کشف شتاب‌دهنده ذرات در سیاره زحل

این ذرات به همراه یک انفجار عظیم باد خورشیدی با سرعت بسیار زیاد بسمت زحل حرکت کرده و پس از مدت کوتاهی در میدان مغناطیسی این سیاره محو شدند.

این برخورد که در فوریه سال 2007 توسط فضاپیمای کاسینی مشاهده شد، شوکی را ایجاد کرد که باعث شتاب ذرات به حداکثر انرژی آنها شد؛ شوک های مشابه معمولا پس از انفجار یک ستاره عظیم موسوم به ابرنواختر روی داده و باعث شتاب ذرات نزدیک به سرعت نور می شود.

شوک های ابرنواختر منبع اصلی پرتوهای کیهانی بعنوان ذرات پر انرژی در کهکشان راه شیری محسوب می شوند که به شدت با جو زمین برخورد می کنند.

«آدام مسترز» از محققان موسسه علوم فضا و ساگامیهارای ژاپن و نویسنده ارشد تحقیق تأکید می کند: فضاپیمای کاسینی قابلیت بررسی شوک ابرنواختر در منظومه شمسی و مشاهده یک پدیده تئوری اخترفیزیک با انرژی بسیار بالا را فراهم می کند.

امواج شوک زحل قوی ترین نمونه در اطراف این سیاره محسوب می شود که نشان می دهد، انواع خاصی از شوک ها در نقش شتاب دهنده ذرات عمل می کنند.

کاسینی در سال 1997 به فضا پرتاب شده و در سال 2004 وارد سیستم سیاره حلقه دار شد؛ مأموریت این کاوشگر برای بررسی زحل و اقمار چندگانه آن تا سال 2017 تمدید شده است.

نتایج این یافته در مجله Nature Physics منتشر شده است.