جنايت مرموز با شليك ۳۱ گلوله

شرق: صداي شليک هاي پياپي گلوله در ساعات پاياني يکي از روزهاي اسفند86 در يکي از خيابان هاي ورامين پيچيد و اهالي وقتي از خانه هاي خود بيرون آمدند جنازه غرق در خون جواني به اسم حسن را در خودرواش مشاهده و پليس را باخبر کردند. وقتي ماموران در محل حادثه حاضر شدند ابتدا به تحقيق از اهالي محل پرداختند و سپس خواهر حسن به عنوان يکي از شهود تحت بازجويي قرار گرفت.

او گفت: «من داشتم وسايلم را جمع مي کردم تا همراه برادرم به تهران بروم که ناگهان صداي تيراندازي را شنيدم و وقتي بيرون دويدم مردي به اسم نيما را ديدم که سوار بر موتوسيکلت فرار کرد. نيما، دوست برادرم بود و با او به شدت اختلاف داشت.»

کارآگاهان وقتي تحقيقات شان را پي گرفتند، متوجه شدند که يکي از برادران نيما يک سال قبل به طرز مرموزي کشته شده بود و نيما تصور مي کرد حسن اين جنايت را انجام داده است به همين دليل پسر جوان بازداشت و بعد از اتمام جلسات بازپرسي به دادگاه کيفري استان تهران معرفي شد. نيما در جلسه دادگاه اتهامش را انکار کرد و گفت: «من در اين قتل نقشي نداشتم البته روابطم با حسن تيره و تار بود به اين دليل که يکي از برادرانم از خواهر او خواستگاري کرده و آنها با هم نامزد شده بودند اما خواهر حسن نامزدي را به هم زده بود ولي اين اختلافات به حدي نبود که بخواهم کسي را به قتل برسانم.»

متهم درباره قتل برادر خودش گفت: «برادرم يک سال قبل شبي که به باغ مان رفته بود در آنجا توسط افراد ناشناس کشته شد. پليس هم چندنفر را به عنوان مظنون بازداشت کرد که حسين هم يکي از آن افراد بود اما جرم هيچ کدام شان ثابت نشد و هنوز هم معلوم نيست چه کسي برادرم را کشته است.»

نيما در ادامه اظهارات خواهر مقتول و ديگر شهودي را که در مرحله تحقيقات مقدماتي اعلام کرده بودند که متهم را روز جنايت ديده اند، تکذيب کرد و گفت: «اين اظهارات را قبول ندارم. من روز حادثه در خانه يکي از دوستانم بودم که برادرم تلفن زد و خبر را به من داد.» در اين جلسه خواهر مقتول بارديگر اظهارات اوليه اش را تکرار کرد و گفت نيما را شب حادثه در حال فرار با موتوسيکلت ديده است.

هيات قضات بعد از شنيدن دفاعيات متهم، تصميم گرفتند شهود را احضار کنند. به اين ترتيب ادامه محاکمه به ديروز موکول شد ولي به سبب حاضر نشدن آنها در دادگاه باز هم جلسه محاکمه به تعويق افتاد.