خط کش بی سر و ته ارشاد و قصه ممیزی ها!

پارسینه - گروه فرهنگی: بحث ممیزی ها در وزارت ارشاد همیشه مورد توجه بوده است. این که چطور یک اثر هنری مجوز می گیرد و یا دچار مشکل می شود، بحث داغ و جالبی است. چگونگی مجوز گرفتن یک اثر هنری از وزارت ارشاد واقعا جای تامل دارد. یکی از این موارد، آثار موسیقی است. به علت اهمیتی که امروز موسیقی در میان قشرهای مختلف جامعه دارد، به چند مورد در این زمینه اشاره می کنیم.

گروه سون از گروه های موسیقی پرطرفدار در میان جوانان است. این گروه تا کنون حاشیه ای قابل توجه نداشته است. آلبوم جدید این گروه مدت زیادی بود که در گیر و دار مجوز ارشاد مانده بود. تا این که این گروه تیتراژ سریال زمانه به کارگردانی حسن فتحی که هم اکنون در حال پخش از شبکه 3 است را خواندند و در 2 قسمت از این مجموعه به ایفای نقش کوتاهی پرداختند و ظاهرا همین امر باعث شد که روند مجوز این گروه تسریع شود و چند هفته قبل مجوز آلبوم آن ها صادر گردد.

از این دست نمونه موارد زیادی وجود دارد. تاخیر دو ساله برای آلبوم جاده رویاها سیروان خسروی، آلبوم 13 محسن چاوشی و آثار هنرمندان دیگر که درگیر این موضوع هستند.

حال سوال این است که چرا مجوز آلبوم این گروه به محض خواندن تیتراژی تلویزیونی صادر می شود؟ آیا امکان این نبود که قبل از خواندن تیتراژ مجوز صادر گردد؟ آیا حضور خوانندگان در رسانه ملی به معنای مجاز بودن آنها است؟ به راستی ملاک مجوز دادن به یک اثر در وزارت ارشاد چیست؟ آیا مسائل عقیدتی و شرعی دخیل است؟ آیا ابعاد اخلاقی و عرف جامعه مورد توجه است؟

اگر معیار شرعی باشد، چطور یک اثر در زمانی که تحویل ارشاد شده است، مجوز نمی گیرد ولی دو سال بعد برای همان اثر مجوز صادر می شود. آیا مرور زمان های این چنینی مشکل شرعی یک اثر را صادر می کند؟ این ها سوالاتی است که هیچ زمانی پاسخ روشنی به آن ها از طرف مسئولان ارشاد داده نشده است.

مسئله دیگری که در بحث مجوز قابل توجه است، برخورد نابرابر ارشاد با خوانندگان مختلف است. برای نمونه خواننده ای که تیتراژ های تلویزیونی زیادی را خوانده و همین امر هم سبب شهرت وی شده است، به علت همکاری با خواننده ای لس انجلسی مجوز آلبومش با تاخیر مواجه شده اما در نهایت مجوز برای این آلبوم صادر می شود و خوانندگان دیگری بودند که به همین علت (همکاری با خواننده ای لس انجلسی) مدت بسیار زیادی را ممنوع الفعالیت شدند. این که چرا فرق بین هنرمندان گذاشته می شود، نشان از وجود مافیایی است که خیلی ها اصرار بر نبودن آن دارند.

برای این پرسش و سوالات مشابه دیگر جوابی بهتر از این یافت نمی شود که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بیشتر موارد ملاک مجوز، سلیقه افراد است و هیچ ضابطه مشخصی هم وجود ندارد. اگر این رویه غلط تغییر نکند، باعث می شود که هنرمندان را برای کار در چهارچوب های مجاز در وضعیت بدی قرار دهیم و زمینه را برای از بین رفتن استعداد ها یا مهاجرت آن ها فراهم کنیم. امری که باعث می شود الگو های مناسب داخلی را از دست بدهیم و فضا را برای ترویج موسیقی آن ور آبی فراهم کنیم.