.svg)
اوتیسم پنهان ممکن است باعث خودکشی شود
پارسینه: این اولین پروژه تحقیقاتی است که به بررسی رابطه بین خودکشی و اوتیسم می پردازد. محققان طی این مطالعات در مجموع ۳۷۲ گزارش پزشکی قانونی از شرایط افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند.
مطالعات جدید پژوهشگران دانشگاه ناتینگهام نشان می‌دهد که میزان بالایی از افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند، ممکن است یک مورد تشخیص داده نشده اوتیسم داشته باشند.
مطالعات جدید پژوهشگران بریتانیایی نشان می دهد بسیاری از افرادی که اقدام به خودکشی می کنند احتمالا دارای اوتیسم پنهان هستند. نویسندگان این مطالعه بر اهمیت توسعه راه‌های کارآمدتر برای تشخیص هر چه زودتر همه اشکال اوتیسم تاکید دارند. آنها همچنین توسعه خدمات مناسب برای پیشگیری از خودکشی را برای افراد اوتیستیک توصیه می کنند.
گفتنی است این اولین پروژه تحقیقاتی است که به بررسی رابطه بین خودکشی و اوتیسم می پردازد. محققان طی این مطالعات در مجموع ۳۷۲ گزارش پزشکی قانونی از شرایط افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند.
این تیم همچنین با اعضای خانواده متوفیان مصاحبه هایی انجام دادند. بر این اساس مشخص شد میزان ابتلا به اوتیسم ممکن است بسیار شایع تر از تخمین ها باشد.
تجزیه و تحلیل های اولیه این مطالعات نشان داد که ۱۰ درصد از افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند، حداقل شواهدی از ویژگی‌های اوتیسمی بالا را نشان می و احتمالا اوتیسم تشخیص داده نشده داشته اند. پس از تکمیل بخش دوم مطالعه و انجام مصاحبه‌های خانوادگی، محققان شواهدی مبنی بر افزایش ویژگی های اوتیسم در میان افراد بیشتری که بر اثر خودکشی می‌میرند ۴۱درصد افزایش پیدا کردند.
دکتر سارا ک سیدی (Dr. Sarah Cassidy)، محقق ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با یافته های فوق گفت: مطالعه ما نشان می دهد که افراد مبتلا به اوتیسم تشخیص داده نشده ممکن است در معرض خطر مرگ ناشی از خودکشی باشند. ضروری است که دسترسی به تشخیص اوتیسم و پشتیبانی مناسب پس از تشخیص بهبود یابد.
وی در ادامه توضیحاتش افزود: این اولویت اصلی جامعه اوتیسم برای پیشگیری از خودکشی است و باید بلافاصله توسط کمیسیون‌های خدمات و سیاست گذاران رسیدگی شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد از هر ۳ فرد اوتیستیک یک نفر اقدام به خودکشی می کند.
در ابتدا، محققان سوابق پزشکی قانونی را برای هر مرگ ناشی از خودکشی بررسی کرده و به دنبال علائم اوتیسم بودند. در مرحله بعد، یک محقق مستقل شاخص های اوتیسم را برای تایید بیشتر مشاهدات ارزیابی کرد.
مطالعات انجام شده نشان داد که تا ۶۶ درصد از بزرگسالان اوتیستیک افکار خودکشی را تجربه کرده‌اند و ۳۵ درصد آنها واقعاً اقدام به خودکشی کرده اند. در همین حال، علیرغم تخمین هایی که نشان می دهد تنها یک درصد از جمعیت دارای تشخیص رسمی اوتیسم هستند، ۱۵ درصد از کل بزرگسالان که اقدام به خودکشی می‌کنند اوتیسم دارند.
پروفسور سایمون بارون-کوهن از مرکز تحقیقات اوتیسم در دانشگاه کمبریج در این رابطه می‌افزاید: خودکشی یک تراژدی وحشتناک برای فرد و یک ضایعه دردناک برای خانواده و دوستان او است.
