۵۰ حقیقت مهم درباره‌ هوگو چاوز

رئیس جمهور سابق ونزولا، هوگو چاوز، در ۵ مارچ ۲۰۱۳ از بیماری سرطان در سن ۵۸ سالگی درگذشت، او چهره‌ای است که در تاریخ ونزوئلا و امریکای لاتین باقی خواهد ماند. او موافقان و مخالفان سرسخت خویش را در سرتاسر جهان داشت و دارد، اما این موافقت‌های افراطی و مخالفتهای تند ذره‌ای از اهمیت و نقش تاریخ ساز او نخواهد کاست. متاسفانه برخی از واکنش‌های احساسی و نامتناسب در ایران نسبت به این مبارز آزادیخواه باعث شد در فضای رسانه‌ای چندان به نقش برجسته چاوز پرداخته نشود. گلوبال ریسرچ در گزارشی تحلیلی به بیان ۵۰ واقعیت در مورد چاوز و دولت‌اش پرداخته است که خواندن آن‌شناختی واقعی از چاوز اعطا می‌کند نه احساسی یا...!


۱ - در تاریخ امریکای لاتین هیچ‌گاه دولت‌مردی مانند چاوز پس زمینه‌ای این چنین دموکراتیک نداشته است. از سال ۱۹۹۹ که او به‌ قدرت رسید تاکنون، ۱۶ انتخابات در این کشور برگزار شد. چاوز پانزدهمین انتخابات را در ۷ اکتبر ۲۰۱۲ برنده شد. او از بقیهٔ کاندیدا‌ها ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر رای داشت.

۲ - سازمان‌های بین‌المللی گوناگون از اتحادیهٔ اروپا گرفته تا سازمان‌های نظارتی ایالات متحده، تا اتحادیهٔ کشورهای امریکای جنوبی و مرکز کار‌تر بر انتخابات‌های برگزار شده نظارت داشته‌اند.

۳ - جیمز کار‌تر، رئیس‌جمهور سابق امریکا، نظام رای گیری ونزوئلا را «بهترین در کل جهان» خوانده بود.

۴ - با برنامهٔ «ماموریت رابینسون ۱» بیش از ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار ونزوئلای خواندن و نوشتن را آموختند.

۵ - در دسامبر ۲۰۰۵، یونسکو گفت بی‌سوادی در ونزوئلا ریشه‌کن شده است.

۶ - تعداد بچه‌هایی که به مدرسه می‌رفتند از ۶ میلیون در سال ۱۹۹۸ به ۱۳ میلیون در سال ۲۰۱۱ رسید و هم‌اکنون ۹۳. ۲ درصد کودکان به مدرسه می‌روند.

۷ - در برنامهٔ «ماموریت رابینسون ۲» سطح سواد کل جامعه یک قدم ارتقا یافت. بچه‌هایی که در سال ۲۰۰۰ به مدرسه می‌رفتند از ۵۳. ۶ درصد جامعه به ۷۳. ۳ درصد در سال ۲۰۱۱ افزایش یافتند.

۸ - برنامه‌های «ماموریت ریباس و سوکِر» به هزاران جوان اجازهٔ تحصیل دانشگاهی را دادند. تعداد دانشجوهای دانشگاه از ۸۹۵ هزار نفر در سال ۲۰۰۰ به ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۱ افزایش یافت. دانشگاه‌های گوناگونی در سرتاسر کشور ساخته شد.

۹ - برنامهٔ ملی دسترسی مجانی به بهداشت، دارو و درمان را برای تمام مردم ونزوئلا فراهم ساخت. بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲، ۷۸۷۳ مرکز درمانی و پزشکی جدید در این کشور ساخته شد.

۱۰ - تعداد پزشکان ۲۰ نفر برای هر ۱۰۰ هزار نفر در سال ۱۹۹۹ به ۸۰ نفر برای ۱۰۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۰ رسید، یعنی ۴۰۰ درصد افزایش.

۱۱ - «ماموریت باریو آدِنترو» با بودجه‌ای ۵۳۴ میلیونی امکانات اورژانسی پزشکی در اختیار مردم گذاشت. ۱۷ میلیون نفر از این برنامه استفاده کردند، در حالیکه در سال ۱۹۹۸ فقط ۳ میلیون نفر مرتب دسترسی به پزشک داشتند. ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار جان انسان بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ از بیماری‌های کشنده نجات یافت.

