خانه‌دار شدن، رویایی که به سال ۹۲ موکول شد

چند روزی به پایان سال ۹۲ باقی نمانده است. ازنگاه اقتصادی، این سال برای عده‌ای سال دوبرابر شدن سرمایه‌ها بود و در سر پروراندن ایده‌های جدید سرمایه‌گذاری و برای عده‌ای نیز سال آب رفتن درآمد، دارایی‌ها و قدرت مالی‌شان بود.


دراین سالی که گذشت بسیاری تصمیم گرفتند فعلا کسب و کاری نداشته باشند. برای مثال با افزایش ناگهانی نرخ ارز و کاهش ناگهانی‌تر ارز پول ملی وضعیت تجارت داخلی و خارجی در ایران رو به بحران پیش رفت. تا جایی که بسیاری از تجار و فعالان اقتصادی مطرح کردند که اگر وضع به همین منوال پیش‌ رود و تجارت در ایران هرروز با ریسک جدیدی مواجه شود بسیاری از فعالان اقتصادی از ادامه کار بازرگانی خود دلسرد خواهند شد.


بی مهری مهرو مسکن


در سال ۹۱ که روزهای واپسین آن سپری می شود، باز هم جویندگان مسکن نتوانستند رویای خانه‌دار شدن خود را تحقق بخشند و با بیم و امیدهای فراوان آن را به سال بعد موکول کردند.

چرا که در سال ۹۱ بازار مسکن دستخوش فرازو نشیب‌های فراوان شده است. از همان ابتدای سال، اعتراض بسیاری از متقاضیان مسکن مهر در خصوص اینکه چرا واحد‌های مسکونی مهر به آنها تحویل نمی‌شود و یا اینکه چرا برخی از تعاونی‌های مسکن مبالغ اضافه‌تری در طول پروسه تحویل واحد‌های مسکونی مهر از آنها دریافت کرده‌اند به گوش می‌رسد.


در نیمه دوم سال واحد‌های مسکونی مهر هم گران شد وسرگردانی بسیاری از متقاضیان را در پی داشت. نیمه دوم سال نیز به یک‌باره قیمت ارز با جهش بی دلیل و البته بی سابقه مواجه شد که هیچ کالایی از جمله مسکن از تاثیرات این جهش در امان نماندند. به همین دلیل بود که بازار مسکن در کشور با رکودی عمیق تر از سال های گذشته مواجه شد.

خریداران به دلیل کاهش ارزش پول ملی ارزش دارایی‌هایشان به نصف رسیده بود و توان خرید نداشتند و مالکان نیز به امید دوباره گران‌تر شدند قصدی برای فروش واحد‌های مسکونی خود نداشتند. گفته می شود سال آینده وضعیت بازار مسکن تغییرات مثبتی را در پیش خواهد گرفت.


مسکن ویژه،ویژه چه کسانی ؟

طرحی دیگر از سوی دولت مطرح و اجرایی شد که مانند مسکن مهر چندان با اقبال عمومی مواجه نشد. طرح مسکن ویژه که از سوی دولت برای اقشار مرفه جامعه و تنها برای تهرانی‌ها در نظر گرفته شده بود در همان ابتدای ثبت‌نام با ریزش متقاضیان رو به رو شد. گفته شده است این طرح همان ادامه طرح مسکن مهر است.



احتکار، گران‌فروشی و...

بحران ارز درابتدا تاثیر منفی خود را روی بازار کالاهای اساسی مردم نشان داد. برای مثال بازار لوازم خانگی، که در صد بالایی از آن از طریق واردات تامین می‌شود، اولین واکنش خود را به بحران اقتصادی با احتکار نشان داد، به این معنی که بسیاری از فروشندگان لوازم خانگی جنس خود را از انبار بیرون نمی‌آوردند و بر این باور بودند اگر د راین شرایط کالای خود را بفروشند با این وضعیت قیمت ارز شاید به این زودی‌ها نتوانند کالای فروخته شده را خریداری کرده و جایگزین کنند. همین مسئله تا مدت‌ها و تا چند ماه بلای جان افرادی شده بود که به دلایل گوناگون مجبور به خرید لوازم خانگی بودند.

