ساکنان ثروتمند دمشق، در محاصره مخالفان و حامیان بشار

پارسینه - جهان اسلام: دو سال جنگ داخلی در شهری که از هفت هزار سال پیش نبض زندگی در آن می‌زند، پایانی است بر مهمانی‌های شبانه و پیاده‌روی در پارک‌ها برای جامعه ثروتمندان در مرکز دمشق. اعضای گروه‌های مسلح مخالف، از مناطق حاشیه دمشق به سوی همسایگان ثروتمندشان خمپاره پرتاب می‌کنند. و این در حالی است که حضور نیروهای بشار اسد در شهر افزایش یافته است. امری که باعث تعطیلی شیوه‌های زندگی مرفه شده است و به خاطر وجوب رعب و ترس در مرکز شهر دمشق، مردم شیوه زندگی‌شان را تغییر داده‌اند.

به گزارش پارسینه و به نقل از رویترز، بسیاری از افراد احساس می‌کنند که بین حکومتی غیرمحبوب که خانواده اسد ۴۳ سال است در راس آن است، و مخالفینی مسلح که در دروازه‌های شهر دمشق قرار دارند و از شیوه زندگی ممتاز در این شهر ناراضی هستند، محاصره شده‌اند.

با وجود اینکه درگیری‌ها در حومهٔ پایتخت که یک و نیم میلیون نفر در آن ساکن بودند جریان داشت و گروه‌های مسلح از شروع درگیری‌ها در تابستان سال گذشته به موفقیت‌هایی نیز رسیده بودند، و همچنین با وجود اینکه هفتاد هزار سوری از شروع درگیری‌ها در سوریه کشته شدند، اما پایتخت سوریه همچنان دور از درگیری‌ها بود.

با این وجود اما این وضعیت با شکسته شدن خطوط دفاعی از طرف مخالفین تغییر کرد. نیروهای ارتش سوریه و نیروهای شبه نظامی طرفدار اسد نیز نیروهای‌شان را اطراف مراکز قدرت تقویت کردند. مطلب قابل توجه نیز این که ساکنین مناطق حومه دمشق که آواره شدند نیز در اردوگاه‌هایی در پارک‌های مرکز شهر زندگی می‌کنند.

در هفته گذشته سه خودروی بمب‌گذاری شده در مرکز دمشق منفجر شد و ده‌ها نفر کشته شدند. پس از ساعاتی گلوله‌های خمپاره در منطقه المالکی از محله‌های گران پایتخت فرود آمد. منطقه‌ای که ده‌ها نفر از مسئولین رده بالای حکومتی و همچنین تجار ثروتمند در آن زندگی می‌کنند.

یکی از آن خمپاره‌ها در نزدیکی منزل وزیر امور خارجهٔ سوریه ولید معلم به زمین خورد. مکانی که با محل زندگی بشار اسد به صورت پیاده چند دقیقه‌ای بیشتر فاصله ندارد. خمپارهٔ دیگری به ساختمانی که در گذشته به رفعت اسد عموی بشار اسد که اینک در تبعید به سر می‌برد اصابت کرد. اینک تصویر بشار اسد از ساختمانی که مسئولین رده بالا در آن ساکن هستند آویزان است.

مخالفین که از لحاظ تسلیحاتی ضعیف‌تر از نیروهای اسد هستند، در مدت اخیر پیشرفت قابل توجهی در رسیدن به مرکز پایتخت نداشته‌اند. بعد از موشک‌باران مناطق حومهٔ دمشق از سوی ارتش سوریه، از حملات مخالفین به مرکز کاسته شد. سنی‌های فقیر ساکن حومه دمشق، که به حملات موشکی به مناطق خود معترضند، از بشار اسد حمایت نمی‌کنند و دست به ابراز نارضایتی می‌زنند. اینان حملات مخالفان به حامیان شهرنشین بشار اسد را نیز محکوم نمی‌کنند و می‌گویند این حملات موشکی پاسخ حمایت آنها از بشار است.

یک راننده تاکسی که از اهالی حومه دمشق است و اکنون در دمشق به عنوان آواره زندگی می‌کند می‌گوید: باید منتظر باشی که ببینی مخالفین هنگام ورود به دمشق چه می‌کنند. اگر تمام این شهر را خراب کنند هم کافی نیست. مرد دیگری از منطقه حرستا که درگیری‌ها آن را ویران کرد می‌گوید: غارت منزل ثروتمندان در مرکز شهر حلال است. او اضافه می‌کند: آنها نمی‌دانند که چه بر سر ما آمد. خانه‌های‌مان ویران شد. آیا می‌دانند که چند خانواده در کشورم به قتل رسیدند؟ چند زن؟ چند کودک؟ چند سالمند؟

مخالفین مسلح چند بار از ساکنین مرکز دمشق خواستند که به آن‌ها بپیوندند. حتی از آن‌ها خواستند فقط با نافرمانی مدنی به حکومت پشت کنند. ولی بسیاری از مخالفین از مردم شهر ناامید شدند. حتی از افرادی که از تغییر حمایت می‌کنند نیز ناامید هستند. چون ترس ساکنان دمشق از مخالفین بیش از تنفرشان از حکومت است.

