.svg)
آمار رئیس جمهور را باور کنیم یا بانک مرکزی و مجلس را؟
پارسینه: اعداد و ارقام همواره دست آویز مناسبی برای مسئولین اقتصادی بوده است تا روی کاغذ از ...
پارسینه-گروه اقتصادی: اعداد و ارقام همواره دست آویز مناسبی برای مسئولین اقتصادی بوده است تا روی کاغذ از عملکرد خود تعریف و تمجید کنند اما آنچه که واضح و مبرهن است، از عدد و ارقام روی کاغذ تا آنچه در واقعیت رخ می دهد فاصله از زمین تا آسمان است.
حالا فرض کنید عدد و ارقام و آمارها حتی بر روی کاغذ هم با یکدیگر ضد و نقیض باشند .در چنین حالتی چطور می توان به عملی شدن آنها درواقعیت امیدوار بود؟
آمارهای اقتصادی دولت اما در چند سال گذشته پر است از این ضد و نقیض ها و عدد رشد اقتصادی یکی از موارد مهمی است که همواره از سوی دولتی ها چند گانه بیان شده است.
از آنجایی که يكي از شاخص‌هاي مهم ارزيابي عملكرد اقتصادي دولت‌ها، نرخ رشد اقتصادي است و اين نرخ نشان دهنده ميزان رشد توليد ناخالص داخلي يك كشور در طول يك سال است، بررسی عدد این نرخ اهمیت وِیژه ای می یابد.
اما با وجود تاکید قانون برنامه توسعه که رشد اقتصادی را هشت‌درصد هدفگذاری کرده بود، بنا بر اظهارات اقتصادی ها این امر محقق نشده ودر سال جدید نیز انتقادها به عدد رشد اقتصادی ادامه دارد.
در آخرین اظهارات اما مصباحی مقدم، رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس اعلام کرده رشد اقتصادی کشور منفی است. نمودار رشد اقتصادی ایران در سال‌های اخیر هم روند نزولی داشته است.
وی همچنین افزوده است: «از نکات بودجه پیشنهادی امسال، کاهش اتکا به نفت است که در اثر تحریم صورت گرفته است، به طوری که در بودجه سال گذشته فروش نفت روزانه دومیلیون و 700 هزار بشکه لحاظ شده بود، ولی امسال یک میلیون و 300 هزار بشکه لحاظ شده است.»
از سوی دیگر مهدی غضنفری وزیر صنعت، نیز چند روز پیش، سال ۱۳۹۱ را سالی سخت توصیف و خبر داده بود:«در سال گذشته باید ۱۰۰میلیارد‌دلار ارز نفتی وارد اقتصاد می‌شد که تنها ۵۰میلیارد‌دلار آن محقق شد.»
این در حالی است که پیش از این ضد و نقیض های بسیاری در خصوص عدد رشد اقتصادی وجود داشته است.
در جلسه بیستم تیرماه ۱۳۹۰ هیئت دولت بود که محمود احمدی نژاد به ناگاه اعلام کرد، رشد اقتصادی کشور از ۱۰ درصد فرا‌تر رفته است.
احمدی‌نژاد با شماتت منتقدان دولت در آن روزها گفت: «وقتی آمار افزایش تولیدات در همه بخش‌ها بیش از ۱۰ درصد است، بر چه مبنایی رشد اقتصادی کشور را ۴ درصد اعلام می‌کنند، این موضوع نشان می‌دهد که عده‌ای می‌ترسند، اعلام کنند رشد اقتصادی ایران بالای ۱۰ درصد بوده در حالی که این اتفاق در واقعیت رخ داده است و می‌تواند چند سال متوالی ادامه یابد.»
این سخنان رئیس جمهور در حالی بود که رشد اقتصادی کشور چند هفته پیش از این تاریخ در صحن علنی مجلس با عدد و رقم دیگری از سوی رئیس جمهور تکرار شده بود.
بار بعدی رئیس جمهور در هنگام ارائه دیر هنگام بودجه ۹۱ در صحن علنی مجلس از رشد اقتصادی 7.3 درصدی کشور سخن گفت تا عدد رشد اقتصادی تنها در طی چند ماه به ناگاه سقوط2.7درصدی راتجربه کند!
اما این تمام ماجرا نبود چرا که آخرین آمار رسمی اعلام شده درباره رشد اقتصادی کشور به اظهارات اردیبهشت‌ماه قضاوی معاون پیشین بانک مرکزی برمی‌گردد که رشد اقتصادی سال ۸۷ را نیم درصد و رشد اقتصادی سال ۸۸ را با نفت ۵/۳ درصد و بدون نفت ۳/۴ درصد اعلام کرده بود.