نرخ خودکشی در افراد اوتیستیک به طور غیرقابل قبولی بالا است و پیشگیری از خودکشی باید هدف شماره یک برای کاهش افزایش نگران کننده مرگ و میر در افراد اوتیستیک باشد. افراد اوتیستیک به طور متوسط ۲۰ سال زودتر از افراد غیر اوتیستیک می میرند و دو دلیل اصلی این امر خودکشی و صرع است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آنده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی The British Journal of Psychiatry منتشر شده است.
مطالعات جدید پژوهشگران بریتانیایی نشان می دهد بسیاری از افرادی که اقدام به خودکشی می کنند احتمالا دارای اوتیسم پنهان هستند. نویسندگان این مطالعه بر اهمیت توسعه راه‌های کارآمدتر برای تشخیص هر چه زودتر همه اشکال اوتیسم تاکید دارند. آنها همچنین توسعه خدمات مناسب برای پیشگیری از خودکشی را برای افراد اوتیستیک توصیه می کنند.
گفتنی است این اولین پروژه تحقیقاتی است که به بررسی رابطه بین خودکشی و اوتیسم می پردازد. محققان طی این مطالعات در مجموع ۳۷۲ گزارش پزشکی قانونی از شرایط افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند.
این تیم همچنین با اعضای خانواده متوفیان مصاحبه هایی انجام دادند. بر این اساس مشخص شد میزان ابتلا به اوتیسم ممکن است بسیار شایع تر از تخمین ها باشد.
تجزیه و تحلیل های اولیه این مطالعات نشان داد که ۱۰ درصد از افرادی که بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند، حداقل شواهدی از ویژگی‌های اوتیسمی بالا را نشان می و احتمالا اوتیسم تشخیص داده نشده داشته اند. پس از تکمیل بخش دوم مطالعه و انجام مصاحبه‌های خانوادگی، محققان شواهدی مبنی بر افزایش ویژگی های اوتیسم در میان افراد بیشتری که بر اثر خودکشی می‌میرند ۴۱درصد افزایش پیدا کردند.
دکتر سارا ک سیدی (Dr. Sarah Cassidy)، محقق ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با یافته های فوق گفت: مطالعه ما نشان می دهد که افراد مبتلا به اوتیسم تشخیص داده نشده ممکن است در معرض خطر مرگ ناشی از خودکشی باشند. ضروری است که دسترسی به تشخیص اوتیسم و پشتیبانی مناسب پس از تشخیص بهبود یابد.
وی در ادامه توضیحاتش افزود: این اولویت اصلی جامعه اوتیسم برای پیشگیری از خودکشی است و باید بلافاصله توسط کمیسیون‌های خدمات و سیاست گذاران رسیدگی شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد از هر ۳ فرد اوتیستیک یک نفر اقدام به خودکشی می کند.
در ابتدا، محققان سوابق پزشکی قانونی را برای هر مرگ ناشی از خودکشی بررسی کرده و به دنبال علائم اوتیسم بودند. در مرحله بعد، یک محقق مستقل شاخص های اوتیسم را برای تایید بیشتر مشاهدات ارزیابی کرد.
مطالعات انجام شده نشان داد که تا ۶۶ درصد از بزرگسالان اوتیستیک افکار خودکشی را تجربه کرده‌اند و ۳۵ درصد آنها واقعاً اقدام به خودکشی کرده اند. در همین حال، علیرغم تخمین هایی که نشان می دهد تنها یک درصد از جمعیت دارای تشخیص رسمی اوتیسم هستند، ۱۵ درصد از کل بزرگسالان که اقدام به خودکشی می‌کنند اوتیسم دارند.
پروفسور سایمون بارون-کوهن از مرکز تحقیقات اوتیسم در دانشگاه کمبریج در این رابطه می‌افزاید: خودکشی یک تراژدی وحشتناک برای فرد و یک ضایعه دردناک برای خانواده و دوستان او است.
نرخ خودکشی در افراد اوتیستیک به طور غیرقابل قبولی بالا است و پیشگیری از خودکشی باید هدف شماره یک برای کاهش افزایش نگران کننده مرگ و میر در افراد اوتیستیک باشد. افراد اوتیستیک به طور متوسط ۲۰ سال زودتر از افراد غیر اوتیستیک می میرند و دو دلیل اصلی این امر خودکشی و صرع است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آنده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی The British Journal of Psychiatry منتشر شده است.
منبع: میگنا
ارسال نظر