۱۲ - نرخ مرگ نوزاد‌ها از ۱۹. ۱ در هر هزار نفر در سال ۱۹۹۹ به ۱۰ نفر در هزار نفر در سال ۲۰۱۲ رسید، یعنی ۴۹ درصد کمتر شد.

۱۳ - انتظار عمر از ۷۲. ۲ سال در سال ۱۹۹۹ به ۷۴. ۳ در سال ۲۰۱۱ رسید.

۱۴ - با برنامهٔ معجزه که از سال ۲۰۰۴ شروع شد، ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار شهروند ونزوئلا توانستند از امکانات چشم‌پزشکی استفاده کنند.

۱۵ - از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۱، نرخ فقر ۴۲. ۸ درصد کاهش یافت و به ۲۶. ۵ درصد جامعه رسید و نرخ فقر مطلق از ۱۶. ۶ در سال ۱۹۹۹ به ۷ درصد در سال ۲۰۱۱ رسید.

۱۶ - در جایگاه‌های برنامهٔ توسعهٔ سازمان ملل، ونزوئلا از رتبهٔ ۸۳ در سال ۲۰۰۰ به ۷۳ در سال ۲۰۱۱ ارتقا یافت.

۱۷ - نرخ نابرابری طبقاتی در جامعه از ۰. ۴۶ در سال ۱۹۹۹ به ۰. ۳۹ در سال ۲۰۱۱ کاهش یافت.

۱۸ - برابر آمارهای جهانی، ونزوئلا پایین‌ترین نرخ نابرابری طبقاتی را در کل امریکای جنوبی دارد.

۱۹ - سوتغذیه در کودکان از سال ۱۹۹۹ تاکنون ۴۰ درصد کاهش یافته است.

۲۰ - در سال ۱۹۹۹، ۸۲ درصد جمعیت به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشت. حالا ۹۵ درصد جمعیت کشور به این آب سالم دسترسی دارند.

۲۱ - خدمات بهزیستی در دولت چاوز ۶۰. ۶ افزایش یافت.

۲۲ - قبل از ۱۹۹۹، تنها ۳۸۷ هزار نفر حقوق بازنشستگی دریافت می‌کردند. حالا ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر این حقوق را دریافت می‌کنند.

۲۳ - از سال ۱۹۹۹ تاکنون، ۷۰۰ هزار خانهٔ جدید در ونزوئلا ساخته شده است.

۲۴ - از سال ۱۹۹۹ تاکنون، دولت بیش از ۱ میلیون هکتار زمین را به مردم بومی کشور پس داد.

۲۵ - اصلاحات ارضی به ده‌ها هزار کشاورز اجازه داد تا صاحب زمین خود باشند. در این برنامه‌ها بیش از ۳ میلیون هکتار زمین به مردم واگذار شد.

۲۶ - در سال ۱۹۹۹، ونزوئلا ۵۱ درصد غذای مصرفی خود را تولید می‌کرد. در سال ۲۰۱۲ این رقم به ۷۱ درصد رسیده بود. مصرف غذا در این کشور از سال ۱۹۹۹ تاکنون ۸۱ درصد افزایش یافته است. اگر ونزوئلا مانند سال ۱۹۹۹ غذا مصرف می‌کرد، می‌توانست ۱۴۰ درصد نیاز مصرفی خود را تامین کند.

۲۷ - از سال ۱۹۹۹ تاکنون میانگین مصرف کالری در ونزوئلا ۵۰ درصد افزایش یافته است. مصرف گوشت ۷۵ درصد در این کشور از سال ۱۹۹۹ افزایش یافته است.

۲۸ - پنج میلیون کودک امروز در برنامهٔ غذای مدرسه، غذای مجانی دریافت می‌کنند. این رقم در سال ۱۹۹۹، تنها ۲۵۰ هزار نفر بود.

۲۹ - نرخ سوتغذیه در کلیت جامعه از ۲۱ درصد در سال ۱۹۹۸ به کمتر از ۳ درصد در سال ۲۰۱۲ رسیده است.

۳۰ - سازمان جهانی غذا می‌گوید ونزوئلا پیشرفته‌ترین کشور امریکای لاتین و حوزهٔ کارائیب در مبارزه با گرسنگی است.

۳۱ - ملی‌سازی نفت در سال ۲۰۰۳ به ونزوئلا اجازه داد تا برتری در زمینهٔ انرژی پیدا کند.

۳۲ - ملی‌سازی برق و ارتباطات اجازه داد تا سرتاسر کشور به این خدمات مجهز بشود.

