکا با خلق تروریسم داعش و جنگ فرقه‌ای در بین مسلمان‌ها، باعث سایش و خنثی سازی انرژی‌های همدیگر شد! این جنگ‌های های نیابتی که هنوز هم ادامه دارد، به جنگ‌های قومیتی شکل داد، به اختلافات سرزمینی انجامید، دعوا برای تجزیه کشور‌ها بالا گرفت، دولت‌های محلی تشکیل شدند۰ پر واضح است که این جنگ‌ها نیاز به سلاح داشت، و چه فرصتی بهتر برای آمریکا که با فروش تسلیحات خود مانع از فروپاشی اقتصادی خود شد و جان و سرمایه دولت‌های مسلمان قربانی اهداف این کشور شد۰

از منافع دیگر این راهبرد، ممانعت از ائتلاف قدرت منطقه‌ای کشور‌های مسلمان در مقابله با آمریکا و اسرائیل بود. خطر این راهبرد هنوز بر سایه کشور‌های منطقه باقی است و هر روز وزنه آن به سمت آمریکا سنگینی می‌کند، نمونه آن در عراق کاملا مشهود و ملموس است، گسست‌های قبیله‌ای و حتی انشقاق و چند پاره گی در میان احزاب شیعیان عراق، منجر به سایش هم افزایی‌ها شده است. عدم توفیق شیعیان در تشکیل دولت با چند ماه اتلاف وقت و زمینه‌های فرار و انتقال تروریست‌های داعش از زندان‌های سوریه به عراق می‌تواند یادآور تلخ و شکننده سایش قدرت مسلمان‌ها باشد۰

ممانعت از انتقال بیماری زای این ویروس به جامعه ما، نیاز به کد‌ها و رمز‌های اتحاد دارد. نیاز به جذب و مغناطیس اراده‌ها دارد، حَمیّت‌ها، انگیزه‌ها و بسیج غرور ملی را می‌طلبد، در بزنگاه حوادث و فتنه ها، وحدت ملی«national unity»، اصل برانگیختگی و نقش نخبگان و دلسوزان ِامنیت کشور با هدف یافتن و پیدا کردن هم، از ضروریات همبستگی و از بدیهیات جلوگیری از تنش ظرفیت هاست ۰ با روند سیاست‌های آمریکا و خلاء‌های ناشی از کمرنگی و کم توجهی به ملزومات همگرایی، می‌توان بستر‌های سایش انرژی‌ها را فراهم کرد و این بزرگترین خطر موریانه‌ای برای بقاء و موجویت هر کشوری محسوب می‌شود۰

در پایان این نوشتار به یک نمونه دیگر از خطر‌های هولناک و مهیب تئوری سایش اشاره می‌کنم.

نقل است وقتی تلاش‌های چنگیزخان برای فتح بخارا ناکام ماند، اعلام کرد در شهر هرکس با ما باشد در ضمان و امان ماست وگرنه مرگ در انتظار آنهاست! شهر بر دو گروه شدند، مخالفین و موافقین چنگیز! چنگیز برای آن‌ها نوشت با همشهریان مخالف خود بجنگید و درصورت پیروزی غنیمت و حاکمیت شهر با شما و مالِ شماست.

اتحاد شهری و همبستگی ملی در مقابله با بیگانه از هم گسیخت و عاقبت پیروزی از آن ِحامیان چنگیز شد، اما این تمام ماجرا نبود، قصه تلخ از آنجا شروع شد که چنگیز دستور داد گردن همه فاتحین شهر از دم تیغ بگذرد، او در پاسخ به منتقدین خود گفت اگر این‌ها رمز وفا و سِرّ اتحاد را مشق کرده و دانش بصیرت داشتند به خاطر ما بیگانگان، برادر کشی نمی‌کردند و سزایشان همان بهتر که شمشیر باشد!

این عاقبت فتنه‌ها و فقدان بصیرت‌ها و نتیجه سایش انرژی هاست! این حادثه تلخ، اما مستند و عبرت انگیز یادآور راهبرد‌های فریبنده آمریکاست و اشاره به نهیبی دارد که دشمنان ایران در دنیای نا امن امروز در انتطار ساعت‌های صفر هستند. لازمه خنثی کردن دسیسه‌های دشمنان انقلاب اسلامی، جلوگیری از خنثی شدن انرژی هاست.

* حسین حاجی، تحلیلگر روابط بین الملل