بالاخره سرپرست جدید تیم ملی کیست؟

پارسینه - گروه ورزش: نگاه کرش روی سرپرست تیم ملی با توجه به تجربه ای که با ترابیان داشته، اصلا مثبت نیست اما فعلا نظر کرش اهمیت چندانی ندارد. چرا که طبق گفته های آیت الهی، نائب رئیس اول فدراسیون فوتبال قرار نیست سرپرست با نظر کرش انتخاب شود.

هرچند که طی روزها، هفته ها یا شاید هم ماه های آینده (از آنجایی که زمان در تصمیم گیری ها در خصوص فوتبال هرگز اهمیت نداشته است.) سرمربی پرتغالی تیم ملی به یک جلسه صوری فراخوانده می شود و طی یک برنامه از پیش تعیین شده نام سرپرست به او اعلام شده و رضایتش گرفته می شود اما سرپرست جدید کیست و بر چه اساس و مبنایی قرار است که انتخاب شود؟

نبی، دبیرکل فدراسیون فوتبال از وجود چهار گزینه خبر می دهد. در حالی که گزینه های پنجم و ششمی هم در این بین هستند اما اهمیت آنها به مراتب از دو، سه گزینه اول کمتر است.

اولین گزینه حبیب کاشانی است. شخصی که چندی پیش نیز با کفاشیان جلسه داشت اما ظاهرا از گرفتن پست و مقام سرباز می زنند: «کمک می کنم اما پست و مقام نمی خواهم، چون زمان آن را ندارم.»

اما حبیب کاشانی با کدام رزومه می خواهد روی نیمکت تیم ملی بنشیند و کارهای سرپرست تیم را انجام دهد. به غیر از آن سالی که با افشین قطبی و پرسپولیس به عنوان قهرمانی در لیگ برتر دست یافت، هرگز نتوانست در پرسپولیس،به عنوان یک مدیر فوتبالی موفق بدرخشد و با توجه به درگیری هایی هم که با فوتبالی ها داشت، نمی توان به عنوان یک گزینه چندان مناسب و قابل قبول از او یاد کرد.

خصوصا که سرپرست باید کار اجرایی کرده باشد و به چم و خم کار آشنایی کامل داشته باشد. آن هم وقتی قرار است وظیفه سرپرستی تیم ملی فوتبال را به دوش بکشد.حال آنکه به نظر نمی رسد حضور در شورای شهر و تحصیلاتی که کاشانی خود نیز به آن اشاره می کند، زمان زیادی برای او باقی گذاشته باشد که بخواهد در قالب سرپرست، صرف و خرج تیم ملی بکند.

گزینه بعدی محمد دادکان است. مدیری که سابقه نشستن بر کرسی ریاست فدراسیون فوتبال را داشته و اگر چه اشتباهاتی هم داشته اما بد هم کار نکرده و حداقل اینکه می توانیم بگویم مدیری کار بلد است که حداقل چم و خم کار را می داند اما نکته حائز اهمیت در خصوص دادکان، موضع گیری های کاملا واضح و آشکار دادکان علیه فدراسیون بوده است. به طوری که خیلی ها بر این باور هستند که او با این موضع گیری ها سعی دارد جو را برای بازگشتش به فدراسیون آماده کند. هرچند که خودش بارها اعلام کرده باید همه چیز مهیا باشد تا افتخار بازگشت به فدراسیون را به فوتبالی ها بدهد اما با همین اشاره کوتاه کافی است تا یادمان بیفتند که او یکی از اصلی ترین منتقدان فدراسیون فوتبال و کفاشیان است و با این وجود، چطور ممکن است که او یکی از گزینه های اصلی برای سرپرستی تیم ملی باشد!

این گزینه اما دو ابهام را در ذهنمان ایجاد می کند. اول اینکه فدراسیون سعی دارد با دادن این پست به دادکان او را وادار به سکوت کند و یکی از مخالفان اصلی خود را از میدان به در کند و دوم اینکه کسی از بدنه فدراسیون کفاشیان سعی دارد با این انتخاب، رئیس همیشه خندان فدراسیون فوتبال را با چالشی جدی رو به رو کند. چالشی که حالا با نزدیک تر شدن به کفاشیان، می تواند دردسرهای بیشتری را برای او ترتیب دهد!

همایون شاهرخی هم البته یکی از گزینه هاست. گزینه دیگری که او هم اتفاقا این اوخر کم علیه فدراسیون حرف نزده اما به هر حال در بین نامزدهای پست سرپرستی تیم ملی فوتبال است. سرپرستی که باید پل ارتباطی بین فدراسیون و تیم ملی باشد یا به معنایی دیر نفر فدراسیون در تیم ملی که این نوع برگزیدن گزینه ها شاید فقط از فدراسیون کفاشیان بعید نباشد! فدراسیونی که برای انتخاب سرپرست، اول از همه به سراغ مخالفان خود رفته است و این هم از عجایب فدراسیون کفاشیان است!

نفر بعدی که این روزها نامش برسر زبانها می چرخد، منصور پورحیدری است. کسی که در واقع گزینه فدراسیون نیست و تنها به واسطه حضور همسرش(فریده شجاعی)در فدراسیون است که نامش سرزبانها افتاده است. گزینه ای که اولین دلیل نخواستنش توسط فدراسیون، آشنا نبودن او به زبان است اما به هرحال این روزها با توجه به اینکه با ورزشی ها رابطه خوبی دارد و همسرش هم جزئی از اعضای فدراسیون است، نامش مدام دهان به دهان می چرخد. آن هم بدون اینکه فدراسیون نظری روی او داشته باشد. شاید هم این راه خوبی باشد برای تحمیل این گزینه به فدراسیون!

اما مهم ترین مسئله این است که در واقع گزینه هایی که در حال بررسی شدن توسط مسئولان فدراسیون هستند، هیچ کدام چنگی به دل نمی زنند. حداقل برای قبول پست سرپرستی تیم ملی. پستی که می تواند هم آرامش را به تیم ملی دیکته کند و کارهای آن را به درستی انجام دهد و هم می تواند به تنهایی عاملی باشد برای ایجاد اختلاف بین کرش و فدراسیون فوتبال!