۳۳ - از سال ۱۹۹۹، بیش از ۵۰ هزار شرکت جدید در بخش اقتصاد ونزوئلا فعال شده است.

۳۴ - نرخ بیکاری از ۱۵. ۲ درصد در سال ۱۹۹۸ به ۶. ۴ درصد در سال ۲۰۱۲ رسیده است و ۴ میلیون شغل جدید در کشور خلق شده است.

۳۵ - میانگین درآمد از ۱۰۰ بولیوار (۱۶ دلار) در سال ۱۹۹۸ به ۲۴۷. ۵۲ بولیوار (۳۳۰ دلار) در سال ۲۰۱۲ افزایش یافته است، یعنی ۲ هزار درصد افزایش را شاهد بوده است. این بالا‌ترین نرخِ حداقل درآمد در کل کشورهای امریکای لاتین است.

۳۶ - در سال ۱۹۹۹، ۶۵ درصد جمعیت کارگر، حداقل حقوق را دریافت می‌کرد. در سال ۲۰۱۲ تنها ۲۱. ۱ درصد کارگر‌ها حداقل حقوق را دریافت می‌کردند.

۳۷ - آدم‌های بالغ که هیچ‌وقت کار نکرده ان، بعد از رسیدن به یک سن مشخص، ۶۰ درصد حداقل حقوق کارگری را دریافت می‌کنند.

۳۸ - زنان فاقد بنیه کار و افراد از کار افتاده‌ جامعه رقمی معادل ۸۰ درصد حداقل حقوق کارگری را دریافت می‌کنند.

۳۹ - کار کارگری به ۶ ساعت در روز و ۳۶ ساعت در هفته کاهش یافته است، بدون اینکه از حقوق‌ها چیزی کسر بشود.

۴۰ - بدهی کشور از ۴۵ درصد کل تولید ناخالص ملی در سال ۱۹۹۸ به ۲۰ درصد در سال ۲۰۱۱ کاهش یافته است. ونزوئلا از بدهی‌های خود به بانک جهانی و بنیاد بین‌المللی پول، خلاصی یافته است.

۴۱ - در سال ۲۰۱۲، نرخ رشد جمعیت ۵. ۵ درصد است، ‌ یکی از بالا‌ترین نرخ‌ها در کل جهان.

۴۲ - میانگین تولید ناخالص ملی از ۴۱۰۰ دلار در سال ۱۹۹۹ به ۱۰۸۱۰ دلار در سال ۲۰۱۱ رسیده است.

۴۳ - به گزارش برنامه‌های جهانی خوشحالی در سال ۲۰۱۲، ونزوئلا دومین کشور خوشحال در امریکای لاتین بعد از کوستا ریکا است، این کشور جایگاه نوزدهم در دنیا دارد، حتی بالا‌تر از آلمان و اسپانیا ایستاده است.

۴۴ - ونزوئلا بیشتر از امریکا از کشورهای حوزهٔ امریکای لاتین حمایت می‌کند. چاوز ۸ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار قرض، سرمایه‌گذاری اورژانسی و کمک به این کشور‌ها کرده است، دولت بوش ۳ میلیارد دلار به این کشور‌ها کمک کرده بود.

۴۵ - ونزوئلا دارای اولین ماهوارهٔ خود شد. کل کشور پوشش اینترنت و تلفن را دریافت کرد.

۴۶ - با خلق petrocaribe در سال ۲۰۰۵، ۱۸ کشور امریکای لاتین و حوزهٔ دریای کارائیب یعنی ۹۰ میلیون نفر توانستند تامین انرژی امن دریافت کنند و مصرف نفت ۴۰ تا ۶۰ درصد کاهش پیدا کرد.

۴۷ - ونزوئلا به جوامع عقب ماندهٔ داخل ایالات متحدهٔ امریکا نفت ارزان‌تر می‌فروشد.

۴۸ - برنامهٔ همکاری کوبا و ونزوئلا در سال ۲۰۰۴ شروع شد و هم‌اکنون هشت کشور عضو آن هستند و مسائل حقوق بشر را از طریق این برنامه در برنامه‌های اجتماعی کشور خود جای داده‌اند و با فقر مبارزه می‌کنند و خواستار برابری در جامعه هستند.

۴۹ - چاوز چهره‌ای مرکزی در خلق جامعهٔ کشورهای امریکای لاتین و حوزهٔ کارائیب بود که شامل بر ۳۳ کشور می‌شود.

۵۰ - هوگو چاوز چهره‌ای کلیدی در پیش‌برد صلح در کلمبیا بود.