یکی از تجار منتقد بشار اسد می‌گوید: هنگامی که به کارگاه کفش خود در مناطق تحت سیطره مخالفین در حومه دمشق سر زد، احساس حقارت نسبت به خودش را لمس کرد. او می‌گوید: بعد از آنکه برادرم از دست آدم‌ربایان فرار کرد، از آنها پرسیدم چرا اجازه دادند که این همه آدم‌ربایی و قتل در برابر چشمان‌شان صورت بگیرد. او ادامه داد: آنها به من گفتند ما از خودمان حمایت می‌کنیم اما غریبه‌ها مشکل ما نیستند. ثروتمندان مشکل ما نیستند.

بعد از انفجار خودروهای بمب‌گذاری شده در هفته گذشته، واکنش‌های شخصیت‌های مخالف در شبکه‌ها، احساس تنفرشان نسبت به ثروتمندان را نشان می‌داد. یکی از آنان گفت: خدایا آن چه که بر سر ما آمده است را بر سر آنان بیاور. فرد دیگری گفت: مردم دمشق به سر کارهای‌شان می‌روند و فرزندان‌شان هم به مدرسه می‌روند. انگار که زندگی آنها وضعیتی طبیعی دارد. در حالی که باقی‌ماندگان ما می‌میرند.

ولی ساکنین پایتخت احساس می‌کنند که از جانب حکومت نیز در محاصره هستند. حکومتی که شهرشان را به پادگان نظامی تبدیل کرده است و برای برقراری امنیت، از گروه‌های شبه نظامی که اعضایش از مناطق روستایی علوی‌نشین آمده‌اند کمک گرفته است.

چهرهٔ دمشق در ماه‌های اخیر به پادگان نظامی تبدیل شده است. به گونه‌ای که ممکن است تعداد افراد نظامی در گاهی اوقات بیش از افراد پیاده در خیابان باشد و معمولا هم آنها را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند. حکومت در پاسخ به حملات خمپاره‌ای که هفته گذشته به مرکز شهر اتفاق افتاد، تجهیزات نظامی سنگین‌تری بین افراد نظامی در مناطق شهری توزیع کرد. در حالی که سلاح نظامیان کلت و تقنگ بود، اکنون افراد امنیتی حکومت راکت‌اندازها را حمل می‌کنند.

یکی از ساکنین دمشق که پدر دو کودک است، از این وضعیت شاکی است و می‌گوید: در منزل نیز احساس امنیت نمی‌کنم. نیروهای حکومتی با سلاح‌های خودکار در شهر هستند اما یک خمپاره یا بمب از پنجره در هر لحظه می‌تواند وارد منزل بشود.

اعضای گروه‌های شبه نظامی حامی حکومت با داشتن مصونیت از مجازات، و کلت و کلاشینکف به دست حرکت می‌کنند. از چراغ قرمز چهارراه بدون توجه به عابرین می‌گذرند و در صف‌ها بدون توجه به افراد جلو می‌زنند و در اول صف قرار می‌گیرند. ترک کردن خانه در شب خطرناک است، حتی کار ساده‌ای مثل رفتن به داروخانه نیز دشوار شده است.

بعد از انفجار بمب در ماه جولای که به کشته شدن شوهر خواهر بشار اسد منجر شد، حکومت دست به بازرسی مطب‌ها و بیمارستان‌های خصوصی زد تا پزشکانی که مخالفان زخمی را معالجه می‌کنند دستگیر کند. گروه‌های پزشکی دست به فرار زدند و اکنون در هر داروخانه یک افسر امنیتی حضور دارد که پشت میز فروش مشتریان را زیر نظر می‌گیرد تا نشانه‌ای از کمک به مخالفین پیدا کند.

قیمت‌ها به صورت جنون‌آمیز بالا رفت. افراد مسلح و سربازان نیز در خیابان‌ها ساکنین را مورد آزار قرار می‌دهند. بی قانونی و عملیات‌های ربایش افزایش پیدا می‌کند. یکی از ساکنین دمشق می‌گوید: بشار اسد به سرکوب ادامه می‌دهد، ولی تراژدی واقعی این است که اعضای گروه‌های مخالف مسلح نیز از ما متنفر هستند.