از سوی دیگر، رئیس‌کل بانک مرکزی، محمود بهمنی در همایش «سیاستهای پولی و چالشهای بانکداری و تولید» رشد اقتصادی کشور در سال ۸۹ را ۵/۵ درصد اعلام کرد تا کل آمارهای محمود احمدی‌نژاد را زیر سوال ببرد تا در نهایت معلوم نشود در این روزهای ابهام آماری، باید حرف کدام مقام مسئول را پذیرفت؟!و آیا منتقدین اقتصادی حقیقت را می گویند یا امارهای ضد و نقیض دولتی؟
حالا فرض کنید عدد و ارقام و آمارها حتی بر روی کاغذ هم با یکدیگر ضد و نقیض باشند .در چنین حالتی چطور می توان به عملی شدن آنها درواقعیت امیدوار بود؟
آمارهای اقتصادی دولت اما در چند سال گذشته پر است از این ضد و نقیض ها و عدد رشد اقتصادی یکی از موارد مهمی است که همواره از سوی دولتی ها چند گانه بیان شده است.
اما با وجود تاکید قانون برنامه توسعه که رشد اقتصادی را هشت‌درصد هدفگذاری کرده بود، بنا بر اظهارات اقتصادی ها این امر محقق نشده ودر سال جدید نیز انتقادها به عدد رشد اقتصادی ادامه دارد.
در آخرین اظهارات اما مصباحی مقدم، رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس اعلام کرده رشد اقتصادی کشور منفی است. نمودار رشد اقتصادی ایران در سال‌های اخیر هم روند نزولی داشته است.
وی همچنین افزوده است: «از نکات بودجه پیشنهادی امسال، کاهش اتکا به نفت است که در اثر تحریم صورت گرفته است، به طوری که در بودجه سال گذشته فروش نفت روزانه دومیلیون و 700 هزار بشکه لحاظ شده بود، ولی امسال یک میلیون و 300 هزار بشکه لحاظ شده است.»
از سوی دیگر مهدی غضنفری وزیر صنعت، نیز چند روز پیش، سال ۱۳۹۱ را سالی سخت توصیف و خبر داده بود:«در سال گذشته باید ۱۰۰میلیارد‌دلار ارز نفتی وارد اقتصاد می‌شد که تنها ۵۰میلیارد‌دلار آن محقق شد.»
این در حالی است که پیش از این ضد و نقیض های بسیاری در خصوص عدد رشد اقتصادی وجود داشته است.
در جلسه بیستم تیرماه ۱۳۹۰ هیئت دولت بود که محمود احمدی نژاد به ناگاه اعلام کرد، رشد اقتصادی کشور از ۱۰ درصد فرا‌تر رفته است.
احمدی‌نژاد با شماتت منتقدان دولت در آن روزها گفت: «وقتی آمار افزایش تولیدات در همه بخش‌ها بیش از ۱۰ درصد است، بر چه مبنایی رشد اقتصادی کشور را ۴ درصد اعلام می‌کنند، این موضوع نشان می‌دهد که عده‌ای می‌ترسند، اعلام کنند رشد اقتصادی ایران بالای ۱۰ درصد بوده در حالی که این اتفاق در واقعیت رخ داده است و می‌تواند چند سال متوالی ادامه یابد.»
این سخنان رئیس جمهور در حالی بود که رشد اقتصادی کشور چند هفته پیش از این تاریخ در صحن علنی مجلس با عدد و رقم دیگری از سوی رئیس جمهور تکرار شده بود.
بار بعدی رئیس جمهور در هنگام ارائه دیر هنگام بودجه ۹۱ در صحن علنی مجلس از رشد اقتصادی 7.3 درصدی کشور سخن گفت تا عدد رشد اقتصادی تنها در طی چند ماه به ناگاه سقوط2.7درصدی راتجربه کند!
اما این تمام ماجرا نبود چرا که آخرین آمار رسمی اعلام شده درباره رشد اقتصادی کشور به اظهارات اردیبهشت‌ماه قضاوی معاون پیشین بانک مرکزی برمی‌گردد که رشد اقتصادی سال ۸۷ را نیم درصد و رشد اقتصادی سال ۸۸ را با نفت ۵/۳ درصد و بدون نفت ۳/۴ درصد اعلام کرده بود.
از سوی دیگر، رئیس‌کل بانک مرکزی، محمود بهمنی در همایش «سیاستهای پولی و چالشهای بانکداری و تولید» رشد اقتصادی کشور در سال ۸۹ را ۵/۵ درصد اعلام کرد تا کل آمارهای محمود احمدی‌نژاد را زیر سوال ببرد تا در نهایت معلوم نشود در این روزهای ابهام آماری، باید حرف کدام مقام مسئول را پذیرفت؟!و آیا منتقدین اقتصادی حقیقت را می گویند یا امارهای ضد و نقیض دولتی؟
به عقلت و تجربه ات و خرید روزمره ات مراجعه کن
والله دیگه نه عقلی مونده برامون نه قدرت خرید روزمره!!!!!!!!!!!!!!!!!
فقط گوش کن و باور نکن