درسی که ایران از حملات موشکی روسیه به اوکراین آموخت

پارسینه: در حالی که جنگ اوکراین به تدریج وارد چهارمین ماه خود میشود، ایران از نزدیک رویدادهای این جنگ را با تمرکز بر فناوری موشکی زیر نظر دارد. روسیه در طول تهاجم مداوم خود به اوکراین نزدیک به ۲۰۰۰ موشک بالستیک و کروز شلیک کرده است که گستره و مقیاس رگبار آن در قلمرو جنگهای قرن بیست و یکم بی سابقه است.
مایا کارلین، تحلیلگر «مرکز سیاست امنیتی»، در مطلبی که برای «19 فورتی فایو» نوشته ادامه می دهد که در حدود پنج سال گذشته، زرادخانه موشکی ایران بسیار گسترش یافته است و موشکهای بالستیک بسیار دقیق، موشکهای کروز و پهپادها را شامل میشود. سپاه پاسداران از زرادخانه جدید پیشرفته خود برای انجام حملاتی علیه داعش در سوریه و گروههای کرد در شمال عراق استفاده کرده است و برخی حملات سپتامبر ۲۰۱۹ به تاسیسات نفتی عربستان را هم به ایران نسبت میدهند. ایران همچنین شبهنظامیان خود در سرتاسر منطقه را با پهپادهای مرگبار حامل مواد منفجره تأمین میکند.
تاکید ایران بر توانمندیهای موشکی حتی در بولتن داخلی سپاه نیز بیان شده است. در این متن آمده است: «موشکها با ایجاد توازن وحشت، میتوانند از جنگ جلوگیری کرده و دشمنان را مجبور کنند به دیپلماسی متوسل شوند.» در حالی که تلاش برای تقویت زرادخانه موشکی سالها قبل از حمله روسیه به اوکراین آغاز شده بود، درگیریهای جاری ارزیابی ایران را تقویت کرده است. سرلشکر عزیز نصیرزاده، معاون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران، استفاده روسیه از توان موشکی در اوکراین به عنوان یک دوره آموزشی یاد کرد. وی افزود: «درس اصلی جنگ اوکراین این است که نمیتوانید چشمان خود را به روی بازدارندگی ببندید و درباره محدود کردن قدرت موشکی خود صحبت کنید.»
علاوه بر این، بمباران مداوم اوکراین از سوی روسیه، نمایش ضعیف نیروی هوایی این کشور را به حاشیه برده است. علیرغم عملکرد ضعیف نیروی هوایی روسیه در آسمان، رگبار موشکی این کشور ویرانیها و عقب نشینیهای گستردهای را برای ارتش اوکراین به همراه داشته است. نیروی هوایی ایران با هواپیماهای تاریخ گذشته آمریکایی پرواز میکند و بعید است که بتوند علیه دشمنان خود در نبرد قدرت نمایی کند. اگر روسیه میتواند عملکرد ضعیف هوایی خود را با زرادخانه موشکی بزرگ خود جبران کند، چرا ایران نتواند؟
این منطق که یک کشور نمیتواند برای تضمین امنیت خود به تضمینهای قدرتهای خارجی وابسته باشد، اولویتهای تاکتیکی ایران را شکل داده است. مذاکرات هستهای مشترک ایران و آمریکا در وین در بهترین حالت بی نتیجه بوده است و نظام به هر حال این مذاکرات را متزلزل و غیرقابل اعتماد میداند. از نظر رهبران ایران، قدرت موشکی رو به رشد و پیشروی آن تنها راه دستیابی به بازدارندگی مؤثر است.
ارسال نظر