نکته دیگر اینکه به دلیل مشکلات اقتصادی، هیچ فروشنده از هیچ خریداری چک قبول نمی‌کرد وهمه خرید ها باید به صورت نقدی صورت می‌گرفت. همین مسئله موجب شده بود بازار تا مدت‌ها راکد باقی بماند.


خاطره پرواز

در این سالی که رو به اتمام است با افزایش ۲ تا ۳ برابری قیمت بلیت هواپیما بسیاری ازافراد تنها خاطره پروازهای گذشته‌شان را به ذهن سپردند. چرا که به دلیل افزایش قیمت سوخت هواپیما که گفته می شود در نتیجه افزایش نرخ ارز بوده است رفتن قیمت سوخت، بدهکار شدن ۸۰۰ میلیارد تومانی شرکت‌های هواپیمایی به شرکت ملی نفت و نیز نداشتن توان مالی بسیاری از آژانس های هواپیمایی در پرداخت این بدهی، وضعیت حمل و نقل هوایی به کلی با آشوب مواجه شد.


تا جایی که رئیس انجمن شرکت‌های هواپیمایی اعلام کرده بود که که «شرکت‌ها توان پرداخت بدهی خود را ندارند، بیایید هواپیما ببرید»! هنوز این کشمکش میان شرکت‌های هواپیمایی و شرکت نفت پابرجاست و همه منتظر هستند تا ببینند در نتیجه در سال آینده چه خواهد شد.



حمل و نقل جاده‌ای هم تعطیل

نه تنها به دلیل گران شدن قیمت بلیت سفرهای هوایی برای بسیاری از اقشار غیر ممکن شده است بلکه به دلیل نا مناسب بودن بسیاری از جاده‌ها مسافرت‌های زمینی نیز با مشقت‌های فراوان همراه است. بر خلاف آنچه گفته می شد در دولت‌های نهم و دهم راهسازی با شکوفایی همراه بوده است اما واقعیت آن است که هنوز جاده‌سازی در ایران جایگاه اصلی خود را پیدا نکرده است. همچنین حتی در بودجه نیز کمترین رقم به پروژه‌های عمرانی از جمله راهسازی اختصاص یافته است.


این در حالیست که در بودجه سه دوازدهم سال ۹۲ نیز تکلیف اختصاص بودجه به پروژه‌های عمرانی مشخص نشده است. گذشته از آن، بسیاری از دست‌اندرکاران این حوزه بر این باورند به دلیل شروع پروژه‌هایی که هیچ‌گونه توجیه اقتصادی ندارند و نیز طولانی شدن زمان اجرای پروژه‌ها درایران به دلیل سوء نظارت و مدیریت، هنوز حوزه عمرانی در ایران با کاستی‌های بسیاری رو به رو است. به همین دلیل هم هست که هزینه اجرای پروژه‌های عمرانی در ایران بالاست.



نا تمام مانده‌ها...

سالی که رو به اتمام است سال نا تمام ماندن پروژه‌هایی است که سال‌ها برای تمام شدنشان انتظار مشیده شده است. پروژه آزاد راه تهران شمال که بیش از ۱۵ سال است که پیمانکاران مختلف، داخلی و خارجی روی آن کار کردند از آن دسته پروژه‌های نا تمام است. البته به رسم هر سال و بخصوص در این شرایط که انتخابات ریاست جمهوری نیز در پیش است، اعلام شده که فاز چهار این آزادراه برای ایام نوروز زیر بار ترافیک می رود اما بدون شک تا بهره‌برداری کامل از این آزاد راه سال‌های طولانی در پیش است.



منبع:افکار نیوز